We kennen elkaar al zolang dat ik niet meer precies weet wanneer ik je leerde kennen, Maar onze vriendschap begon hier; We kwamen bij Modern samen te werken nadat jij voor mij een goed woordje had gedaan en raakte we steeds meer bevriend, ik haalde je op bij je vriendinnetje in Maasland die je had en zodra je instapte ging de muziek op 100 en kreeg ik gelijk een peuk in me mond gedrukt.. ( terwijl ik bijna over me nek ging ) deed ik altijd gezellig mee “ want het leven was een feest”. Dan op naar Modern waar je naar alle eerlijkheid een hele goede verkoper was, wel wat eigenwijs wat uiteindelijk wat botste met de oude garde.. maar we bleven buiten het werk bevriend, jij ging naar een ander filiaal om niet veel later bij je vader en broer in te stappen bij GET. maar we zagen elkaar doordeweeks nogsteeds dagelijks.. we waren toen beide vrijgezel en gingen dan vaak even kijken in de binnestad van Maassluis of Rotterdam om vervolgens weer een nieuwe meid te scoren ( tenminste dat dachten we altijd ff ) wat af en toe lukte maar niks was voor lange duur.. en natuurlijk de vakanties in Rhodos die jij met jou DJ skills en muziek smaak toch net even wat leuker hebt gemaakt en de vakantie in Rimini zoals Gertjan al aanhaalde een heel avontuur waar ik nogsteeds met plezier op terug kijk.. Niet veel later kreeg ik me eigen problemen en zijn we mede daardoor elkaar minder vaak gaan zien.. maar het feit dat je er niet meer bent doet me pijn, het had nooit mogen gebeuren en ik zal je dan ook herinneren als een oude vriend die ik altijd kon bellen en die geen kwaad in hem had.. baldadigheid zeker maar geen kwaad.. ik mis het feit dat ik je nooit meer ga zien. Sterkte Ian en iedereen die heel dicht bij je staat.

Doom,

Onbegrijpelijk dat ik hier mijn verhaal doe, dat het om jou gaat.
Dat is iets wat ik moeilijk kan bevatten.

Ik heb je heel lang geleden leren kennen als het broertje van Michel.
En al gauw werd je opgenomen in de vriendengroep en hebben we veel mooie dingen meegemaakt.
We waren de jeugd van de Steendijkpolder.
We zijn letterlijk met elkaar opgegroeid.

Als ik alle herinneringen zou omschrijven zou ik een boek vol kunnen schrijven.

Wat mij het beste is bijgebleven is de vakantie naar Rimini. Jij, Ewout en ik samen met zijn drieën.
In je Seat Leon (dikke wagen voor een jonge vent). Eerst nog even langs een klant van Groen Milieu in Duitsland.
Daar draaide je je hand niet voor om om even 600 km te rijden en daar de boel te regelen. Typisch jij....en daarna door.
Volgens mij hebben we nog in een huis gelogeerd van een klant van jullie.
Dat was in Switzerland meen ik, daarna hebben we onze reis vervolgd naar Italie Rimini.
Aardig ritje zo bij elkaar maar we hebben veel gelachen en er een feest van gemaakt.

Onderweg klapte de turbo van de auto er nog onderuit (niet heel gek, omdat je een nogal een nonchalante pittige rijstel had haha.)
Vervolgens hebben we twee mooie weken gehad. Het is inmiddels 19 jaar geleden, maar de herinneringen zijn nog als die van gisteren.

De jaren erna hebben we flink wat afgefeest op verschillende dance parties.
Je was altijd wel in om te gaan stappen.
Kort daarna begon het serieuze leven, kinderen, werk & etc.

We zagen elkaar niet meer zo vaak, slechts op verjaardagen.
Maar dat neemt niet weg dat ik je altijd een goede gozer heb gevonden.
Echt onnodig en zonde dat uitgerekend jij dit heeft moeten overkomen. Surrealistisch en kan mij er heel kwaad over maken.
Helaas zullen we hiermee moeten leren leven. Het leven kan keihard zijn.
Ik hoop dat je naasten het verdriet kunnen verwerken. Ik wens ze heel veel kracht toe.

Wij zullen de mooie herinneringen aan je blijven koesteren.
Doom rust zacht.

Gertjan