Lieve Hans, mijn buurman vanaf de eerste dag bij SBE. Altijd opgewekt, altijd oprecht geïnteresseerd en altijd een vriendelijk woord voor iedereen. Helemaal opgewekt op mooie dagen als de zon scheen; "dit mooie weer tot kerst..." Ik zal het missen al die kleine dingen die jou zo bijzonder maakten. Hopelijk schijnt hierboven elke dag de zon voor jou.. Dag Hans

Beste Hans,
Met een doffe klap kwam het nieuws binnen over het niet meer zijn van jou. Onmiddellijk zag ik een beeld voor me dat je met je lange regenjas voor mijn open deur stond en vroeg hoe het met me ging. Dat deed je bijna altijd als je bij ons in het gebouw was. Ik heb je leren kennen als een leuke collega die altijd belangstelling had voor het persoonlijke welzijn, terwijl je de laatste jaren zelf de nodige ellende qua gezondheid hebt meegemaakt. Hopelijk gaat het je nu goed.
Ik wens je familie heel veel sterkte met dit verlies.

M. Weerepas.

Ook al zaten wij op verschillende departementen, heb ik Hans toch vaker ontmoet dan veel van mijn afdelingscollega. Onze ontmoetingen waren altijd kort maar steeds meer dan slechts een fijne dag te wensen. Al hem ziende weekte bij mij en ook hem een glimlach op en dan een twee opmerkingen, een flauwe commentaar om even te lachen. Hans had het talent om je even beter te laten voelen. Ik zal hem missen.

Professor Van Mierlo taught and supported me so much. It’s incredibly sad to hear that he passed away. He will be missed.

De laatste jaren moest je afzien van te hard van stapel lopen. Sinds je herseninfarct had je op je eigen manier hard gewerkt aan je revalidatie. Je moest nu bij iedere stap nadenken hoe je die zette, om niet om te vallen. Toch gingen bezoekjes aan ons over en weer tussen Geldrop en Roermond al snel weer gewoon door.
Jij kwam op afspraak stipt om vier uur ’s-middags achterom de tuin in gelopen, keek rond, of er wat veranderd was, wierp een blik door het keukenraam en kuierde door naar de keukendeur, respectvol aarzelend om die open te doen en binnen te komen.
Maar dan was je er ook. Ik kreeg een dikke knuffel en de fles wijn, die al zo’n twintig jaar op en neer gebracht en steeds beter werd. Nog staand werden de eerste nieuwtjes van binnen de familie uitgewisseld, maar snel genoeg zaten we dan aan een Belgisch biertje voor de grootste dorst. De laatste jaren trok ik me dan terug in de keuken om een lekker maaltje te bereiden en al snel stond je er dan ook om goedkeurend mee te genieten van het koken. Bij mij thuis ging het op mijn manier.
Een maand later bij jou thuis had jij het menu bedacht en alle ingrediënten al om acht uur ‘s-morgens bij de grutter gehaald. Ik maakte dat -op jouw aanwijzing- klaar bij jou in de uitstekend geoutilleerde keuken. Mary las de Libelle in de lounge-hoek naast de feestelijk gedekte tafel, een wit wijntje onder handbereik. We aten altijd voortreffelijk. Dat had je van Wini geleerd. Na de maaltijd wasten we af, sloegen de vriendelijk aangeboden koffie af en tussen negen en tien zaten Mary en ik dan weer in de auto op weg naar Roermond.
We waren gehecht aan deze bezoekjes over en weer. Alle enerverende ontwikkelingen, positieve gebeurtenissen -en ook de mindere- werden besproken, geproefd en van voorzichtig maar ook van heftig/kritisch commentaar voorzien, beiderzijds.
Ik waardeerde jou in hoe jij was en hoop, dat ook jouw kwalificatie “mijn beste vriend” op dat inzicht gebaseerd was.
Het was altijd gezellig!
Als jij na een autorit weer in Geldrop gearriveerd was kregen we een app-je: “Goed thuis! Ik neem nog een ww!” Ter afsluiting van een tegenvaller: “Nog maar een ww; Dat het barst!” En na een gezellig avondje bijvoorbeeld: “Lieve Kees en Mary, wat fijn, dat jullie geweest zijn. Ik kan het niet alleen, ik ben een mensenmens.”
We moeten verder zonder jou en daar wens ik Ruud, Hilde, René, Jacira en Jacy veel sterkte mee.

Jaren geleden leerden wij Winnie en Hans kennen . Ik Liesbeth maakte de kleding voor Winnie en na het overlijden van haar leerden wij Hans beter kennen zeker na zijn hersen infarct.
Wij wensen de familie veel sterkte met deze markante persoon.
Liesbeth en Jozef

Ik was ook zo'n student die door Hans werd begeleid in het afstudeeronderzoek. Ik was ook nog iemand van Gezondheidswetenschappen. Fijne man, fijn accent ( ik kom ook uit Overijssel). Zeer goede herinneringen en dankbaarheid voor zijn inspirerende begeleiding.