Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Frans H. J. van Douwe

04-05-192528-02-2008
      Dag pap. Ik hou van je, tot aan de hemel en weer terug......

      6 mrt 2008, 10:34

      Mijn afscheids speech tijdens de uitvaart van pap...

      Lieve papa.

      De tijd is nu gekomen dat we afscheid moeten nemen. Toen ik er over na ging denken wat ik in deze speech wilde zeggen tegen je, ging er heel veel door me heen. Want wat ik allemaal over je wil vertellen past gewoon niet in een paar minuten. Toch wil ik wat dingen benoemen.
      Over mijn jeugd, dat je altijd mee ging naar mijn korfbal wedstrijden bijvoorbeeld. Dat jij dan mijn grootste supporter was. En over de vakanties waar Frans en ik zoveel dierbare herinneringen aan hebben. Als we in de auto stapten, begon voor jou de vakantie. Weet je nog pap, op de camping in Spanje? Het zwembad water was net verschoond en toen in die tijd nog niet verwarmd. Ik had even met mijn voet 's morgens gevoeld hoe koud het water was en daarbij mijn schoen verloren. Verdrietig kwam ik bij de tent. Ach meissie, dat is toch niet zo erg zei je, papa duikt hem wel even op. En inderdaad, je dook dat ijskoude zwembad in en haalde mijn schoen naar boven. Het heeft uren geduurd voor je weer op temperatuur was! Maar zo was je. Je zei altijd: "Als mijn vrouw en kinderen gelukkig zijn, dan ben ik het ook." Ook denken Ger en ik nog vaak aan de tijd toen de kinderen nog klein waren en we het niet zo heel breed hadden. Jullie vonden het heerlijk als we thuis kwamen. Mama verwende ons dan door heerlijk onze lievelings kostjes te koken. Als we dan weer naar huis gingen stopte mama mij stiekem 15 gulden benzine geld toe, en jij? Jij deed precies hetzelfde bij Ger. En alle twee zeiden jullie:"Ssst, niet zeggen hoor!"
      Je was een geweldige vader en Opa. Altijd ontzettend betrokken bij ons gezin. Je was voor jouw generatie ook ontzettend modern. Je had een eigen mobiel. Frank heeft je vele malen uitgelegd hoe dat allemaal werkte en op een gegeven moment had je het onder de knie! Je smste er vrolijk op los. Zowel naar ons als naar je kleinkinderen. Die waren zo trots op hun smssende opa! Toen wij vorig jaar op vakantie waren in Turkije kregen we iedere ochtend en avond een sms van jou die begon steevast met: Amsterdam calling..... Ook koester ik nu de krantenartikelen die jij voor mij uit de krant geknipt had over mijn werk. Als ik dan bij je kwam lag dat netjes klaar met daarop geschreven uit welke krant en van welke datum. Ook hield je iedere dag de aandelenkoers in de gaten en belde als deze na een goed persbericht weer flink gestegen waren. Als je dan thuis visite kreeg, vertelde je het ook aan je bezoek. En ook dat je dochter daar werkte en dat ze een heeeeele goede functie had. Je was zo trots op wat ik als gewone pleeg bereikt had in het bedrijfsleven. Twee weken geleden belde je nog verheugd op over het persbericht in de Telegraaf omdat de studie succesvol afgerond was.....
      De laatste jaren heb je veel in moeten leveren door je ziekte, maar altijd was jij degene die vond dat je sterk moest zijn en die er voor knokte om zo lang mogelijk bij ons te blijven. Vaak zijn we door het ziekenhuis opgebeld, dat het nu toch echt een aflopende zaak was. Als we dan bij je kwamen keek je ons aan en zei: "Wat doen jullie nou hier midden in de nacht? Jullie horen in je bed te liggen. Ik ga echt nog niet dood hoor!"en stak dan je duim omhoog om vooral te laten zien dat het goed met je ging. Ook zei je tegen de artsen dat ze zo lang als mogelijk was hun best maar moesten doen voor je en dan wees je op ons en zei je: "Kijk eens naar al die lieverds hier. Die mag en kan ik toch niet in de steek laten?" We zagen je, zeker de laatste 2 maanden, in het verzorgingshuis echt aftakelen. Je bent in korte tijd zeker 30 kg afgevallen waar je vorig jaar nog zei dat je even zou stoppen met snoepen omdat dat welgevormde lichaam van je nu wel erg welgevormd werd! De laatste weken verloor je je eetlust. Je probeerde dat te maskeren door aan iedere verpleegster een snoepje of koekje te slijten zodat wij maar niet in de gaten zouden hebben dat het je niet meer smaakte.
      Als wij weleens voorzichtig met jou spraken over als je dood zou gaan en hoe je dan je uitvaart zou willen, zei je steevast: Kijk maar, het is jullie feestje" om dan vervolgens gelijk over iets anders te beginnen. Je wilde er gewoon niet aan. Een heel bekende uitspraak van jou is dan ook: Je bent langer dood dan dat je leeft, dus pluk de dag en geen zorgen voor de dag van morgen.
      Maar nu is het toch echt zover pap. Je laatste krachten heb je gebruikt om ons los te kunnen laten. Gelukkig waren we er allemaal bij toen je de laatste adem uitblies. Je bent gegaan met een kring van liefde om je heen. Nu ben je weer zoals een paar jaar geleden. Niet meer naar adem snakkend en zonder je zuurstofslang. Alleen, nu ben je dood....
      Toen wij met zijn allen jouw uitvaart muziek bespraken, heb ik gevraagd om een nummer van Clouseau. Want tijdens jouw ziekbed pap, probeerden we met z'n allen sterk te zijn voor jou. Maar thuis kwamen dan onze tranen. Ook als ik in de auto zat had ik af en toe gewoon behoefte om lekker even te janken. Dat lucht dan weer op. Nou pap, ik hoefde het nummer Hoog in de heldere hemel maar op te zetten en de tranen begonnen meteen te stromen. De tekst van dit liedje is zo pakkend en zo precies wat ik voelde.... Nu als afscheid wil ik je dat toch meegeven. Ik was en ben niet zo flink als jij dacht. Maar ja, zoals jij ons voor de gek hield, hield ik jou voor de gek. Maar dan kan toch ook niet anders met zo'n geweldig lieve vader?
      Dag pap, dikke knuf voor mam en dat kamertje in mijn hart zul je voor altijd blijven bewonen.
      Dag lief vadertje van me. Ik hou van je tot aan de hemel en weer terug...
      xxx, jouw Roos


      En ineens zijn we zomaar 1 jaar verder.......

      28-02-2008*28-02-2009

      Lieve pap

      Een jaar.....
      Een jaar zonder
      Een jaar zonder jou
      Een jaar waarin het verdriet en gemis anders was dan ik me had voorgeteld
      Een jaar waarin verdriet en gemis mij zomaar ineens konden overvallen
      Een jaar waarin ik soms dacht dat ik je zag lopen...
      Een jaar waarin ik je zo vaak iets zomaar wilde vertellen
      Een jaar waarin ik je stem nog zo graag door de telefoon zou willen horen
      Een jaar waarin ik je vaak in gedachte nog een kus op je voorhoofd geef
      Een jaar waarin jouw kerststal voor het eerst bij ons thuis stond
      Een jaar waarin er geen dag voorbij ging zonder aan jou te denken
      Een jaar voorbij gevlogen en toch ....
      Een jaar, voor mij veel te lang...zo zonder jou
      Een jaar zonder
      Een jaar……

      Tot aan de hemel en terug hé pap!


      **********************************************************************************

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 58   |   niet OK
        lieve Frans,Sla een arm om Wilma.Een lieve groet van de oma van Suus

        B. - Arnhem
        18 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 57   |   niet OK
        Lieve papaWaarom voel ik soms ineens weer dat intense verdrietMijn ogen stromen vol, maar wil nog steeds niet dat iemand mijn tranen ziet....Ik weet het wel, de feestdagen komen er weer aan....In het donker van de nacht droom ik weer over jou en laat ik de tranen gaanEn als ik dan wakker word besef ik weerMijn lieve pap, je bent er echt niet meer...... xxx Jouw Roos

        Wilma - Lelystad
        31 oktober 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 56   |   niet OK
        Lieve papIk heb nu vakantie en ga 4 weken weg. kan dan helaas geen kaarsjes aansteken, maar weet zeker dat Noekje dat blijft doen. Zo'n lieve schat. Weet dat ik nog iedere dag aan je denk lieve paps.......Dag vadertje, tot aan de hemel en weer terug!Liefs en knuffel op je bol, je Roosxxx

        Wilma - Lelystad
        7 september 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 55   |   niet OK
        Het gaat echt goed met mij pap, maar denk nog iedere dag aan je.....xxx

        Wilma - Lelystad
        30 juli 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 54   |   niet OK
        Zou het ooit minder worden pap, het jou zo vreselijk missen dat het pijn doet?xxx Jouw Roos

        Wilma - Lelystad
        17 juni 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 53   |   niet OK
        04 mei 2012
        Lieve Frans,
        Voor je geboortendag wat extra kaarsjes.
        Lieve groet,
        Oma van Suus

        B. - Arnhem
        4 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 52   |   niet OK
        Lieve pap,A.s. vrijdag zou je 87 worden......Je bent nog geen dag uit mijn gedachten geweest.Dikke kus, je Roos. xxx

        Wilma - Lelystad
        1 mei 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 51   |   niet OK
        Hallo Frans,  Vier jaar geleden was het uw overlijdingsdag. Voor vandaag wat extra kaarsjes.  Persoonlijk ken ik u niet.  Doordat Wilma zo lief over u schreef ben ik elke dag even op deze site nadat ik bij Suus ben geweest om er een paar kaarsjes te branden. Voor u wens ik rust en vrede, voor Wilma hoop ik dat het een plekje heeft kunnen krijgen en dat ze door kan gaan met haar leven. Schuldgevoelens hoeft ze niet te hebben, je verwerkt zo'n groot gemis ieder op zijn eigen mannier.  Lieve groet, Oma van Suus

        B. - Arnhem
        28 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 50   |   niet OK
        28-02-2008      28-02-2012Lieve pap,4 jaar en het voelt als de dag van gister....Liefs en een kus op je bolletje,xxx

        Wilma - Lelystad
        28 februari 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 49   |   niet OK
        Lieve pap
        En zo is het volgende maand al 4 jaar.....
        4 jaren waarin je ontzettend gemist wordt....
        Iedere dag nog een beetje meer.....
        Over 2 weken vieren we de verjaardagen weer. Ik word 52 en de driling 25. Bij alle 4 een 2 en een 5 in het getal, alleen bij mij begint het met een 5...... maakt mij niets uit hoor pap! Met ere toch? Alleen je rugzak wordt steeds gevulder en draag je met je mee. Gevuld met dierbare herinneringen, maar ook met verdriet en gemis...

        Dag lieve pap.
        Dikke kus voor mam en jou,
        Liefs, Roos

        Wilma - Lelystad
        13 januari 2012

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.