Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ik heb David eigenlijk altijd gekend als de vader van Guus en Louis. Sinds groep 2/3 kwam ik al regelmatig over de vloer, spelen na school, kinderfeestjes, verjaardagen etc. <br /> De vader van Guus en Louis was een hele aardige en rustige man. Hij liet ons altijd lekker onze gang gaan, deed vaak zijn eigen ding of zat er content bij en observeerde onze fantasierijke verhalen/ spelletjes met hier en daar een gniffel of leuke opmerking. <br /> <br /> In mijn tienerjaren kwamen er meer gesprekken met David. Op de hockeyclub of op verjaardagen maakte hij graag een praatje en een grap onder genot van een biertje en een sigaret. Altijd geïnteresseerd, altijd open en nog altijd die rust en kalmte in zijn houding en stem. <br /> <br /> Zo kende ik David dus altijd, als kalme, vriendelijke man die iedereen de ruimte gaf en zichzelf nooit het middelpunt maakte. Toen kwam het hockeyteam-weekend in Norg. <br /> <br /> ±16 jonge mannen tussen de 18 - 20 jaar oud gaan vol wilde plannen een dorpje in Drenthe onveilig maken. Super goed idee, maar daar moeten wel wat begeleiders bij zijn. Een paar dappere ouders offerden zich op en David was daar een van. <br /> De hele dag was David precies zoals ik had verwacht: stil, kalm, vriendelijk, biertje pakken, sigaretje roken, smiddags even een dutje doen bij de open haard. Geen verrassingen.<br /> <br /> En dan, rond 01:00 savonds, na een eindeloze barrage van ontzettende klote herrie die door de Bluetooth speaker wordt geramd, klinkt ineens September van Earth, Wind & Fire. <br /> <br /> David ontwaakt. <br /> Hij staat op, pakt een biertje, klimt op de tafel, steekt een sigaret aan en begint te dansen op tafel, en goed! <br /> Iedereen keek vol bewondering naar de dansmoves, het plezier en de volledige overgave aan het moment. <br /> Niemand zag het aankomen, iedereen in de ruimte genoot van David. En het maakte de ouders ook helemaal niet meer uit dat hij binnen stond te roken, David was de koning. <br /> <br /> Vanaf dat moment was David niet alleen maar de kalme, vriendelijke vader van Guus en Louis, hij was een legendarische levensgenieter. <br /> <br /> Nu, elke keer als ik September hoor (en dat is gelukkig nog best vaak), zie ik David weer op tafel dansen, sigaret in de mond, biertje in de hand en zijn volledige wezen in het moment, genietend. <br /> <br /> Voor de rest van mijn leven zal ik deze energie evenaren, althans, ik zal mijn best doen. <br /> <br /> Rust vredig lieve David, je wordt niet vergeten.❤️🕺🏻<br /> <br /> <br /> <br />