Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik zat nog maar 2 jaar op Unic, en in die korte tijd is Frieke zonder dat ik het eigenlijk doorhad heel wat voor mij gaan betekenen. Hij is nog maar een week weg en ik loop nu elke ochtend door de ingang zonder hallo te zeggen tegen Frieke, of even naar hem te zwaaien. Ik mis hem heel erg. Frieke was een man die hield van zijn werk. Elke ochtend stond hij er weer met zijn glimlach. Er was een tijd in leerjaar 1 dat ik een gebroken vingen had. Ik moest vaak naar het ziekenhuis voor controle, hierdoor moest ik dus ook een te laat briefje halen. Na de eerste keer wist hij meteen mijn naam. Altijd als ik kwam vroeg hij hoe het was gegaan, zo bleven we nog een tijdje door praten. Daardoor werd het wel wat later dan op het briefje stond. Daarom schreef hij er bij ''en ze moest nog even met Frieke praten''. Een andere keer moest ik weer een briefje halen en toen ontstond er een discussie. Hij was namelijk 100% zeker dat ik groter was dan hem (ik ben er nog steeds zeker van dat ik groter was ) die discussie is nooit tot een einde gekomen. Ook zat hij soms met zijn stoel in de lift om mensen die gebruik wilde maken van de lift zonder toestemming, eruit te jagen. Altijd als ik op de stoep fietste vroeg hij altijd ''heb je je verkeersdiploma wel gehaald?'' Kortom Unic zou nooit meer het zelfde zijn zonder Frieke. Hij was een man vol gezelligheid en vertrouwen, en hij maakte plaats en tijd voor iedereen. Ik wil de familie en vrienden heel veel sterkte toewensen.

En Frieke we zullen je nooit vergeten!

Frieke,

In mijn tijd op UniC heb ik mij zeker geen betere en socialere conciërge kunnen wensen. Je was er op de momenten dat iemand het nodig had, maar ook op de momenten van plezier. Je was overal bij betrokken naar mijn idee en dat was fijn. Altijd een persoon hebben die weet waar het over gaat en wat er nog moet komen. Zelf heb ik altijd met je kunnen lachen maar ook serieuze gesprekken kunnen voeren.

Het was fijn om in de tijd van UniC jou als conciërge gehad te hebben. Je was een lieve, fijne en toch ook serieuze man.

Heel erg bedankt voor alles wat ik van je heb mogen meemaken.
Ik en wij allemaal gaan je missen!

samen van het leven genieten zal niet meer gebeuren. We hadden mooie plannen in Zwolle, gelukkig heb je me de afgelopen jaren mooie herinneringen meegegeven, dank daarvoor, ik zal je gaan missen.

Lieve Frieke,

Wat ben ik enorm geraakt door het bericht van jou overlijden. Mijn tranen kon ik niet bedwingen en heb denk ik wel een half uur naar het beeld gestaard omdat ik het niet kon geloven en nu 3 dagen later voelt het nog steeds onwerkelijk.
Wat je voor mij hebt betekend op UniC is enorm veel, de manier waarop je mij, maar ook mijn vrienden opving was hartverwarmend.
De altijd oprechte interesse die je had in mij, zelfs al zat ik niet meer op UniC. Samen met mijn ouders heb ik altijd gezegd dat jij het beste bent wat UniC had kunnen overkomen. Altijd even een praatje maken met mijn vader als hij langs kwam en vertellen over wat je van mij had gezien. Je was dan wel geen docent maar menig persoon heeft veel van jou kunnen leren, ik zeker. Hoe boos ik soms was over hoe dingen op school gingen en hoe je je dan ontfermde over mij zal ik nooit vergeten.
Ons leerjaar heeft zo enorm veel dingen met je mee gemaakt, alle plafonplaten uit de kantine gehaald en verstopt (wat jij beschreef dit als pure liefde), de lange discussies dat te laat komen toch echt niet aan ons lag maar een externe factor en het altijd kijken of er wat te snaaien viel bij de boodschappen die wij hadden gedaan in de pauze van de AH. Ik denk dat ik nog wel een uur door kan gaan over deze herinneringen. Op de gekste manieren was er altijd een onderhandeling met jou mogelijk.
Na het lezen van een aantal berichten die hier onder staan over jou, verbaasd het me dat heel veel leerlingen een persoonlijke connectie hadden met jou zoals ik die had. Je liet hun allemaal speciaal voelen en dat deed niet af aan de relatie die je met andere leerlingen had. Het voelde voor mij alsof ik je persoonlijk kende en jij mij. Het is knap dat heel veel leerlingen uit diverse jaren die connectie met jou hadden en ik vind zo tof om te lezen.
Het zal raar zijn om morgen binnen te lopen en je gezicht niet te zien op jou plek in het ‘nieuwe’ gebouw.

Lieve Frieke,
Wat ben jij een groot gemis voor UniC en bedankt voor al je tijd en zorg die je aan mij hebt gegeven.
Liefs,
Esther Engelman

Ik ben een goede vriendin van zijn familie op Curacao maar heb Frieke nooit ontmoet, echter wil ik langs deze weg alle nabestaanden veel sterkte toewensen voor de komende tijd.......

Lieve Frieke,
Laatst kwam ik je nog tegen. Jij was met Linda, jouw nieuwe liefde. Ik was met Cleo, mijn kleine liefde. We hadden een fijn gesprek. Voor mij was je een van de ankers van UniC. Jouw rust, positivisme en humor gaven de school kleur. Jij was UniC. Jij bent uniek. Ik ga je vreselijk missen!
Ruben (oud-collega, maatje van Frieke)

Frieke mate, you were the best of the best and a great support in dark days. Keep on grinning that grin of yours buddy.

Het is een voorrecht een mooi mens als Frieke te hebben gekend.
Zijn dood laat voor zijn naasten, (oud-) leerlingen van Unic en
(ex-)collega's een groot zwart gat achter.
Hopelijk zullen de tijd en de herinneringen aan Frieke die leegte voor een ieder kunnen opvullen.