Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Afra Theresia Afira Hof

01-05-199113-07-2008
      Een dronken 20-jarige automobilist, die zijn verantwoordelijkheden niet nam, heeft Afira op de Krimweg op Texel aangereden op het fietspad, gelanceerd en 30 meter verder in het weiland is onze Afira overleden aan haar ernstige verwondingen. De automobilist uit Duitsland reed daarna gewoon door. Is later nog een keer langs komen rijden omdat hij op een doodlopende weg naar het strand reed, is ingereden op mensen die hem wilden laten stoppen en is toen met grote snelheid weggereden. Gelukkig heeft de politie hem naderhand opgepakt. Hij had 6x de toegestane hoeveelheid alcohol in zijn bloed. Hij vond zelf dat hij nog redelijk in staat was om te rijden. Hoever reikt je verstand??????????

      Overige informatie
      Jouw 17 mooie jaren waren véél te kort.

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1203   |   niet OK
        Hay Lieverd,                  Eindelijk daar ben ik weer. Ik zou je zo vaak schrijven maar het bleef er bij. Nu eerst even lekker met je bijkletsen. Buiten lijkt het wel herfst en hierbinnen is het lekker warm. J ligt op de bank tv te kijken en papa en A zullen zo wel thuis komen. Ze moeten uit Badhoevedorp komen, bij het KLM orkest vandaan. Afgelopen zaterdag en zondag had A concerten van het Bergens Symfonie orkest. Vrijdagavond had ze hiervan een generale. J was toen weer naar het NHJFO. Zaterdag zijn we met J, zoals gewoonlijk naar het voetballen geweest, jammergenoeg verloren ze met 2-1. Daarna nog even bij het eerste van Opperdoes gekeken. En 's avonds met A naar het concert. J zijn vrienden waren bij ons en hadden hier een gezellige avond. Zondags J naar zijn vriendinntje gebracht en wij met A naar Alkmaar voor het 2de concert. Wij zijn daar niet gebleven, wij zijn lekker rond gaan rijden en ergens in Bakkum een terrasje gepakt. Had geen zin om het concert voor de zoveelste keer te horen. Om een uur of half vijf hebben we A weer opgewacht. Ze vond het niet echt leuk dat we er niet waren, dat is ze niet gewend. Daarna zijn we naar de ouders van J zijn vriendinnetje gereden. Zij hadden ons uitgenodigd voor een etentje bij hen thuis om kennis te maken. Het was een erg gezellige avond en ook jouw naam werd regelmatig genoemd. Ze hadden wel bij het monumentje gestaan op Texel, omdat ze van de Sluftervallei naar Paal 28 liepen. En ze vonden het zo erg wat daar was gebeurd en ze vond het zo raar dat nu opeens jouw vader en moeder bij haar aan tafel zaten en dat het J zijn zusje was. Ze vond het wel erg dicht bij komen nu en ze vertelde dat ze het nu heel anders vond dan eerst. Veel meer bij betrokken, het was net of ze je nu veel beter kende. Gek he, hoe klein de wereld dan weer kan zijn. De afgelopen dagen weer aan het werk geweest. Vandaag ook weer even bij je aan, maar het regende en het was koud dus ben niet zo lang geweest. Heb wel gehuild, het werd me even weer te veel. Mensen zeggen wel, het lijkt wel of je er weer boven op komt. Maar dat is niet zo, ze moeten me van binnen eens voelen. Het is daar allemaal verscheurd door verdriet en dat is zo'n grote wond, die heelt nooit helemaal. We doen ons best om door te gaan, maar jij wordt zo gemist. Ik vraag me zo vaak af, waarom jij. Maar ik krijg nooit antwoord. En dat zal ik ook wel nooit krijgen. Gelukkig heb ik veel steun aan de mensen die ook een zoon of dochter hebben verloren, zij begrijpen me als geen ander en ik begrijp hen. Ze hebben immers hetzelfde meegemaakt en zo kunnen we elkaar helpen. Over twee weken is het weer zover, dan zou je jarig geweest zijn. Groot feest zou het zijn want je wordt 21. Helaas kunnen we dit niet meer met jou vieren. Maar vergeten doen we dit niet. We komen bij je en gaan naar Texel. De hele dag zal in het teken van jou staan. Maar nu loop ik op de zaken voor en dat wil ik niet want je weet maar nooit wat er allemaal nog kan gebeuren. Trouwens ik vergeet het grootste nieuws te vertellen. Je grote zus A heeft een vriend, het is nog pril maar toch. Ze is zo blij, ze is al een paar keer bij hem geweest. En het mooie is, hij speelt ook hoorn en zijn hele familie zit ook in de muziek. Hij begrijpt A dan ook heel goed. Andere jongens begrepen haar niet wat ze in de muziek zoekt en kwamen dan ook niet naar concerten en kwamen ze wel dan vonden ze er niets aan. Tja dat werkt niet dat weet jij ook wel. Gelukkig was dat met Th anders. Hij heeft ook een instrument bespeeld en wist ook wat het was om een concert te geven al was hij niet zo fanatiek als jou. Maar hij snapte jou wel en dat is belangrijk. We hebben hem al een hele poos niet meer gezien of gesproken. Misschien binnenkort wel als J moet meehelpen bij de rommelmarkt in Twisk. Ik denk dat hij daar ook wel rondloopt met zijn ouders. Als dat zo is dan schrijf ik je het wel. Nou meisje we hebben weer heel wat bijgepraat. Ik stuur je nu mijn kussen, knuffels en smakkerds weer, als uiting van liefde van mij aan jou. Ook voor de anderen.Doeg lieve schat, doeg doeg lieverd, I LOVE YOU SO AND SO MUCH. Doeg doeg Fietepiet.

        Mama -
        17 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1202   |   niet OK
        Wist niet dat deze site er was, maar nu ben ik blij dat ik dit weet. Moet vaak aan je denken, het is vreselijk wat er gebeurd is. Dat dit jou moest overkomen kan ik nog steeds niet begrijpen. Steek vanaf nu ook kaarsjes voor je aan en zal proberen zo nu en dan iets te schrijven. Lieve Afira, ik mis je ook.  XXX

        Een -
        12 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1201   |   niet OK
        Hallo lieverd,                                          Vanmiddag ben ik weer bij je geweest. Toen ik daar bij je stond kwamen er nog 2 mensen aan, ze kwamen bij me staan en we hebben over jou gepraat. Die mijnheer wist alles en hij kon niet begrijpen dat het al bijna 4 jaar geleden is, hij zei dat het net was of het gisteren was gebeurd. We hebben fijn staan praten en die mevr. vond jouw graf zo mooi. Ze kijken, als ze komen, altijd even naar jouw foto. Haar man ligt in het pad achter jou begraven. Ze vinden het zo mooi omdat het zo past bij een jong meisje. Ze waren blij dat we niet zo´n zwarte steen of zoiets voor je uitgezocht hadden. Toen heb ik uitgelegd waarom we het zo hebben gedaan en ze vonden het prachtig. Ze snapten nu het geheel. Het waren hele lieve meelevende mensen. Het was een moeder met haar zoon. Ook zij hadden het nodige meegemaakt. Zo zie je maar weer. Binnenkort maar weer een lampje bij je zetten, hier thuis staat er eentje achter in de tuin en die doet het heel goed, het brandt goed als de batterij is opgeladen door de zon. ´t Is net een kaars. Op school kreeg ik te horen van iemand, die de kinderen kwam bespreken voor het VO, dat hij merkte dat ik er weer aardig boven op begon te klauteren. Ja misschien aan de buitenkant wel maar van binnen, hij moest eens weten. Het doet zo zeer dat jij nooit meer thuis komt. Dat we jou moeten bezoeken op de begraafplaats en dat is het enige wat we nog kunnen doen voor jou, jou plekje mooi houden. Laten zien dat we zoveel van je houden. En ja dat ene dat proberen we ook vol te houden, mensen waarschuwen om niet met drank op te gaan rijden. Ben nu alleen thuis. A is weer naar GR. en J is met papa te toeteren. A komt vrijdag weer thuis, want ´s avonds moet ze weer toeteren bij het symfonie orkest, en J gaat dan weer naar het NHJFO. Maar eerst krijgen we de donderdag nog en een hele vrijdag. Morgen weer werken want ik heb geruild met mijn duomaatje. Nu stuur ik je maar weer mijn kussen van liefde, mijn knuffels en mijn dikke smakkerds naar je toe. En ik denk dat je ze deelt met beppe en oma, en als pake daar is geef je die er ook maar een paar van mij.                                                              Doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieve Fietepiet. We houden van je. Doei doei. XXXXXXXXXXXXX LOVE!!!!!!!!!!!!!

        Mama -
        11 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1200   |   niet OK
        Lieve Afira,  Hier ben ik ook weer even. De paasdagen liggen weer achter ons, het gewone leven gaat weer verder. Zo ga ik ook verder met mijn leven, maar in gedachten ga jij altijd met mij mee. Wat ik nu en later ook ga doen, vergeten zal ik je nooit. Jij hebt zoveel indruk op mij gemaakt en hoe jij aan het eind van je leven bent gekomen zal ik nooit vergeten. Dit zal altijd parten bij mij blijven spelen, met drank op achter het stuur kruipen zal ik dan ook nooit doen. Daardoor ben ik een heel lief meisje kwijtgeraakt. Ik zal altijd aan jou blijven denken en zolang het kan kaarsjes aansteken.  Rust zacht lieve Afira. Later gaan we door met pret maken. Afgesproken??

        jeweetwelwie -
        10 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1199   |   niet OK
        Hay lieve schat,                              Vandaag, 1ste Paasdag. We waren al vroeg uit de veren. Nee niet om eieren te verstoppen maar om J weg te brengen naar zijn vriendinnetje. Wij zijn daarna metéén doorgereden naar Friesland. A zou meespelen in een kerkdienst in Koudum, maar voordat de dienst begon was er een paasontbijt. Ome H wilde graag dat wij ook kwamen eten. Ook Ome J en tante A waren. Zij zongen mee in een ad hoc koortje. Het was een fijne dienst. Ome H en A hadden nog samen een stuk gespeeld na de preek. En ja hoor, ik kon mijn tranen weer niet inhouden. Ik moest zo aan jou denken, dat jij dit zo graag had willen doen. Nu stond A daar met jouw trompet. Ze speelde zo goed en mooi. Ook de andere mensen vonden het prachtig. Ik had echt het gevoel dat ze het voor jou deed. Na de kerkdienst hebben we nog koffie gedronken en zijn toen naar het graf van pake en beppe geweest. Daar stonden prachtige grote witte rozen van Ome H, ter ere van zijn verjaardag. Ook stonden jullie libellen er nog. Verder hebben we nog wat rondgelopen op de begraafplaats. Natuurlijk herkende ik vele namen die daar begraven liggen. Zo heeft ieder graf wel zijn verhaal, net zoals jouw graf dat ook heeft. Daarna zijn we nog bij Ome H geweest om wat te drinken. Het was gezellig, jouw nichtje was er ook zodat we die ook weer eens konden spreken. We zijn niet echt langgebleven zodat we weer op tijd thuis waren. A wilde ook wel naar huis want die had plotseling erg pijn in haar rug gekregen tijdens het toeteren. Misschien omdat ze daar bij het orgel een beetje ongelukkig stond, ze weet het niet. Maar even aankijken. Vanavond sport kijken en morgen zien we wel weer. Dat hangt ook van het weer af. De 1ste Paasdag is ook al bijna weer voorbij. Nu mijn knuffels, kussen en smakkerds voor jou natuurlijk maar ook voor oma en beppe. We zijn in gedachten bij jullie. Doeg doeg meisje, doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg lieve Fietepiet.

        Mama -
        8 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1198   |   niet OK
        Heej lieve schat van me.                                    Het is al bijna een week geleden dat ik je geschreven heb. Weet bijna niet meer wat ik elke keer moet schrijven. Wat we hier thuis beleven is bijna altijd hetzelfde. Werken, slapen, eten, naar school gaan of naar het werk en de muziek. Dat heb ik al meerdere malen geschreven. Speciale dingen ga ik je nu schrijven. A heeft eindelijk haar rijbewijs, nu kan ze rijden en dat doet ze. Donderdagavond is ze alleen naar Wijdenes gereden. Eerst heeft ze J afgezet in Opperdoes, hij moest trainen en zelf doorgereden naar de muziek. En in het donker weer terug. Het is keurig gegaan. We moeten haar natuurlijk ook vertrouwen. Maar jij bent bij haar. Ze moest ook wel alleen omdat papa en ik naar A´dam waren. Ik moest voor een MRI naar het OLVG. Ik zag er ontzettend tegen op, in zo´n benauwde buis liggen. De vorige keren kon ik een paniekaanval goed in de hand houden en ik was bang dat het weer zou gebeuren. Maar nee hoor, het ging hartstikke goed. Ik had zelf een cd mee met mijn lievelingsmuziek en dat was zo rustgevend, zodat ik rustig kon liggen, wel met de ogen dicht en die heb ik ook amper open gehad in die buis. Nu de uitslag afwachten, maar ik weet bijna zeker wat dat zal zijn. De pijn is vaak zo heftig dat ik niet weet hoe ik moet zitten. Dan doet mijn arm zo vreselijk zeer dat ik niet weet wat ik moet doen. Ja paracetamollen nemen, maar dat is ook niet altijd even goed. Nu weer wat leuker nieuws. Mijn groep 8 heeft de landelijke finale van Spellingkampioen gehaald. Goed hè. Ze waren als eerste door. De kinderen hebben steeds een spellingsspel op de com gespeeld en wie de maximale score in zo weinig mogelijk seconden wist te spelen gingen door. Een meisje uit onze groep deed dat in 27 seconden en dat bleek de snelste tijd van allemaal te zijn. Het spel is meer dan 115.000x gespeeld. Op 19 april gaan we met de hele klas naar de finale. Leuk voor deze groep, ik gun het ze van harte. Tja valt er nog meer te vertellen. O ja woensdagmiddag is hier die mevr. geweest die jouw begrafenis heeft begeleid en ons samen met Ome H enorm heeft geholpen met alles. Ze wilde zo graag nog van alles over jou weten. We hebben nog een stukje film teruggekeken en fijn met elkaar gesproken. Ze heeft van ons een dvd gekregen van het eerste kerstconcert dat jij niet meer mocht meemaken. Hierop staat het stuk I had a dream op met daardoor heen het gedicht dat voor jou opgedragen werd. Ook hebben we haar de cd I had a dream van het NHJFO meegegeven. Ze vond dit ontzettend leuk. Mijn vermoeden werd deze middag ook bevestigd, je was zwaarder gewond dan wij allemaal hebben geweten. En deze bevestiging doet zeer, heel erg zeer. Maar eigenlijk, diep in mijn hart, wist ik dit al. Het blijft een drama en dat zal het blijven ook. Morgen, 1ste paasdag, gaan we naar Koudum. A speelt daar op jouw trompet mee in een kerkdienst. Wat we daarna doen zien we wel. Dit was het wel weer voor deze keer, als me weer iets te binnen schiet schrijf ik je het wel weer. Nu eerst mijn lading kussen, knuffels en smakkerds. En voor oma en beppe zijn er ook weer bij. Doeg lieverd, doeg lieve lieve schat, doeg doeg Fietje, doeg doeg meisje, we missen je zo ontzettend.

        Mama -
        7 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1197   |   niet OK
        Heej meisje,                                  Even laten weten dat ik aan je denk, ik mis je zo.  XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

        Mama -
        1 april 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1196   |   niet OK
        Heej lieve schat,                                 Het is zaterdagmorgen en ik zit hier achter de com. Geen muziek en geen voetbal, ik ben helemaal ontregeld. A is naar Groningen en J hoeft niet te voetballen, zij zijn vrij vandaag. Vanmiddag maar even naar het strand, het waait trouwens wel hard. We zien wel. Heb nog steeds behoorlijk last van mijn pols. De duimmuis begint nu aardig blauw te kleuren tot aan de voorkant van de duim. En mijn knie lijkt wel een zwabberknie met ook alle kleuren van de regenboog. Zat me vannacht te bedenken dat ik het laatste jaar al 3 keer onderuit ben gegaan, ik denk dat ik nu dat ik toch echt ouder ben geworden. Ome H bood de rollator van beppe al aan, die staat bij hem op zolder. Hahahahah. Nee daar ben ik nog niet aan toe. We hebben gisteren niet zoveel gedaan, mijn hele lijf deed zeer van die val, is toch harder aangekomen dan ik in eerste instantie dacht. J was gisteren voor het laatst naar zijn stage in het zwembad. Ze waren maar wat wijs met hem en ze zullen hem straks missen. En A was met papa naar het NHJFO. De volgende keer doet J ook weer mee.  Ook kreeg ik gisteren bericht dat onze groep 8 in de landelijke finale mag uitkomen van Spellingkampioen uitgeschreven door de uitgeverij Zwijssen. We hebben met een digitale battle wedstrijd meegedaan en zijn daar als 2de geëindigd. Dus een goede prestatie. Deze finale is op 19 april. Een leuk uitje voor de klas. Ik geloof dat dit het allemaal was voor deze keer. Maar natuurlijk nu mijn kussen, knuffels en smakkerds nog. En ook voor beppe en oma.Doeg doeg lieverd, doeg doeg lieve schat, doeg doeg kanjer van me. doeg doeg Fietepiet.l

        Mama -
        31 maart 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1195   |   niet OK
        Lieve lieve Afira,                                  Ik MIS je zo.     Ik heb zo´n pijn sinds jij er niet meer bent.   Dag lieve Afira, rust zacht!

        jeweetwelwie -
        30 maart 2012

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 1194   |   niet OK
        Heej lieve schat,                                                  Zo daar ben ik weer. Zit aardig in de lappenmand. Eerst ben ik maar weer eens naar de diabetesverpleegkundige in het ziekenhuis geweest. Sinds het ongeluk van jou ben ik daar niet meer geweest. Had nu een andere en zij kon er levendig inkomen dat ik zo´n tijd niet was geweest. Aardig detail was dat haar man van Texel komt en ze wist er heel van van. Hoe klein kan de wereld zijn. Het viel gelukkig allemaal nog wel mee met de suiker. Ga er nu weer helemaal voor. Het besef dat dit ook belangrijk is, is er weer. Heb een nieuwe meter gekregen, het lijkt wel een computer. Trouwens hij kan aangesloten worden op de com, en dan kan ik de waarden zelf opslaan. Vandaag ben ik ook bij de neuroloog in het OLVG in Amsterdam geweest. Hij denkt idd dat het weer die hernia is. Volgende week wordt er weer een scan gemaakt, dus dat is even afwachten. Heb wel nieuwe pijnstillers van hem gekregen, deze reageren meer op de zenuwpijn. En we hebben vanmiddag ook A haar autootje gehaald. Deze was van een particulier en vroeg er een leuk prijsje voor. Als ze in deze auto een deuk rijdt is er geen vuiltje aan de lucht. Niet dat de auto onder de deuken zit, er zit zelfs geen eens een deuk in. Maar je snapt het wel. Laat ze eerst maar eens goed leren rijden zonder iemand ernaast die kan ingrijpen. Als je in een dure of nieuwe auto een deuk rijdt of er komt een kras op, dan sta je wel even beteutert te kijken. En A is maar wat trots op haar autootje. Ik mag hem ook gebruiken hoor. Het is een Opel Corsaatje, een zwarte, en ziet er nog mooi uit. In mijn gedachten zie ik jullie tweeën in die auto aan het geinen. Samen lekker uit, naar de concerten van jullie fanfares. Nu zal A dat doen met J, maar in haar hart ga jij mee. Nog weer wat leuks, toen wij de auto gingen bekijken moesten we een parkeergarage in onder een woonflat. We moesten via een betonnen trapje naar de garage toe en wat doe ik? Ik kukel natuurlijk weer van die trap af, ik dacht dat ik er al was maar er was nog een tree die ik niet had gezien omdat de vloer donker was en ik het niet goed kon zien. Lag ik daar weer op de vloer. Gevolg: een erg zere pols en een blauwe knie. De pols geeft me meer zorgen, eigenlijk meer de duimmuis. Kan de duim amper bewegen en alles doet behoorlijk zeer. Kan ook de vingers niet recht krijgen. Dit heb ik dus weer. Dit doet me denken aan jou, jij hebt ook een keer je arm in het gips gehad omdat er een stukje bot afgescheurd was met een pees. Was het niet met badminton gebeurd? Of was je gevallen met skeeleren? Ik weet het haast niet meer, straks A maar even vragen. Je moest toen geloof ik 10 dagen in het gips. Na een paar dagen was je het al zat, je zat toen bij mij in groep 8, dat weet ik nog wel. Vandaag is Ome H ook jarig, we zijn er niet naar toe. Want J is te trainen, en papa is nog met A mee naar Wijdenes. Ze mag nog niet rijden omdat haar rijbewijs er nog niet is. En ik denk dat we straks toch nog maar even naar de huisartsenpost gaan, want met deze pijn in de pols te gaan slapen lijkt me ook geen pretje. Hij is ook dik en stijf. Laat er toch maar even naar kijken denk. O ja ook weer mooi. J heeft gisteren ook boven op de motorkap van een auto gelegen. En automobilist had hem niet gezien, die keek naar een jongen die op zijn scooter over de zebra reed, en daarbij zag hij J die op het fietspad fietste niet en reed hem zo aan. Gelukkig mankeerde J niets en ook de fiets kwam er goed van af. Alleen de auto had behoorlijk schade, maar die man wilde er geen politie erbij en J vond het wel best, hij had toch niets. Toen hij dat thuis vertelde schrok ik zo vreselijk, begon van binnen helemaal te trillen. Hij deed er nogal stoer over maar dat was schijn. Van binnen vond hij het vreselijk, hij kan zich nu voorstellen wat er met jou gebeurd is. Tenminste iets daarvan. Gelukkig reed deze man niet echt hard. Maar je schrikt er toch van. Niet nog ééntje van ons. Lieve Fiet wil jij een beschermengeltje zijn voor je zus en broer? Eigenlijk hoef ik dat niet eens te vragen want dat ben je toch al? Want echt ik kan het niet nog een keer aan om een kind te verliezen. Het is al zo moeilijk om zonder jou verder te moeten, het is allemaal zo vreemd zonder jou. Ik wilde niet op deze manier jou mijn kussen, knuffels en smakkerds geven, maar ik ben blij dat deze mogelijkheid er is. Daarom stuur ik ze jou nu weer. Met liefde doe ik dit.              Doeg lieve schat, doeg doeg lieve Fiet, doeg doeg lieverd, doeg doeg XXXXXX

        Mama -
        29 maart 2012

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.