Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hoi lieverd van me,

Twee dagen inhalen. Donderdag is er eigenlijk niet zo veel gebeurd. Ik ben naar school geweest omdat ik moest werken, Ariëlle naar haar opleiding in Amsterdam en Joran ook naar school. Net als vanouds, maar met dit verschil dat jij niet naar school kunt gaan en dit ook nooit meer zult kunnen doen. Wat zou je genoten hebben daar in Leeuwarden, je had er zo'n zin in. Ik weet nog dat je verleden jaar in september moest herauten en dat je toen zei ik weet niet of ik dat haal want ik heb die middag eerst wijnles en dat leek je zo ontzettend leuk. Niks van dat alles, niet herauten en niet naar de wijnles omdat die klootzak jouw geluk in de weg stond. Nooit zal ik hem dit vergeven. Ik haat die gozer die dit jou en ons heeft aangedaan.
Gisteravond is Ariëlle naar Tavenu geweest, invallen voor het concours op 28 november ergens in Gelderland. Vond het vreemd daar te zijn waar jullie je fanfare leven eigenlijk bent begonnen. Vreemd je daar niet te zien bij de trompetten, vreemd om je daar niet meer te horen.
Vandaag ook weer een gewone dag. Ben bij je geweest en heb een heel verhaal met je gehouden. Er was vanmiddag ook weer iemand begraven. De kaars staat mooi te branden in de lamp, dit geeft mij een gevoel dat het niet zo donker is daar bij jullie. Verder liggen er ontzettend veel bladeren op je graf, als het morgen knap weer is moeten we deze maar eens weghalen want dit staat allemaal zo slordig. Ook gaan we de knuffels mee naar huis nemen want die zijn zo smerig. We gaan ze uitwassen en dan komen ze er weer te staan hoor. Ook krijg je er een nieuwe lamp omdat de grote niet goed meer is. Vanavond hoeven we niet eens weg en dat voelt wel vreemd. Een vrije avond notabene. Morgen, als het doorgaat, moet Joran weer voetballen en ga ik weer mee en na die tijd met zijn allen naar jou toe om de bloemen te verversen enz. Verder weet ik op het ogenblik weinig te vertellen dus geef ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Ik hoop dat ze aankomen. Geef er dan direct ook maar aan beppe, oma en pake. Hoe gaat het met Aura? Ga maar lekker knuffelen met haar dan doen wij het hier met jouw Sem. Die is trouwens vanmorgen naar de dierenarts geweest. Hij is 9 kilo, dat is goed maar hij mag niet dikker worden. Heeft ook een injectie gehad tegen de jeuk en krijgt pilletjes. De jeuk komt van binnen uit, en als hij zo'n jeuk heeft blijft hij krabben en met zijn achterste schrappen tegen de tafel of waar dan ook maar tegen. Dan kwam hij vaak bij je en dan moest jij hem krabben op zijn rug en bij zijn staart. Heerlijk vond hij dat. Wij doen het nu en dan kijkt hij je zo dankbaar aan. Wij zorgen goed voor hem hoor. Nou doeg mijn grote lieverd.

Veel liefs van mama, in gedachten ben je altijd bij me, diep in mijn hart.

Haay lieve meid van me,

Ik zie dat ik alweer achterloop. Zal proberen je weer alles te vertellen. Zondag heeft KNA het West Fries festival gewonnen en ze waren ook erg blij hiermee. Maandag hebben we wat gewone dingen gedaan. Naar Joran zijn school voor een gesprek en naar de Boet geweest. 's Avonds weer naar KNA om te toeteren. En natuurlijk napraten over het festival. Het kerstprogramma staat er weer aan te komen. Gisteren een nieuwe lamp gekocht voor je, de oude wil niet goed meer dicht en dan komt er regen binnen. Ook hebben we een prachtige witte stenen sneeuwpop voor je gekocht. Die zetten we straks ook bij je neer. Kan ook een lichtje in. In de namiddag weer met Ariëlle naar het KLM orkest in Badhoevedorp. De muziek is prachtig. Ze heeft het hier prima naar haar zin. Gelukkig zijn we altijd weer op tijd thuis. Vandaag weer naar school. Nog geen zieken in de klas. In Nederland heerst op het ogenblik de Mexicaanse griep en op veel scholen zijn veel zieken. Het is 11 november en dat is weer zo'n bijzondere dag vol herinneringen. Het is Sint Maarten en dit heb jij ook vaak meegelopen. Ik weet nog hoe je eerste lampion eruit zag. Hier thuis zelf gemaakt omdat je nog niet op school zat. Hij was vierkant en aan elke kant een letter van je naam. Je kon mooi in de rondte lezen. Ook hebben we nog foto's van jullie hier aan de deur. Eerst liep je met Ariëlle en mij of papa en later ging Joran ook mee. En als jullie dan klaar waren, de tassen omkieperen op de tafel en kijken wat jullie opgehaald hadden. Later mochten jullie nog een paar dingen uitzoeken om te snoepen. De volgende dagen mochten jullie gedoseerd snoepen. Allemaal weer herinneringen die zo zeer doen. Ik weet wel dat jullie de laatste jaren zelf aan de deur stonden als er kinderen kwamen, maar dit komt zomaar in me op en ik moet er steeds aan denken. Ik begin je steeds meer te missen, vooral vanmiddag weer. We waren met Frodo naar de dierenarts, omdat hij blaft als hij bepaalde bewegingen maakt. Hij heeft 2 injecties gehad. De dierenarts dacht dat het weer iets van hernia achtige verschijnselen waren. In 2006 heeft hij dit ook gehad, weet je nog dat Frodo in Zeeland in zo'n karrespoor was gevallen op het strand en later steeds piepte. Het was volgens Ariëlle in de herfstvakantie, zij was toen thuisgebleven en jij was mee. Dat waren de herfstvakanties op het Kustlicht waar Ome Henk dan ook was. Dit komt nu allemaal weer boven. En dan begin ik je weer zo te missen en krijg ik weer zo'n zeer gevoel op mijn borst dan kan ik een hele poos wezenloos voor me uit zitten staren en alleen maar aan jou denken. En dan maar denken dat ik je alleen op deze manier nog mijn kussen, knuffels en smakkerds kan geven. Deze geef ik je dan ook met al mijn liefde voor jou. En dat is veel, en dat geldt ook voor Ariëlle en Joran. Geef je oma, beppe en pake ook een paar kusjes en een dikke knuffel voor Aura.

Doeg lieverd van me, doeg lieve schat, doeg lieve Fietepiet, I love you.

lieve afira,het is weer even geleden dat ik op je site was,maar kom het nu even goed maken en heb heel veel kaarsjes voor je aangestoken.vind het ook fijn om te lezen wat je moeder voor je geschreven heeft.ze heeft een druk leventje en erg actief,ook weet ik dat froukje een boek over jou ga schrijven,dat is toch hart verwarmend,ik ben zo benieuwd,en wil dat boek ook zeker bestellen als het klaar is,zo lieverd dat lees je moeder nu ook vast,en kan ze er alvast een reseveren voor mij,ik stuur je vanuit hier heel veel liefs toe en een warme sterregroet van mij,dag afira,knuffel,joke xxx

Heej meisje van me,

Weer even bijpraten. Gisteren ben ik met Ariëlle naar Drachten geweest. Naar het muziekconcours, ze moest immers met twee fanfares meeblazen. Eén keer in het festival en een keer in het concours. Ik vroeg me toen alleen af waarom ik nooit met jullie tweeën ben mee geweest, moest wel denken aan jou dat jij hier ook gespeeld had. Er was één fanfare die Yellow Mountain speelde. Ik wilde hier niet naar luisteren maar zat al op het balkon en dacht sterk zijn, niet denken. Maar bekenden hielden me wel in de gaten hoor. Maar het gekke was het deed me niets, het werd zonder emoties gespeeld en ze speelden het niet als koraal maar veel te snel. Gelukkig maar. Wijdenes speelde in het festival en deed dit erg goed, heb genoten en kreeg kippevel toen Ariëlle boven de solo van de bugel uitkwam met haar solo, het klonk zo mooi. Weten natuurlijk niet of de jury het mooi vond maar in het rapport stond dat de hoorns nog iets meer kunnen geven. En dat terwijl we vonden dat het al aardig knetterde. Met Twisk deed ze mee aan het concours. Is natuurlijk zwaarder dan het festival. Ook dit ging goed, maar klonk toch anders dan Wijdenes. Het klonk zwaarder. Al met al een mooie dag gehad. Na dit alles nog even naar Koudum omdat Johs jarig was. Nam ik bij Joure gewoon de verkeerde afslag op de rotonde. Dacht al waar is Lemmer nou toch, maar toen waren we bijna al in Sneek. Snapte er niets van. Was natuurlijk niet erg want toen zijn we via Bolsward naar Koudum gegaan. Blijf het nog steeds raar vinden dat ik daar verkeerd ben gegaan.
Straks gaan we naar Abbekerk, naar het West Fries festival. Daar speelt Ariëlle mee met KNA uit Purmeren. Ook hier heb je diverse keren meegespeeld. Je weet wel welk festival. Joran is op het ogenblik in Opperdoes, bij Eric. Heeft er geslapen en is er vandaag ook de hele dag. Mooi dat hij daar ook zo goed opgevangen wordt. Hij mag daar graag zijn. Hij voelt zich daar ook goed thuis. Ariëlle is nu in Zwaag, luisteren naar een concert van Zwaag en kan dan meerijden naar Abbekerk. Wij zorgen dat haar hoorn daar komt. Hoe laat ze moeten spelen weten we nog niet omdat er nog geloot moet worden. Ook gaan we weer bij jou langs, nieuwe kaarsen zetten en kijken hoe het met de bloemen is.
Nou meisje ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer, voor jou, beppe en oma. Denk je ook om Aura.

Doeg mijn meisje, ik mis je, tot ooit dan zien we elkander weer, Doei doei

Hay lieve Afira,

Ook nu weer veel kaarsjes voor je aangestoken. Ik mis je ook zo enorm. Eigenlijk ben je steeds in mijn gedachten. Nooit zal ik jou vergeten.

Hay lieve Fietepiet,

Weer even bijpraten. Woensdag weer naar school geweest en 's middags ben ik mee geweest naar het tafeltennistoernooi. Je weet wel dat toernooi met en tegen de scholen van Medemblik. We zijn weer derde geworden. Ik kan mij herinneren dat jij in groep 8 ook meegedaan hebt. In de voorrondes versloeg je iemand die hier helemaal niet blij mee was. Maar de wedstrijden won je wel. Ik was hartstikke trots op je. 's Avonds weer met Ariëlle naar West Frisia, ja ik weet het het wordt ééntonig om elke keer te vertellen dat Ariëlle moet toeteren. Gisteren weer de hele dag gewerkt en ja je raadt het al 's avonds weer met Ariëlle naar Wijdenes geweest. Ben gisteren ook nog bij je geweest en weer even kaarsen aangestoken. Het schelpenstukje wat op je graf staat is kapot gewaaid. Iemand heeft het weer bijelkaar gezocht en weer bij je gezet. Vandaag ben ik ook weer bij je geweest om te kijken of de kaarsen nog aan het branden waren. De ene in de grote lamp was uitgegaan omdat er water bij was gekomen. Heb hem weer aangestoken. Er liggen nu wel veel bladeren op en om het graf, ja waar eigenlijk niet. Binnenkort gaan we de bladeren weghalen. Vanavond moest Ariëlle weer te toeteren naar West Frisia, maar nu in Oppperdoes. Morgen is het concours en dan zal het toeteren wel iets minder worden. Vanmiddag was ik even bij Lianne om wat te brengen, heb toen Lucas en een vriendje meegenomen naar Wieringerwerf, ze moesten naar het zwembad. Toen ik ze afgezet had kwamen de herinneringen weer boven. Dat jullie naar het zwembad moesten voor zwemles enz. De tranen sprongen weer in mijn ogen. Al die herinneringen ze spoken steeds door mijn hoofd. Elke keer komen er weer nieuwe bij die ik dacht vergeten te zijn. Vaak doet het erg zeer en krijg ik een vreemde pijn op mijn borst. Ik weet wat die pijn betekent, het is hartzeer. Hartzeer van verdriet. Iemand schreef dat een verlies van je kind de grootste angst is die je je maar kunt bedenken en dat is ook zo. Zodra je kind geboren wordt is die angst al aanwezig. Bang om je weer te verliezen en dat is ons overkomen. En dat allemaal omdat die gewetenloze jongen de drank niet kon laten staan en dacht dat hij met drank op wel kon rijden.
Wij moeten nu verder leven zonder jou en dat is zo moeilijk. Toch proberen wij het en we gaan verder met vallen en opstaan. Ik weet dat je bij me bent en dat je me troost als het niet gaat. Maar ik mis je zo, ik wil je knuffelen, ik wil je zoenen op het puntje van je neus en op je voorhoofd, ik wil je een dikke smakkerd geven op je wang. Nooit zal ik dit meer kunnen doen. Ja alleen op deze manier, in de hoop dat je dit met me mee leest. Lieve Fiet hier komen ze weer de smakkerds, knuffels en kussen. Denk je ook om de anderen, die krijgen ook hoor. Knuffel maar lekker met oma, beppe en Aura.

Doeg mijn lieve schat, je zit voor altijd diep in mijn hart. I LOVE YOU.

lieve moeder van Afira, ik ken u niet, ik ken uw verhaal (via via) maar lees af en toe uw berichten. (dat is dus het nadeel van internet; jan en alleman kan meelezen...)
Uit uw berichten spreekt zoveel liefde voor uw kind, zoveel verdriet om het kind dat er niet meer is... ik word er door geraakt, keer op keer.
als je moeder wordt, en godzijdank mocht ik dat beleven!, wordt ook angst geboren.
en die angst gaat nooit voorbij en je hoopt dat nooit maar dan ook nooit je angst werkelijkheid wordt.
maar bij u is die angst werkelijkheid geworden.
wat kun je dan nog zeggen ter troost.
niets.
een dikke knuffel voor u, moeder van Afira (en moeder van uw andere kinderen), ik vind u echt een ontzettend lief mens! een lieve moeder! die er ook voor haar andere kinderen is!
Af en toe brand ik een kaarsje, voor Afira, maar ook voor haar moeder, dat zij zich gesteund voelt, als solidariteit van een andere moeder (die hoopt dat haar de nachtmerrie blijft bespaard zoals die u is overkomen).

Heej grote meid,

Héél véél kaarsjes van ons hier omdat we je zo verschrikkelijk missen. Het went maar niet dat je er niet meer bent.

kusjes, knuffels en smakkerds van ons allen hier.

Lieve schat,

Vandaag zijn we naar Texel geweest omdat Froukje er zat met haar dochter. We hebben eerst koffie bij hen gedronken. Toen zijn we De Koog even in gegaan om te winkelen. Was heel gezellig. Bij het Biervat hebben we lekker weer koffiegedronken. Een vriend van Ariëlle werkt daar en we hebben heerlijk zitten bomen. Daarna zijn we naar de Krimweg gereden en bij jou herinneringspaaltje gestopt. We zagen dat er weer steeds meer spullen bij ko men te liggen. Ook losse bloemen. Boudien haar vlinder hebben we meegenomen want die was helemaal kapot gegaan. Het paaltje staat er nog prachtig bij. Je kunt wel merken dat er veel mensen even stilstaan en de tekst op de plaat lezen. Ook komen er reacties binnen op je www. Mensen die er troost uit putten en er zijn zelfs mensen die zeggen dat je een duidelijke boodschap uitstraalt. En dat je immense liefde uitstraalt. Dat is natuurlijk heel mooi om te horen. Ik ben er nog steeds hartstikke blij mee dat we dit paaltje daar gezet hebben. Ook Froukje was danig onder de indruk toen ze eindelijk op de plaats stond waar ons leven is verwoest. Het heeft een grote ommekeer in ons leven gebracht. We voelen het aan als twee levens, een leven met jou t/m jou begrafenis en een leven te moeten leven maar nu zonder jou. En dat is anders. We missen je in alles en daarmee moeten wij nu proberen te leven. Maar overal waar wij gaan ga jij met ons mee, in onze gedachten. Nooit maar dan ook nooit zal ik jou vergeten, maar dat kan ook niet want je was een deeltje van mij. Uit liefde geboren.
Toen we weg gingen zijn we nog bij Paal 28 geweest maar die waren gesloten. Joran heeft nog eventjes gevliegerd op het strand, maar de wind was te dwarrelig. En het was hartstikke koud. Om 17.00 uur zijn we weer naar vaste wal gegaan omdat Joran om 18.00 uur weer moetst trainen. Ik had weer 10 minuten gesprekken. Was om half negen klaar. Toen gauw naar huis. De regen kletterde en het waaide hard en het was koud. Dan moet ik niet na gaan denken want dan kan ik wel gillen van onmacht. Daarom wil ik je zoveel kussen, knuffels en smakkerds geven als ik maar heb. Voor jou, oma, beppe, pake en Aura.
Lieverd ik houd van je en je zult er altijd bij blijven horen. LOVE YOU.

Heej lieverd,

Eindelijk daar ben ik weer. Mooi tijdje geleden dat ik je geschreven heb. Doe het nu in twee keer anders wordt het bericht zo lang. Zaterdag met Joran te voetballen geweest. Hij maakte een prachtig doelpunt. Een schot van wel 30 meter prachtig onder de lat erin. Jammergenoeg verloren ze de wedstrijd. Hij is later met René naar huis gegaan en is 's avonds met Ariëlle weer thuis gekomen. Duco en Petra brachten hen thuis. Ariëlle had een studiemiddag met Tavenu voor het festival wat ze gaan doen. Ariëlle valt dan ook in. Zondag zijn we naar Bakhuizen geweest. Concordia en Euphonia gaven samen een concert. Ariëlle wilde er graag heen. Was leuk en gezellig. Na die tijd nog bij Ome Johannes en tante Annemarie nog koffie gedronken. 's Avonds lekker thuis.
Gisteren is papa naar de dokter geweest met zijn arm en hand, blijkt hij weer last te hebben van het carpale tunnelsyndroom. Moet hij weer naar de neuroloog. Ook is Froukje hier geweest. Ze heeft ook wel eens op deze site geschreven. Ze gaat een boek over jou schrijven. Hoe vind je dat???? 's Middags is ze met haar dochter naar Texel gegaan. Gisteravond zijn Ariëlle en Joran met Lieuwe naar Purmerend geweest om bij KNA te toeteren. Zij hebben zondag een optreden bij het West-Fries Festival in Abbekerk. Daar heb jij ook nog wel aan meegedaan. Ik kon niet met ze mee want had 10-minuten gesprekken op school. Heb ze wel weer opgewacht bij de fam. Kok. En toen was de dag ook alweer om. Zorg wel dat elke dag de kaarsjes branden blijven op deze site en heb ook door dat er anderen zijn die kaarsjes bij je aansteken maar niet altijd wat schrijven. Dat kan ik begrijpen want dat zal voor sommigen ook wel moeilijk zijn. Ik vind het heerlijk om je te schrijven. Dit is een stukje verwerking van mijn verdriet. Verdriet om jou, omdat je niet meer bij ons bent en dat ik je zo verschrikkelijk mis. Hier kan ik jou schrijven hoe ik me voel en wat we doen. Natuurlijk probeer ik dit elke dag maar soms gaat dit niet of kan ik het niet. Ik ben blij dat ik via deze site jou mijn kussen, knuffels en smakkerds nog kan geven. En via jou ook aan oma, beppe en pake. Misschien heb je die nu ook ontmoet. Let je ook een beetje op Aura? Jij was altijd gek op haar. Geef haar maar een dikke knuffel.

Doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg meisje we houden van je, doei doei.