Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Helmert in actie op 30 maart 2009 in het Fijnhouttheater. Hier regisseert hij "Het Een en het Ander". Een van de eerste producties waarin ik het voorrecht had te mogen meespelen. Helmert heeft bij mij de knop gevonden waarmee hij mij als acteur heeft "aangezet". Hoewel hij het misschien nooit echt geweten heeft, heeft dat mijn leven een andere richting gegeven. Zoals hij dat bij vele anderen óók gedaan heeft. Voor altijd dankbaar daarvoor.

Bijzondere intens lieve Helmert.
Wat zullen je naasten je fijne energie missen!
Ik mocht hem vaak aankleden. Helmert zelf, maar ook zijn spelers… hij liet me vrij en was altijd blij en tevreden over mijn kostuumbijdrage (maar we waren het er eigenlijk ook altijd over eens dat het er eigenlijk niet toe zou moeten doen wat een acteur of actrice aanhad in een scène omdat het uiteindelijk altijd om het spel ging. Haha!)
Het was altijd een feest om met hem en voor hem te mogen werken.
Engelenbakvoorstellingen, solo’s, voor Studio 5 en voor zijn eigen publiciteitsmateriaal.
Ik mocht zelfs een keer poseren toen ik zijn kostuum kwam brengen bij de shoot...”Blijf je even wachten? Dan kan je het kostuum meteen weer meenemen als ik klaar ben! Doe je jasje maar even uit. Ik heb een blote arm nodig en je bent er nu toch.”
Die logische eenvoud. GOUD!
En vervolgens hing ik, zonder dat iemand wist dat ik het was, wekenlang met hem door het hele land overal aangeplakt.
Liefs voor iedereen die hem heeft gekend!

Lieve Helmert, je hebt ons allemaal in liefde verbonden

Lieve Helmert, je hebt ons allemaal met elkaar in liefde verbonden