Sinds 2017 ben ik bevriend met Louis. Het duurde dan ook niet lang voordat ik aan het begin van onze vriendschap werd uitgenodigd bij David en Corine.
Vanaf dat moment kwam ik geregeld over de vloer bij hen. Corine had altijd de regie in handen over de hele organisatie in huis: het eten, wat er nog gehaald moest worden, drinken en noem maar op. En David ondersteunde alles op zijn eigen rustige, relaxte manier. Altijd met een glimlach, altijd gastvrij. Een drankje aanbieden, even zitten, lekker kletsen. Over van alles: de politiek, het verkeer, vakantieplannen, relaties. Dat vond ik zo mooi aan David – het onderwerp deed er eigenlijk niet toe, het ging hem om het contact. En dat contact was oprecht, warm en persoonlijk.
Na het eten steevast een spelletje met zijn allen: Corine, David, Louis, soms Guus, soms andere vrienden die ook altijd welkom waren, en natuurlijk Maud. Die avonden voelden als vanzelfsprekend, maar waren eigenlijk bijzonder waardevol.
En dan natuurlijk dat ene hoogtepunt: de stapavond in Leerdam, ergens tussen twee corona-golven in. Met Louis en David het café in, een biertje drinken, lachen, mensen kijken, genieten van het rumoer. En de dag erna samen de avond doornemen, en de kater ook.
David, je zult ontzettend gemist worden. Een fantastische vader – en zeker ook een vriend – voor Louis en Guus. Een warme persoonlijkheid. Je leeft voort in onze herinneringen, die we telkens weer zullen ophalen.
