Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ernst heb ik leren kennen tijdens een gezamenlijke post-academische opleiding in de jaren 1990 en 1991. We trokken veel samen op, woonden allebei in Amsferdam en gingen op vakantie naar Londen. Het kwam voor dat we, toen we van de opleiding in Rotterdam met de trein weer in Amsterdam arriveerden het spelletje reisschaak nog niet afgerond hadden. In plaats van gewoon naar huis te gaan om te eten na een lange dag bestelden we in restaurant 1e klas op Amsterdan CS koffie met een koek en schaakten bloedfanatiek door tot 23 uur. Wel weer de volgende morgen half zeven naar Rotterdam. Ernst en ik herkenden in elkaar het onconventionele. Veel was volgens ons mogelijk als er maar creativiteit en humor in zat. Ik weet nog goed dat we beiden de aangeboden baan in Utrecht (de post-academische opleiding was met baangarantie) weigerden vanwege het in onze ogen te lage salaris. Vervolgens hebben we de hele middag, nadat we de potentiële wergever gedag hadden gezegd, lekker op een terras op de Oude Gracht vertoefd en genoten van appeltaart en bier. Een maand later hadden we wel allebei een andere, betere baan, dat dan weer wel. Het beroep clochard sprak ons niet aan.

Zo herinner ik me nog veel meer gebeurtenissen. Met Ernst is een waardevol nonconfomisme met een schep humor heengegaan. Ook na de opleiding toen we ieder onze weg gingen hebben we nog contact gehouden. Eind jaren 90 verloren we elkaar uit het oog, groeiden we uit elkaar. Maar het slechte nieuws dat ik enkele dagen geleden las heeft me desondanks behoorlijk aangegrepen.
Ernst, als je daarboven nog ergens mocht zijn: het ga je goed!
Alex Bakker
Voorhout

Patricia en Emel .

Ik wens jullie heel veel sterkte met het verlies van Ernst!

Hanneke Uilkema

lieve Ernst
dank voor je vriendschap , je hulp toen ik het zo nodig had.
Je innerlijke kracht, je positieve levenshouding zullen altijd een mooie herinnering blijven.
Net als je grote liefde voor Patricia , waar ik getuige van mocht zijn.
We zien elkaar weer
Lieve groet Lia

Bericht aan Ernst.

Lieve ERNST, je hield van het leven, met héél je hart, je ziel en je zaligheid. “Enjoy Life in all its Way”: dat is voor altijd jouw motto. Geen berg was je te hoog, je wist je eigen “Mountain-of-Hope” áltijd weer te vinden en putte daar kracht uit.

Lieve ERNST, je leefde zéker ook op je geheel “Eigen - Wijze”. Soms overigens best wel op het irritante af … Regelmatig met heel onverwachte uitkomsten; zéker als wij onder het genot van een mooi glas single malt whisky de wereldproblemen oplosten. Die oplossingen waren waarschijnlijk briljant, maar helaas, na een nachtje slapen waren we ze meestal weer vergeten….

Lieve ERNST, je kan en móet trots zijn op wat je allemaal hebt betekent voor de mensen om je heen én op de geweldige resultaten die je hebt bereikt.

Lieve ERNST, je ziel en je geest wilden zó graag door, je lichaam dacht daar helaas anders over. Ik heb de dag voor je overlijden twee dingen met je afgesproken:

1. Jij houdt een oogje in het zeil op wat er hier op deze aardbol allemaal gebeurt
2. Jij houdt een plaatsje voor mij vrij in waar je nu bent, wel met daarbij de afspraak dat dat nog héél lang gaat duren….

… en daar houd ik je aan!

Lieve ERNST, it was fun, an honor and a pleasure, we’ll meet again!

Sláinte Mhath!

Rob

Ik wil jullie condoleren met het verlies van jullie Ernst en heel veel sterkte wensen voor nu en verder.

Beste Ernst,
Dan is het toch nog snel gegaan man. Ineens was daar het bericht. Ik vernam het via een collega van Mens en Welzijn. Wat ik je wil zeggen... Bedankt voor onze samenwerking! Het was me een genoegen! Je was altijd behulpzaam, positief, vol energie en eigenzinnig. Hoewel de samenwerking tussen onze organisaties na een eerste verkenning rondom De Kleine Wereld bescheiden bleef, hadden we een kort lijntje. Ik denk met veel genoegen terug aan overleg op het terras van de Waardige Waard. En aan natuurlijk aan mijn bezoek aan jullie mooie bedrijf. We hadden naast het terras twee andere passies: dieren en sociaal werk.

Kenmerkend waren de woorden die je schreef in één van je laatste appjes half februari: 'Ik voel me best goed. De Oncologe zegt dat ik nog 3 tot 6 maanden heb. Daar ben ik het uiteraard niet mee eens en ben niet van plan me daaraan te houden! 😄' Typerend. Gewoon doorgaan, vol levenslust en positief. Bewonderenswaardig. Jouw tijd komt vast weer. Het ga je goed Ernst!

Patricia en kinderen, onze deelneming met jullie verlies. Ook namens alle medewerkers van Mens en Welzijn Voorst. Veel sterkte de komende tijd! We denken aan jullie.

Roel Terwijn
Directeur Mens en Welzijn Voorst.