Tips over condoleren of herinneringen delen?
Lieve Familie Woudenberg. 30 jaar geleden heb ik kennis met jullue gemaakt. Zo warm en levendig en liefdevol als Helmert. Ik had gewild jullie fysiek omhelsen op 1 december. Maar ik moest vertrekken. Eeuwige dankbaar ben ik op Helmert voor alles wat hij in mijn leven heeft betekend. Onder ander voor de kans om Rosa te spelen , omdat ik ontzettend veel van dit stuk van Ibsen houd. Precies omdat het gaat om verlies ervaringen en keuzrs. Helmert kon mensen aanvoelen en ik ben er zeker van dat hij met iedereen contact heeft gehouden, al dan niet telepatisch. Ik heb hem en jullie heel lang niet gezien. Maar wel vaak gesproken. Het was heel simpel. Ik dacht aan Helmert en ik pratte met hem. Ongeloofelijk, maar waar. Nu nog niet, maar ooit , zal het stil worden aan de overkant? Hij leeft voort. In ons. Gecondoleerd en heel veel liefs
“Mijn leven, mijn einde!”…
is de titel van het theaterstuk dat Helmert begin 2023 schreef en regisseerde. Dat deed hij belangeloos ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de NVVE, de Nederlandse vereniging voor een vrijwillig levenseinde. Het stuk bleek een schot in de roos en werd twaalf keer door het hele land met veel succes gespeeld.
Meestal had Helmert het te druk om erbij te zijn. Op 1 oktober kon hij komen. Ik greep de gelegenheid aan hem in het zonnetje te zetten. Filmmaker Eveline van Dijck maakte toevallig een registratie van die voorstelling. Daaruit een “still”.
Vol geestdrift bepleitte Helmert een waardig leven én een waardig einde. Hij wilde zich graag inzetten voor de NVVE die mensen helpt hun wensen over het levenseinde weloverwogen en tijdig kenbaar te maken en in wilsverklaringen op papier te zetten.
Helmert schreef drie indrukwekkende toneelscènes waarin alle keuzemogelijkheden aan het einde van het leven aan bod kwamen. Zoals afzien van behandeling, euthanasie en zorgvuldige zelfdoding. De samenwerking van Helmert met de cast (Vera Boots, Elsje de Wijn, Kathenka Woudenberg) en de "crew" (medewerkers van de NVVE) waren enorm inspirerend. Zijn prikkelende en humoristische teksten hebben toeschouwers aan het denken gezet over waardig sterven en hoe daarbij eigen regie te voeren.
Voor Helmert geen eigen regie over het einde. Zijn hartstilstand kwam onverwacht. Gelukkig een snel, pijnloos en in die zin waardig sterven.
De reguliere voorstellingen van ‘Mijn leven, mijn einde!’ zijn voorbij. Op uitnodiging wordt de voorstelling nog gespeeld, bijvoorbeeld in februari 2024 in Groningen. Helmert’s teksten voor de NVVE gaan niet verloren. Hij zal ook zo in de gedachten van velen blijven voortleven. Bedankt Helmert, voor dit betekenisvolle project waarmee je in de toekomst hopelijk nog meer mensen tot steun zult zijn.
Jaap van Riemsdijk, voorlichter NVVE
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Bruun - Bolsward
8 december 2023
Jij was reder Bos in de muzikale Op Hoop van Zegen van tg Polly Maggoo op Terschellings Oerol 2005. Naast Joke Tjalsma als Knier een prachtig theaterpaar. Krachtig én ontroerend én dierbaar én hartverscheurend. Genoten van jouw spel, jouw energie, jouw goedlachsheid. Voor altijd in onze herinnering. Dank! Vaarwel lieve Helmert
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.