Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Heej lieve schat,                                 Het is zaterdagmorgen en ik zit hier achter de com. Geen muziek en geen voetbal, ik ben helemaal ontregeld. A is naar Groningen en J hoeft niet te voetballen, zij zijn vrij vandaag. Vanmiddag maar even naar het strand, het waait trouwens wel hard. We zien wel. Heb nog steeds behoorlijk last van mijn pols. De duimmuis begint nu aardig blauw te kleuren tot aan de voorkant van de duim. En mijn knie lijkt wel een zwabberknie met ook alle kleuren van de regenboog. Zat me vannacht te bedenken dat ik het laatste jaar al 3 keer onderuit ben gegaan, ik denk dat ik nu dat ik toch echt ouder ben geworden. Ome H bood de rollator van beppe al aan, die staat bij hem op zolder. Hahahahah. Nee daar ben ik nog niet aan toe. We hebben gisteren niet zoveel gedaan, mijn hele lijf deed zeer van die val, is toch harder aangekomen dan ik in eerste instantie dacht. J was gisteren voor het laatst naar zijn stage in het zwembad. Ze waren maar wat wijs met hem en ze zullen hem straks missen. En A was met papa naar het NHJFO. De volgende keer doet J ook weer mee.  Ook kreeg ik gisteren bericht dat onze groep 8 in de landelijke finale mag uitkomen van Spellingkampioen uitgeschreven door de uitgeverij Zwijssen. We hebben met een digitale battle wedstrijd meegedaan en zijn daar als 2de geëindigd. Dus een goede prestatie. Deze finale is op 19 april. Een leuk uitje voor de klas. Ik geloof dat dit het allemaal was voor deze keer. Maar natuurlijk nu mijn kussen, knuffels en smakkerds nog. En ook voor beppe en oma.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg kanjer van me. doeg doeg Fietepiet.l

Lieve lieve Afira,                                  Ik MIS je zo.     Ik heb zo´n pijn sinds jij er niet meer bent.   Dag lieve Afira, rust zacht!

Heej lieve schat,                                                  Zo daar ben ik weer. Zit aardig in de lappenmand. Eerst ben ik maar weer eens naar de diabetesverpleegkundige in het ziekenhuis geweest. Sinds het ongeluk van jou ben ik daar niet meer geweest. Had nu een andere en zij kon er levendig inkomen dat ik zo´n tijd niet was geweest. Aardig detail was dat haar man van Texel komt en ze wist er heel van van. Hoe klein kan de wereld zijn. Het viel gelukkig allemaal nog wel mee met de suiker. Ga er nu weer helemaal voor. Het besef dat dit ook belangrijk is, is er weer. Heb een nieuwe meter gekregen, het lijkt wel een computer. Trouwens hij kan aangesloten worden op de com, en dan kan ik de waarden zelf opslaan. Vandaag ben ik ook bij de neuroloog in het OLVG in Amsterdam geweest. Hij denkt idd dat het weer die hernia is. Volgende week wordt er weer een scan gemaakt, dus dat is even afwachten. Heb wel nieuwe pijnstillers van hem gekregen, deze reageren meer op de zenuwpijn. En we hebben vanmiddag ook A haar autootje gehaald. Deze was van een particulier en vroeg er een leuk prijsje voor. Als ze in deze auto een deuk rijdt is er geen vuiltje aan de lucht. Niet dat de auto onder de deuken zit, er zit zelfs geen eens een deuk in. Maar je snapt het wel. Laat ze eerst maar eens goed leren rijden zonder iemand ernaast die kan ingrijpen. Als je in een dure of nieuwe auto een deuk rijdt of er komt een kras op, dan sta je wel even beteutert te kijken. En A is maar wat trots op haar autootje. Ik mag hem ook gebruiken hoor. Het is een Opel Corsaatje, een zwarte, en ziet er nog mooi uit. In mijn gedachten zie ik jullie tweeën in die auto aan het geinen. Samen lekker uit, naar de concerten van jullie fanfares. Nu zal A dat doen met J, maar in haar hart ga jij mee. Nog weer wat leuks, toen wij de auto gingen bekijken moesten we een parkeergarage in onder een woonflat. We moesten via een betonnen trapje naar de garage toe en wat doe ik? Ik kukel natuurlijk weer van die trap af, ik dacht dat ik er al was maar er was nog een tree die ik niet had gezien omdat de vloer donker was en ik het niet goed kon zien. Lag ik daar weer op de vloer. Gevolg: een erg zere pols en een blauwe knie. De pols geeft me meer zorgen, eigenlijk meer de duimmuis. Kan de duim amper bewegen en alles doet behoorlijk zeer. Kan ook de vingers niet recht krijgen. Dit heb ik dus weer. Dit doet me denken aan jou, jij hebt ook een keer je arm in het gips gehad omdat er een stukje bot afgescheurd was met een pees. Was het niet met badminton gebeurd? Of was je gevallen met skeeleren? Ik weet het haast niet meer, straks A maar even vragen. Je moest toen geloof ik 10 dagen in het gips. Na een paar dagen was je het al zat, je zat toen bij mij in groep 8, dat weet ik nog wel. Vandaag is Ome H ook jarig, we zijn er niet naar toe. Want J is te trainen, en papa is nog met A mee naar Wijdenes. Ze mag nog niet rijden omdat haar rijbewijs er nog niet is. En ik denk dat we straks toch nog maar even naar de huisartsenpost gaan, want met deze pijn in de pols te gaan slapen lijkt me ook geen pretje. Hij is ook dik en stijf. Laat er toch maar even naar kijken denk. O ja ook weer mooi. J heeft gisteren ook boven op de motorkap van een auto gelegen. En automobilist had hem niet gezien, die keek naar een jongen die op zijn scooter over de zebra reed, en daarbij zag hij J die op het fietspad fietste niet en reed hem zo aan. Gelukkig mankeerde J niets en ook de fiets kwam er goed van af. Alleen de auto had behoorlijk schade, maar die man wilde er geen politie erbij en J vond het wel best, hij had toch niets. Toen hij dat thuis vertelde schrok ik zo vreselijk, begon van binnen helemaal te trillen. Hij deed er nogal stoer over maar dat was schijn. Van binnen vond hij het vreselijk, hij kan zich nu voorstellen wat er met jou gebeurd is. Tenminste iets daarvan. Gelukkig reed deze man niet echt hard. Maar je schrikt er toch van. Niet nog ééntje van ons. Lieve Fiet wil jij een beschermengeltje zijn voor je zus en broer? Eigenlijk hoef ik dat niet eens te vragen want dat ben je toch al? Want echt ik kan het niet nog een keer aan om een kind te verliezen. Het is al zo moeilijk om zonder jou verder te moeten, het is allemaal zo vreemd zonder jou. Ik wilde niet op deze manier jou mijn kussen, knuffels en smakkerds geven, maar ik ben blij dat deze mogelijkheid er is. Daarom stuur ik ze jou nu weer. Met liefde doe ik dit.              Doeg lieve schat, doeg doeg lieve Fiet, doeg doeg lieverd, doeg doeg XXXXXX

Heey lieverd,                     Wat ik je nu en niet geschreven heb weet ik niet meer. Dus begin ik maar bij zaterdag. Papa en J gingen naar Opperdoes naar het voetbal en A en ik gingen naar Koudum voor de belastingsformulieren. We waren daar al gauw klaar en gingen met gezwinde spoed terug richting Opperdoes. We wilden natuurlijk J ook nog wel even zien voetballen. Helaas verloren ze met 0 - 2. Jammer. We hebben toen nog een helft gekeken naar het eerste maar ook daar was niet echt veel aan. Omdat A ´s avonds een concert had in Purmerend, ze viel daar in bij een harmonie, zijn we op tijd naar huis gegaan. Ze moest er om 19.00 uur zijn. Het was een aardig concert. Alleen stond alle muziek mij niet aan, een hele avond naar Klessmer muziek te luisteren is niet aan mij besteed. Een paar nummers vind ik prachtig, het is echt opzwepende muziek, maar niet voor een avondvullend programma. Het is vaak hetzelfde deuntje. Zondag hebben we het rustig gehouden. Had ontzettend last van mijn schouder en linkerarm en had totaal ging zin om naar het strand te gaan. Het was wel schitterend weer, dus heb ik een poosje buiten gezeten. Met dit weer had jij ook heerlijk buiten gelegen, net wat voor jou, jij hield van de zon maar toch ook wel weer van de winter. Jij kon overal mee uit de voeten. Vandaag weer het begin van een nieuwe week, dus weer werken, of aan de studie. Vanmiddag weer naar jou toe geweest en wat staan de narcisjes toch prachtig te bloeien, het is voorjaar bij jou. Ook kwam er een vrouwtje op ons toe en die begon een heel gesprek. Ze komt er regelmatig op de begraafplaats omdat haar man daar ook ligt begraven. Ze vertelde dat ze ook altijd even bij jouw graf kijkt. Ze vindt het verschrikkelijk wat er gebeurd is, maar het is raar om te zeggen: ze vindt jouw graf zo mooi, de glazen plaat met jouw foto maar ook hoe het onderhouden wordt. Het staat er altijd netjes bij. Maar dat willen we ook, we willen geen rommel en uitgebloeide bloemen. Dat past niet echt bij jou. Het deed me heel wat toen ze me dat vertelde. Ze had zelf de tranen in de ogen. En ja hoe is het mogelijk ik voel de mijne ook alweer opborrelen. Lieve schat van me, ik stuur je weer mijn kussen, knuffels en smakkerds toe. Geef er ook maar een stuk of wat aan oma en beppe.                                                    Doeg mijn grote lieverd, doeg knuffelkont, doeg doeg Fietepiet. Tot laterz. Haha je moeder begint ook al computertaal uit te slaan.

Lieve Afira,    Hier weer een serie kaarsjes van mij. Ik vergeet je niet, praat vaak in mijn gedachten met je. Dit wilde ik je even laten weten.    Dag lieve Afira, ik blijf van je houden.

Hoi lieve schat,              Vandaag niet echt veel te schrijven, maar toch even een kattebelletje. Zit weer lekker alleen thuis, J is te trainen en A is te toeteren. Papa is nog mee want ze mag nog niet rijden, ze moet eerst haar rijbewijs nog halen van het gemeentehuis. Dat is pas volgende week klaar. Morgen moet ik naar de internist. Ben een mooie poos niet geweest omdat het me niet zoveel kon schelen. Nu moet ik van de huisarts omdat mijn suiker helemaal in de war is. Ik moet opnieuw ingesteld worden op de insuline. Ik voel me goed maar het schijnt niet goed te zijn volgens de laatste bloeduitslagen. Dus dan morgen naar de specialist. Het kan ook zijn dat de insuline die ik heb niet meer werkt en dan zal ik moeten overstappen op andere. We zien wel. Ik ga maar niet op de zaken vooruit lopen, dat heeft geen zin. Verder gaat hier alles zijn gangetje, papa is druk bezig in de tuin en J helpt hem wanneer hij vrij is. Het wordt nu weer een beetje knap. Papa had na jouw overlijden helemaal geen zin meer om de tuin te doen, dus heeft hij er niet veel aan gedaan. Nu begint hij er weer aardigheid in te krijgen. De hele messcherpe kantjes van het verdriet om jou beginnen iets minder scherp te zijn. We leren er een beetje mee leven, al blijft het ontzettend moeilijk. Er hoeft maar iets te gebeuren en de vlijmscherpe pijn is weer terug. Wat zou ik je graag willen knuffelen, je willen vasthouden, lekker met je kletsen, lekker samen op de bank zitten, jij met je hoofd op mijn schouder, samen kleren uitzoeken uit een catalogus. Bij al deze gedachtes komen de tranen weer vanzelf, altijd weer. Lieverd hier komen mijn kussen, knuffels en smakkerds weer van deze dag. Met liefde gestuurd.                  Doeg doeg mijn meisje, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg Fietepiet.

Heej hallo lieve puk,                                                  Vandaag was het weer een spannende dag. A moest afrijden voor haar rijexamen. Dit voor de tweede keer. En wat denk je, ze is geslaagd. Goed hé. Ja ik weet het, jij had het waarschijnlijk al gehaald op je achttiende. Maar dan had A het ook eerder gehaald. Want jullie zouden immers samen gaan rijden. Toen kwam dat grote drama in jouw en ons leven en A zag het toen niet even zitten om te gaan rijden. Tot overmaat van ramp brak ze later ook nog haar enkel op twee plaatsen en kon ze het weer uitstellen. Maar ze heeft het nu en dat is het voornaamste. Nu nog de ervaring, dus veel rijden. Eerst samen met mij of papa en dan moet ze er alleen op uit. Zelf naar de diverse orkesten, ik hoef niet meer mee als chauffeur. Dit zal wel raar zijn. Jarenlang heb ik met jullie gereden en nu is dat straks over. Ik houd veel tijd over denk. J wordt deze zomer 18 jaar en wil ook zijn rijbewijs zo snel mogelijk halen. Dan hoeven we ook niet meer met hem mee. Dan kan hij zelf naar Opperdoes rijden om te trainen en te voetballen. Maar we gaan toch wel naar de wedstrijden kijken. Ook slaan we de concerten niet over. Dan zullen we nooit doen. Maar ik zal ook met een stukje meer angst gaan leven, angst om nog ééntje te verliezen. Ik moet er niet aan denken, maar diep in mijn hart zit die angst nu éénmaal. Maar wie heeft dat niet. Ik zal er mee moeten leren leven, net zoals dat andere. Lieverd wees jij een engeltje op A haar schouder als ze de auto instapt. Eén ding weet ik héél zeker, A zal nooit, maar dan ook nooit met drank op achter het stuur kruipen om te gaan rijden. Daarvoor heeft ze teveel meegemaakt en daarvoor mist ze jou teveel. Ook jij gaat altijd met haar mee in haar gedachten. Net zoals je met mij meegaat. Dit was eigenlijk wel het belangrijkste nieuws van deze dag. Dus stuur ik je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Voor jou, beppe en oma. Want ook zij worden niet vergeten. Trouwens A heeft weer diverse bloemen voor je in prachtige potten gezet, deze zetten we morgen bij je neer omdat we van je houden.Doeg lieve Fietepiet, doeg lieve meid, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd. WE MISS YOU.

Hallo lieve meid,                      Het weekend is alweer 2 dagen om en ik heb jou nog niet geschreven. Zaterdagavond zijn we naar het donateursconcert geweest van Tavenu. Ik vind het niet kunnen om hier niet heen te gaan, bij deze fanfare heb jij een lange tijd geblazen en eigenlijk heb je het hier geleerd. Zij hebben veel voor jou betekend en voor je gedaan, en dan denk ik vooral aan de begrafenis. Zij stonden voor jou te blazen, zowel voor de dienst als op de begraafplaats. A moest trouwens met het opleidingsorkest mee doen omdat J niet mee kon doen, hij was weg met zijn vrienden naar een feestje. Het was een leuk concert en na die tijd nog even nagezeten. Niet erg laat gemaakt omdat we de volgende dag weer vroeg uit de veren moesten om naar Amsterdam te gaan. A moest om 10.00 uur in de Beurs van Berlage zijn. Terwijl zij daar was zijn wij met andere ouders gaan koffie drinken. Op een plekje waar jij ook wel met ons gezeten hebt. Bij het weeshuis. Weet je nog, die binnenplaats met die grote boom waar je in de zomer zo heerlijk buiten kunt zitten. Ook jullie vonden het daar een mooie plek in het zo drukke centrum van Amsterdam. Om 14.00 uur zaten we in de Beurs waar het Frysk Fanfare Orkest het spits mocht afbijten. En wat was dat verschrikkelijk, ze sloegen finaal de plank mis met hun muziek. Eéntonig en zonder bezieling. Sommige mensen vonden het schande en waren teleurgesteld in dit orkest. Ik weet dat jij ook niet echt fan was van dit orkest. Dan denk ik maar aan het concert in Winsum waar A toen ook meespeelde. Sommige mensen vonden het zonde van hun € 17.50. En dan was het FFO ook nog zo om dik 1¼ uur te spelen. En ja hoor in de pauze ging ook weer de helft van dit orkest weg, niet eens het fatsoen om naar het NHJFO te luisteren.. Gelukkig bleven de meeste mensen wel en die hebben idd genoten van het NHJFO. Waar het FFO maar een matig applaus kregen, kreeg het NHFJO een staande ovatie. De muziek klonk fris en enthousiast, heel wat anders dan het FFO. Het NHJFO zal dan technisch minder zijn dan het FFO maar het luisterplezier was vele malen hoger. Er waren zelfs mensen die het een genot voor hun oren vonden. En jou kennende had jij ook wel je mening klaar gehad over het Friese orkest. Ik hoor je het eigenlijk al zeggen. De muziek van het NHJFO maakte voor veel mensen de middag weer goed. 's Avonds waren we helemaal gaar en lagen we vroeg in bed. Want er moest de volgende dag weer gewerkt en geleerd worden. Dus gisteren, maandag, was weer een gewone dagelijkse dag. Wel zijn papa en ik bij je geweest en zagen dat de narcisjes achter je graf prachtig in bloei stonden. Ook de hyacinten die overgebleven zijn staan te bloeien. Eigenlijk staat gewoon alles te bloeien. Een fris en vrolijk voorjaar. Vandaag had ik een studiedag van school. We moesten allemaal wat meenemen van huis en daar over vertellen en het moest ook nog met onderwijs te maken hebben. Ik had een foto van jou mee. En heb daarover verteld dat jouw leven is afgebroken en dat wij daarna zonder jou moesten doorgaan. Dat de mens blijkbaar zo sterk is dat je ook door kunt gaan al is dat ook zo ontzettend moeilijk. Ook wij moeten kinderen na groep 8 loslaten en wij lieten jou ook langzamerhand los om de wereld te ontdekken en we waren er voor jou om je te helpen op reis naar volwassenheid. Alleen moest jij al snel uitstappen en was verder reizen jou niet gegund. Met jou in mijn gedachten krijg ik innerlijke kracht om door te gaan, niet alleen in het onderwijs maar ook ons leven heeft een andere bestemming gekregen, en dat heb ik al zo vaak gezegd en geschreven, maar er zijn altijd mensen die het beter weten en toch weer met drank op, achter het stuur kruipen. Verder was het wel een aardige studiedag, het ging ook over hoe het onderwijs er over 10 jaar eruit zal zien. De maatschappij gaat zo snel, ontwikkelingen zijn bijna niet meer bij te houden, zo ook in het onderwijs. Maar is dit altijd wel even goed? Wij denken dat het niet altijd even goed is om met de denkideeën van mensen, die denken dat ze weten hoe het moet, mee te doen. Ons pakketje zit boordevol en daar wordt bij de regering geen rekening mee gehouden maar ze willen wel dat scholen presteren. En nu zit ik alweer alleen thuis. J is in het zwembad, stage lopen en papa en A zijn eerst bij het KLM orkest en dan in Purmerend bij een orkest. Deze hebben bijna een concert en dan is dit ook weer klaar. Lieverd ik mis je nu meer dan ooit, en ja hoor daar voel ik de tranen alweer komen. Maar dat mag. Ik heb afgelopen nachten 2 keer heel even over jou gedroomd. In mijn dromen was je nog een kleuter maar ik kon je zo voor me halen. Je moest naar school en je zat bij mij in de klas, maar je snapte het niet zo goed en ging lekker spelen in de speeltuin vlak bij school. Ik zocht jou en nog twee kinderen en toen zag ik jou daar staan in kleren die je in het echt ook ooit hebt gedragen. Het was zo mooi en ik was zo blij je daar te vinden. Vannacht droomde ik dat je met A en je nichtje voor het raam stond naar vuurwerk te kijken, maar ik wist dat het je laatste keer was. Hiervan werd ik zo raar wakker. Ik zie je handjes nog tegen het raam. Het achtervolgt me eigenlijk de hele dag. Zo blij dat ik je nu al twee keer bewust in mijn dromen heb gezien, ook al was je nog klein. Hier zijn mijn kussen, knuffels en smakkerds voor de liefde die ik je wil geven.     Doeg doeg meisje, doeg doeg lieverd, geef beppe en oma een dikke pakkerd van me, doeg doeg lieve schat. LOVE YOU. XXXX

Heuj lieve schat,    Je even laten weten dat ik vandaag ook veel aan je denk. Ben de hele dag alleen thuis, papa is met A naar de BSO in Bergen en dan door naar Opperdoes omdat A weer kantinedienst heeft. J voetbalt vandaag niet eens, hij is weg met zijn vrienden, een feestje vieren. Ben gisteren bij de huisarts geweest voor die pijn, maar hij kan ook niets voor me doen. Hij kan me alleen doorverwijzen naar de neuroloog. In het WFG kan ik daar pas in mei terecht. We hebben het toen geprobeerd in het OLVG in Amsterdam en daar kan ik over 10 dagen al terecht. Dat is nog uit te houden en te overzien. Heb wel weer zwaardere pijnstillers meegekregen, daarmee is de pijn beheersbaar maar niet weg. Maar dit is niet te vergelijken met de pijn die jij hebt gehad, hoop dat je niets gevoeld hebt van dat alles. Ik kan het nog steeds niet begrijpen, beseffen doe ik het wel dat jij hier nooit meer binnen zult stappen. Het is zo leeg zonder jou. Hier zijn mijn kussen, knuffels en smakkerds weer voor jou, beppe en oma.    Doeg doeg mijn lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg meisje, maak er daar iets moois van.

Heej lieverd,      De kaarsjes steek ik wel aan maar schrijven ho maar. Het wordt nu weer eens tijd om je te schrijven. Ben lekker alleen thuis, t.v staat aan op voetbal en Frodo en Sem liggen lekker te slapen. Hang onder uitgezakt in beppe haar lekkere stoel. Dit zit het gemakkelijkst omdat ik weer ontzettend last heb van de nekhernia. Een verkeerde beweging en ik kan wel door de grond zakken. Dan duurt het even om de juiste houding te vinden en dan zakt de pijn langzaam af. Ook mijn schoudergebied doet zeer en mijn linkerhand gaat niet zoals mijn rechterhand. Erg vervelend allemaal. Drie jaar terug heb ik dit ook om deze tijd gehad. Opereren wilde de neurochirurg toen niet, omdat hij voorlangs moet in plaats van achterlangs de rug. En aangezien ik ook nog hartpatiènt ben durft hij dit niet aan. Maar er zal toch een oplossing moeten komen want dit kan niet langer. Ga morgen naar de huisarts. Slik notabene 8 paracetamollen per dag om het beheersbaar te houden. Maar dit zijn allemaal maar bijzaken. Dat jij hier niet meer bent doet veel meer zeer. Die pijn is met niets te vergelijken. Vanmorgen in de klas hebben we stilgestaan bij het ongeluk van de Belgische bus waar 22 kinderen van een groep 8 bij zijn omgekomen en nog een paar volwassenen. De klas wilde een kaarsje branden voor de omgekomen kinderen, dus hebben we dit gedaan en ook hebben ze iets in een gastenboek geschreven. Ze zijn er erg mee bezig. Weer een heleboel kinderen in de wereld van jullie die daar eigenlijk nog niet hadden mogen zijn. Ik hoop dat jullie het er fijn hebben en dat het een mooie wereld is in vrede en gezondheid. Kreeg vandaag ook een berichtje dat iemand graag weer eens contact met mij wil hebben. Het is iemand die jij niet kent, maar door jou hebben we haar leren kennen als een hele lieve vrouw. Ze kent jou wel, en ze kan jou niet echt gauw vergeten. Ze heeft ons enorm geholpen in de zo tragische tijd. Als zij er niet geweest was hadden we waarschijnlijk niet op zo´n mooie emotionele manier afscheid van jou kunnen nemen. Dit staat nog op mijn netvlies gebrand. Ja en verder gaat het leven hier om ons heen gewoon door en wij gaan daar in mee, maar jij gaat ook mee in onze gedachten waar we ook maar gaan. Wij kunnen niet zonder jou leven alleen zul jij nooit ouder worden dan 17. Ik vraag me vaak af hoe je nu zou zijn. Iets wat ik me alleen kan voorstellen want in het echt zullen we dat nooit zien. Ook vraag ik me af of ik jou later ooit terug kan vinden? Want waar ik jou aan herken is aan je uiterlijk en het lichaam van jou hebben we begraven. Maar niet aan denken. Maar ik weet dat ik niet de enige ben die zo denkt. Afgelopen zaterdag heb ik het er ook met anderen over gehad die een kind hebben verloren. Ook zij zitten vol met vragen en het is zo fijn om met deze mensen hier over te praten. Hier mag je met hen over praten want andere mensen ervaren het denk ik wel eens als vervelend als we over jullie praten. Zij begrijpen niet wat het is om een kind te verliezen. Ze zeggen vaak we kunnen het ons voorstellen maar dat kan helemaal niet. Ze voelen de pijn niet, ze voelen het verdriet niet, ze voelen de leegte niet die in je lijf huishoudt.  Lieve schat ik zal het nog duizenden keren schrijven en zeggen, IK MIS JE ZO. Al onze momentjes zijn er niet meer, samen koffie drinken, samen iets eten, samen even de stad in, jou ophalen of wegbrengen naar school of naar TH. De vertrouwelijke momentjes mis ik zo. Waarom moest dit gebeuren, Waarom moet ik je zo mijn kussen, knuffels en smakkerds geven? Waarom mocht dat niet meer op de gewone manier zoals het hoort? Eén iemand heeft ons leven kapot gemaakt, een mooi leven met alleen maar zonneschijn, dat is voor altijd voorbij. Er zal altijd een zwart randje om ons leven kleven. Niet alleen om dat van ons maar van veel meer die jou in hun harten hebben gesloten.Doeg mijn lief meisje, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve Fietepiet. LOVE YOU.