Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Arthur August Koch

01-12-192908-09-2008
      Voor mijn lieve papa, Een herinnering van, voor en over de geweldigste man die ik ooit heb gekend. tegen jou kan niemand op. Je was zo lief voor mij, altijd.... in goede en in slechte tijden. Deze site zodat niemand jou ooit vergeet. Ik koester je in mijn hart en zal je altijd bij mij dragen. Ik hou zo vreselijk veel van jou en ik zal je zo verschrikkelijk missen. Dit verdriet is niet met een pen te beschrijven. Deze pagina zal alleen een indruk geven van hoe ik mij voel, maar mijn gevoel van verdriet en gemis is niet uit te drukken. Omdat het zoveel meer is als ik ooit kan beschrijven Ik hou van je mijn lieve dappere en eigewijze papa. Voor altijd je dochter Sonja Pap werd op 1 december 1929 geboren als helft van een tweeling. zijn zus Mien is dan net 10 minuten oud. Als jonge jongen ging hij werken bij schilders atelier J.Luhlf op de lindengracht in Amsterdam. Hij trouwde op 12 juli 1958 met Sietske Huisman. In september 1965 werd ik geadopteerd , 10 maanden jong was ik. Vanaf dat moment waren we twee dikke maatjes, miemand heeft daar ooit tussen kunnen komen. Tot zijn pensioen heeft hij bij Luhlf gewerkt. Daarna zijn mijn ouders uit de jordaan verhuist naar Osdorp. pap is opa geworden van vijf kleinzonen en een kleindochter en twee jaar geleden werd hij overgrootvader, iets waar hij erg trots op was.Inmiddels is op 11 september 2012 ook mama (geb 08-12- 1932) overleden na zo'n 16 jaar dement te zijn geweest.Ook mama wordt erg gemist.Hun trouwdag was op 12-07-1958

      Overige informatie
      De eerste vreselijke tijd Op 02 juni 2006 was je vreselijk beroerd van de bronchoscopie die je had gehad, ik besloot je op te halen en bij ons te laten zijn tot je wat opgeknapt was. Je knapte niet op en op 15 juni 2006 sloeg de wereld onder ons weg. We hoorden dat je longkanker had. De artsen gaven je hoogstens drie maanden te leven nog. Maar we lieten het er niet zomaar bij zitten. We besloten dat je chemo in Meppel plaats moest vinden, omdat dat gewoon een gezondere omgeving was dan Amsterdam. Mam was toen al een paar jaar dement en die kon je niet echt tot steun zijn. Je chemo sloeg wonderwel redelijk aan en je voelde je beter. Voor het eerst sinds je bestaan, woonde je niet in Amsterdam. Je kon genieten van de mooie omgeving hier. In juli 2006 kreeg je een herseninfarct. Je was de weg even kwijt, dacht dat je weer 46 jaar was. Je korte termijn geheugen had een klap gekregen en je vergat veel dingen, maar we gingen door.Jij en ik, de eenheid die we altijd al waren geweest. Je ging "op kamers" in huize ABC. Ging naar het dagverblijf op "de Schiphorst" en je vond het heerlijk. Mama woonde inmiddels daar en je bezocht haar trouw elke dag. Ze begreep het allemaal niet meer zo, maar wist dat je bekend was. 50 jaar waren jullie getrouwd en je hield nog zoveel van de vrouw die jou niet meer herkende. Twee jaar verder waren we en het ging toch slechter met je. 22 augustus 2008 besloten we dat je bij mama in de schiphorst ging wonen. twee weken was je daar.. tot 4 september. Toen ging je voor controle naar het ziekenhuis. Vrijdag 4 september moest je voor controle naar de longarts.Deze zag meteen dat het mis echt mis was met je. We besloten in goed overleg,om je op te laten nemen,om je aan de morfine te zetten. Hebben alle familie en vrienden ingelicht, zodat iedereen nog afscheid kon nemen. Jij was erg blij met deze beslissing,omdat je helemaal op was. Vrijdag avond rond 22.00 u werd de eerste morfine (60 mg p/min) toegediend. De arts had gedacht dat je erg snel in een coma zou raken, maar je was een "ouwe taaie" zoals je dat zelf zo mooi kon zeggen. Zaterdag avond is de dosis met 60 ml verhoogd.Je bent al die tijd goed bij geweest en hebt steeds gehoopt nu snel te mogen gaan,maar het wilde maar niet vlotten. Inmiddels waren er veel mensen even bij je op bezoek geweest, waar je erg blij mee was, maar ook erg vermoeiend. Inmiddels hadden wij allemaal een chronisch slaaptekort, maar hadden een kamertje waar we afwisselend konden slapen. De kinderen zijn al die tijd bij ons gebleven. En die hielpen waar ze konden. Vanaf zondag werd je erg onrustig en soms zelfs een beetje aggressief, je dacht dat we je in de maling namen,door "te doen alsof" wij en de artsen je wilde helpen. Je kreeg wat extra morfine in de hoop dat het nu wel sneller zou gaan. Je werd er even rustiger van en we konden je weer knuffelen. 's avonds weer de morfine met 60 ml omhoog en weer een onrustige nacht in. Ik heb zelf vannacht maar drie kwartier geslapen en werd wakker gemaakt omdat je weer erg onrustig werd. Om half 9 zou de arts even komen kijken. We besloten om je een middel te geven, waarvan je in slaap zou vallen om niet meer bij te komen, zodat het voor jou allemaal minder pijnlijk en veel prettiger zou zijn. Om 9.15 u kreeg je die tranqualizer en met je duimen omhoog (ten teken dat het goed was zo) ben je in slaap gevallen, we hebben je voor die tijd allemaal kunnen knuffelen en kunnen praten met je. We hebben alles gezegd wat we wilden zeggen. Om 12.45 u ben je in alle rust heengegaan. Je bent nu waar je graag wil zijn. Op een plek van vrede, rust en zonder pijn..Ik ben zo blij voor jou,maar oh oh oh, wat zullen we je missen. Lieve pap, wat heb ik het fijn gehad met je, wat hadden we het ontzettend leuk, tot op het allerlaatste moment heb je ons laten lachen. Vlak voor je in slaap viel, ging je duim omhoog ten teken dat het goed was zo. Papa we wensen je een behouden vaart en een veilig en gelukkig verblijf daar waar je nu bnt. Ik hou zo ontzettend veel van je, dank je voor alles!!!! Je voor altijd liefhebbende dochter Sonja.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 79   |   niet OK
        Vandaag is mam een alweer een jaar weg bij ons.en al een jaar weer bij papaZoveel herinneringenzoveel meegemaakteen voor een verdwenenlangzaam weggevaagd.Toch zijn de herinneringenniet verlorenVolhardend in de strijdheeft ze uiteindelijk gewonnenen de weg naar haarherinneringen teruggevondengeen dementie meer, ze is bij haar grote liefde.We missen je mama XXX

        Sonja - Meppel
        11 september 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 78   |   niet OK
        Nog een nachtje dan is het vijf jaar geleden dat je ons verliet papa.Nog steeds mis ik je heel erg, ik kan eigenlijk nog steeds niet zonder jou.Het hele weekeind ben ik al in gedachten met wat we toen deden. Zitten in het ziekenhuis en wachten tot jijje verdiende rust zou krijgen, bij jou aan je bed en praten met jou over hoeveel we van elkaar houden,hoe het verder moet met ons,hoe we je gaan missen.Missen doen we je zeker, we hebben het geregeld nog even over jou.De kamer wordt hier geschilderd en in gedachten hoor ik je mopperen over wat niet goed is en tips geven,over hoe het wel moet.Ik zit met Yuna te knuffelen en denk:"wat had ik graag gezien dat je van dit geweldige kleine meisje kon genieten".Vijf hele jaren zijn we verder heel lang geleden, maar voor mijn gevoel nog maar zo kort geleden.Altijd in mijn gedachten lieve pap.In gedachten kus ik je altijd warme wangen en pak je met jouw pink mijn pink en lopen we samendoor mijn verder leven.Voor altijd je liefhebbende dochterDikke kussen van je eigen SonnekeXXX  

        Sonja - Meppel
        7 september 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 77   |   niet OK
        Lieve pap en mam, Vandaag jullie 55ste trouwdag en na 4 jaar zonder elkaar gevierd te hebben, hebben jullie nu samen boven een feest, met zoveel mensen waarvan jullie houden.In gedachten ben ik bij jullie en vier het mee, mijn kado is een heleboel kusjes en knuffels,want o wat mis ik jullie.Soms snap ik nog steeds niet dat de wereld gewoon door draait.Met Yunalesca gaat het super, ze is nu een dame van bijna 4,5 maanden en ze is zo lief en leuk en knapen zo veel meer. Ik hoop dat jullie vanaf jullie plekje lekker kunnen mee genieten en over haar zullen waken.Lieve pap en mam fijne trouwdag daar boven.Dikke kussen en knuffels van mij.Ik hou van jullie XXX 

        Sonja - Meppel
        12 juli 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 76   |   niet OK
        Morgen moederdag,mijn eerste zonder mama,raar heel raar, voel me echt wees nu.Maar pap jij bent bij mam en gaat haar lekker verwennen uit mijn naam hoop ik.Voor Denise is het haar eerste moederdag, Kleine Yunalesca groeit als kool.Wat zouden jullie trots zijn geweest.Ik denk zo vaak aan jullie en hoe leuk het was geweest,als jullie haar nog gezien zouden hebben,ze is zo lief en zo mooi!We zijn zo trots en blij met haar.lieve mama, een hele dikke knuffel voor jou van mij voor moederdag alvast.Pap jij ook een super dikke knuffel, ik mis jullie heel erg.voor altijd jullie dochter.Sonneke

        Sonja - Meppel
        11 mei 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 75   |   niet OK
        Lieve pap en mam, Eergisteren was het zover, jullie prachtige achterkleindochter is geboren.Jullie hebben haar vast al gezien, wat is ze mooi he!!Ik ben zo trots op Rick, Denise en de kleine Yunalesca, ze doen het alle drie geweldig.Vandaag mocht de kleine meid naar huis, ze was maar 2130 gram bij haar geboorte,dus ze moest hard haar best doen om mee te mogen met haar papa en mama.Ja jullie kleinkinderen worden echt groot. Ik ben trots dat het goed gaat met hun,maar vind het zo werg jammer, dat jullie haar net gemist hebben hier beneden.Wat waren jullie gek met haar geweest.Passen jullie goed op haar vanaf daarboven, dan doe ik dat hier vandaan.Ik hoop dat jullie ook trots op ons hier zijn. ik hou van jullie en mis jullie enorm.Hele dikke kussen van mij.XXX

        Sonja - Meppel
        5 maart 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 74   |   niet OK
        Wat en prachtig stukje lieverd,Opa leest stiekem mee hoor ;) Dikke kus van je mam XXX

        Sonja - Meppel
        30 januari 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 73   |   niet OK
        lieve opa dit word het 5de jaar zonder u inmdels zijn we oma ook verloren afgelopen jaar hebben we heel veel door gemaakt met u niet meer in ons leven en oma nu bij u het word moeilijker met het jaar om zonder u te levenal die herinderingen die ik van u heb spoken door mijn hoofd elkedag opnieuwer is wel weer iets goeds in me leven gekomen ik ben sinds anderhalf week samen met een super meisieze begrijpt me en wilt me helpen niet zo als zo velen die er zijn geweest en die u nog heeft mee gemaaktdeze oud en nieuw was anders als andere jaren niet iedereen was er om op u en oma te drinken en te feesten zo als u dat altijd zo mooi zei als het gezellig was jacky heeft oud en nieuw met zijn nieuwe vriendin gevierten ik met papa rick denise mama richard en mandy en natuurlijk de honden waar u altijd naar uit keek of die niet tegen u op sprong ik hoop nog vele jaren samen te zijn met dit meisie en een mooi kind op de wereld te zetten we zitten er overna te denkenom ze naar u en papa te vernoemen om het in de famillie te laten zo als ik naar u en oma ben vernoemdlaten we hopen dat ik u nog vele jaren mag missen en niet dat ik met een paar jaar naast u aan de bar zit gezellig een drankje te drinken Veel Liefs uw Kleinzoon Arthur Sietse 

        ArthurSietse -
        9 januari 2013

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 72   |   niet OK
        Lieve pap en mam,Mijn eerste oud en nieuw zonder ouders. Raar, heel raar.In gedachten ga ik terug naar gelukkigere jaren die we samen vierden.Vooral aan de Lindengracht, die jaren zijn mij zo dierbaar, daar kan geen ander oud en nieuw tegenop.In plaats dat pap de bollen bakt, staan Henk en Denise in de keuken, de bollen zijn heel lekker,maar toch anders.En mama haar garnalen cocktail die hoorde er ook zo bij, die heb ik al jaren niet meer gehad,dom dat ik nooit gevraagd heb, hoe mama die maakte.De gevulde eieren worden vast net zo lekker.Pap er was geen becherovka meer, maar we toasten met een cocktail des huizes.Nog een paar uurtjes, dan is het zover..Jullie kunnen van bovenaf samen genieten van al die mooie kleuren.Mam is er nu vast niet meer bang voor.Ik ga proberen om er een heel mooi jaar van te maken en weet dat jullie op mij passen.Dikke kussen van jullie moppie xxx   

        Sonja - Meppel
        31 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 71   |   niet OK
        Lieve pap en mam.. De eerste kerstdag is voorbij.Jeetje als je zo zonder de kids bent, vliegen de herinneringen van vroeger door je heen.Zo fijn als jullie de kerst maakten, zal ik nooit na kunnen doen, dat wil ik ook niet, want dat was "onze" kerst.Lekker eten en gezelligheid met de familie, maar de familie is niet meer, op oom Joopen tante Jet na zijn jullie allemaal daarboven bij elkaar.Op dit soort dagen is het gemis zo groot.Bijna niet voor te stellen.en we gaan door, ik voor mijn kinderen en kleinkinderen, de kinderen voor hun eigen,vriend en vriendin,misschien ook wel een beetje voor mij.. ik hoop het.Ik vind dat ik me weer dapper door deze dag heen heb geslagen.En nu ik dit schrijf en even alleen beneden zit, komen toch de tranen, van gemis.. naar vroeger..naar jullie.Ik wil jullie zo graag even knuffelen en fijne kerst toewensen..  Beetje verdrietig ga ik jullie weer gedag kussen en hoor jullie zeggen "het komt goed moppie"Dank voor die gedachten.Dikke kussen van mij.XXJullie wijffie  

        Sonja - Meppel
        27 december 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 70   |   niet OK
        Lieve Pap en mam. Gisteren was ik jarig..Mijn vijfde zonder pap en mijn eerste zonder mam...Het blijft vreemd..weer geen telefoontje, "gefeliciteerd moppie, hoe oud werd je ook alweer?"Dit jaar 48 pap. Ik hoopte altijd dat jullie mijn 50 ste mee zouden maken, maar helaas dat gaat niet lukken.We zijn weer alledrie een jaartje ouder en weer op naar de feestdagen.Dit jaar ben ik met de kerst alleen met Richard, de kinderen worden groter en gaan hun eigen gangetje..Eerlijk gezegd vind ik het ook wel stiekum een beetje fijn, kan ik eens met mijn gedachten bezig zijn met de kerst.Ik verheug me op 2013, want dan wordt jullie achterkleindochter geboren, ik heb al een 3D foto van haar, geweldig leuk..Ben nu al verliefd op de kleine meid... Ik ga jullie een dikke knuffel geven op jullie altijd warme wangen.Ik hou van jullieXXX jullie moppie 

        Sonja - Meppel
        18 december 2012

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.