Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Gewoon even een paar kaarsjes van ons
uit budel

liefs ellian mam van Freek stef bas en stijn

Meisje, wat wordt jij toch gemist. Voor altijd in mijn hart. Kusjes.

Heeej lieverd,

Jou weer even schrijven. Gisteravond met Ariëlle naar Wijdenes geweest en overdag gewerkt. Joran en ik zijn nog bij je geweest en zijn met de auto bijna bij je graf geweest. Het was al bijna donker en we moesten nog even nieuwe kaarsen bij je brengen. We reden gewoon het nieuwe pad in en op de soort rotonde hebben we een rondje gereden en op het brede middenpad de auto maar neergezet. Was wel heel bijzonder maar de kaarsen staan bij je te branden. Was wel een mooi gezicht. Vanavond was er weer NHJFO repetitie. Er waren studenten die directie studeren en die kwamen dirigeren. Jij hebt in het begin ook ooit zo'n avond meegemaakt. Was wel erg leuk. In het begin ben ik weggelopen want ik kon er niet zo goed tegen dat ze Anthem gingen spelen. En ja hoor de tranen kwamen weer. Ben huilend naar buiten gegaan en ben op het bankje gaan zitten. Huilend keek ik naar boven, naar de sterren en plotseling zag ik door mijn tranen heen een vallende ster. Toeval of geregiseerd. Ik vond het in ieder geval heel speciaal. Naderhand kwam Thea ook buiten om te kijken of het goed ging. Ik zei haar alleen dat ik het zo moeilijk vind als ze Anthem spelen en zij kon dat zo goed begrijpen. Het doet me steeds zo aan jou denken omdat we dit ook bij jouw begrafenis speelden. Waarschijnlijk heb je het vanavond gehoord en gaf je mij dat teken. Later ben ik weer naar binnen gegaan en heb weer genoten van het orkest. Morgen is het zaterdag en zijn we allemaal vrij. Joran moet wel te voetballen en Ariëlle gaat meespelen met Tavenu. Die hebben een studie middag en na die tijd eten. Dit hebben jullie ook wel meegedaan.
Wat miste ik je vanavond weer erg, de wonden die nog niet geheeld zijn scheurden weer een stuk open. En dat doet zo zeer. Ik kan er maar niet aan wennen dat je er niet meer bent. Gek kan ik er wel van worden en dan moet ik mij echt beheersen. Maar de uitbarsting zal een keertje komen dat ik alles bij elkaar ga schreeuwen. Het verdriet wordt me bijna te veel. Jij, mijn dochter weg, oma weg en beppe weg en dat in 15 maanden. Wie kan dat verdriet allemaal wel verwerken. Ikke bijna niet meer. Meisje kun jij me helpen, je weet dat je altijd bij me bent en dat troost me dan weer. Maar het blijft en het is zo moeilijk. Ik stuur jou mijn kussen, knuffels en smakkerds met liefde, voor jou, oma en beppe. En geef Aura ook een dikke knuffel.

Doeg lieverd, ik mis je trompetgeschal, alleen de herinnering blijft, doei.

Hallo lieve schat,

Ben net weer thuis. Was met Ariëlle naar West Frisia in Twisk. Ze zijn druk aan het repeteren voor het concours in Drachten. Dit is volgende week zaterdag al. Was vanmiddag nog even bij je op de begraafplaats. Het was er druk. Het was mooi weer en iederéén ging even kijken hoe de graven er bij lagen. Heb nog met iemand staan praten die op Texel was geweest. Hij vertelde dat hij iemand gevraagd had waar het ongeluk gebeurd was want hij en zijn vrouw wilden er gaan kijken. Maar hij was alweer in de Koog en moest hij terug naar De Cocksdorp. De volgende keer gaat hij zeker naar de plek toe beloofde hij. Hij vertelde ook dat iederéén op Texel eigenlijk wel wist wie jij was en wat er gebeurd was en ook dat het zo'n impact heeft gehad op de bewoners. Hij vond het ook vreselijk wat er gebeurd is en hij gaat regelmatig naar de begraafplaats en dan kijkt hij ook altijd even bij jouw graf. Maar er zijn meer mensen die bij jouw graf gaan kijken dat zag ik vanmiddag wel. Jij zult nooit vergeten worden, jij bent en blijft het meisje van Texel. Als je dat zegt weten heel veel mensen wel wat er met jou gebeurd is daar. En iederéén is ontzettend boos op die vent en iederéén vindt ook de straf veel te laag. Maar ja dat is de Nederlandse rechtspraak. Het is soms zo krom als wat, niemand die er soms maar wat van begrijpt.
Hierbij stuur ik jou de knuffels, kusjes en smakkerds weer. Vergeet de anderen niet, geef hen ook maar een paar van ons. Hoe gaat het met Aura, ga maar lekker met hem uit en ga maar lekker rennen, neem Foeke dan ook maar mee.

Doeg mijn lieve schat, je zit diep in mijn hart, je blijft mijn meisje, Doei

Haay Lieverd,

Daar ben ik weer, zit alleen thuis. Hoefde niet met Ariëlle mee naar Badhoevedorp waar het KLM orkest oefent. Ze kon met iemand meerijden. Vind het wel vreemd om niet mee te gaan. Joran heb ik naar Opperdoes gebracht en we zijn samen nog bij je graf geweest om nieuwe kaarsen in de lantaarns aan te steken. Het was al schemerig en het was een mooi gezicht die vlammetjes te zien schijnen. Joran is daarna gaan trainen. Vandaag had hij vrij van school. Morgen moet ik weer werken. De vakantie is weer voorbij. We gaan nu op naar de gezelligste tijd van het jaar zeggen ze, maar voor mij hoeft het allemaal niet meer. De Kerstdagen zullen wel nooit meer hetzelfde zijn, vorig jaar hebben we er helemaal niets aangedaan. We zijn wel wezen uit eten en naar de film geweest. Maar wat we dit jaar gaan doen zou ik nu nog niet weten. Ik zie er gewoon tegen op. Sommigen kunnen dit niet begrijpen maar die hebben zoiets als wat ons en jou is overkomen niet meegemaakt. Zondag gaan we denk ik naar een bijéénkomst waar ouders komen die ook een kind verloren zijn. Deze mensen hebben veel steun aan elkaar en ze begrijpen elkaar ook goed omdat ze ook veel verdriet hebben om hun overleden zoon of dochter. We gaan er voor de eerste keer heen en we zien wel. Ook gaan we met opa naar de kerk omdat het Allerzielen is, opa mag het kruisje van oma halen en alle overledenen worden herdacht. Ook beppe wordt dan herdacht al is dat eigenlijk nog maar net geleden. Ik mis haar ook ontzettend al is dat anders dan bij jou. Jij was altijd bij ons, dag en nacht, en beppe woonde in Koudum, die zagen we niet elke dag behalve de laatste 2 weken dat we bij beppe waakten. Lieverd jullie worden zo gemist. Zelfs Aura wordt hier gemist. Het is nog steeds vreemd dat ze er niet meer is. De kleine hondjes liggen nu beide in de grote mand in de hal. Is een prachtig gezicht. Jouw Sem is een oude snurker, verschrikkelijk wat kan die snurken maar dat wisten we eigenlijk ook wel. Komt vast doordat hij zo'n korte neus heeft. We geven hem steeds extra knuffels omdat hij jou waarschijnlijk erg mist. Jij was zijn vrouwtje en die moest hij zomaar missen. Hij ligt nog vaak onder de stoel achter de computer.
Knuffels, kusjes en smakkerds geef ik ook aan jou, het moet op deze manier maar ik had het graag op de andere manier gedaan. In live.

Doeg mijn grote ukkepuk, doeg mijn grote twinkelende ster, houd van je.

Hoi lieve Afira,
Weer heel veel kaarsjes voor je aangestoken. Ik mis je zo erg, je bent bijna nog iedere minuut in mijn gedachten. Ik hou nog steeds van je.

Hay lieve skeet,

Gisteren heb ik je niet geschreven. Er was niet zoveel nieuws. Vrijdagavond was er hier een vergadering van het NHJFO en gistermorgen een vergadering van de Hoekema Stichting. Ze vonden de portrettekening van jou erg mooi. Nadat iederéén vertrokken was zijn wij even richting Oostzaan geweest. Ariëlle wilde graag nog een keer naar het graf van Rolf. Rolf had al een steen, jij nog niet omdat wij iets speciaals voor jou willen omdat jij ook speciaal voor ons was. En dat heeft even zijn tijd nodig. Vandaag ben ik met Ariëlle weer naar Wijdenes geweest. Ze hadden een extra repetitie voor het festival. Na de repetitie moesten ze een serenade ergens brengen maar daar zijn we niet naar toe geweest want ze heeft deze stukken nog nooit meegespeeld en ze kende de mensen ook niet.
Nu vergeet ik eigenlijk het gekste te vertellen. Er zit een muis in jouw slaapkamer. Hij kwam vanuit de onze en is jouw kamer ingevlucht. Papa en Ariëlle er achteraan maar hij rende van de ene naar de andere kant. Op een gegeven ogenblik zat hij onder de kast en konden ze hem niet meer vinden. We hebben de deur dicht gedaan en we hopen dat hij zal verhongeren. Dit betekent dus dat ik even niet op je kamer kom, maar dat wil niet zeggen dat ik je vergeet. Je bent altijd in mijn gedachten en de heimwee wordt alleen maar groter. Hoe zou je er nu uitgezien hebben, hoe zou het met je op school gegaan zijn, hoe zou het met de verkering zijn, allemaal vragen die elke dag door mijn hoofd malen. Dit houd ik allemaal voor me omdat er mensen zijn die er liever niet over praten, dit zijn mensen die mij niet begrijpen. Die niet weten hoeveel pijn het doet om een kind te verliezen, die zeggen dat je gewoon door moet gaan. We proberen ook wel doorgaan maar het is zo moeilijk. Soms denk ik wel eens dat het voor mij ook niet meer hoeft, maar ik kan de anderen toch niet in de steek laten. Maar soms wil ik zo graag naar je toe, dan is het verlangen naar jou te groot. Gelukkig dat beppe, pake en oma bij je zijn zodat je niet zo alleen bent. Laat jij Aura daar waar jullie zijn ook uit. Vertroetel haar maar een beetje, want hier was je ook wijs met haar. Ga daar maar lekker met haar rennen als het kan. Meisje ik wil je al mijn kussen, knuffels en smakkerds wel geven maar ik moet er hier ook houden voor Joran en Ariëlle. Maar die van jou zijn je van harte gegund. Daar komen ze. Vangen.

Doeg meisje, ik mis je zo verschrikkelijk, rust zacht lieverd, hou van je.

Heej lieve Fietepiet,

Eerst jou maar even schrijven, want gisteren is er niets van gekomen. Trouwens weinig beleefd gisteren. Druk aan het werk geweest met z'n allen. 's Middags bij jou geweest, kijken of alles nog een beetje stond na de storm. Er was 1 foto weggewaaid de boomsingel in maar gelukkig zag ik hem liggen, het was die van jou en Thomas in herauten kleding. Heb hem gauw weer bij je gezet. Ook hebben we nieuwe kaarsen in de lantaarns gedaan. De rozen stonden nog prima dus die hebben we nog even laten staan. Gisteravond met Ariëlle naar Wijdenes te toeteren en papa was met Joran te trainen. Doordat zij later op de computer gingen werd het te laat om jou nog te schrijven daarom doe ik het nu maar. Vandaag met Joran naar de ortho en vanavond hier een vergadering van het NHJFO. Het is trouwens wel vreemd dat Aura er niet meer is. Je hoeft ze niet meer uit te laten en ook staan er nu maar 2 bakken op het aanrecht als ik eten voor ze klaar maak. Heel vreemd allemaal. Maar dat jij er niet meer bent is nog veel en veel vreemder voor ons. Je bent nu al 15 maanden uit ons midden en we missen je toch zo verschrikkelijk en dit zal ook wel nooit meer overgaan. De glans van mijn leven is er wel af en er zijn dingen die mij totaal niet meer interesseren. En dat komt doordat ik jou zo erg mis. Naar het buitenland op vakantie hoeft voor mij niet meer zo, ik denk dat ik niet meer zo kan genieten als vroeger. Er is teveel gebeurd in die 15 maanden. Had nooit verwacht dat mijn leven zo'n wending zo gaan maken. Ik kijk niet meer teveel vooruit want je weet nooit wat er kan gebeuren en toekomstdromen spatten dan als een zeepbel uitelkaar. Dat zie je hier maar weer. Nooit meer kan ik je knuffelen en kusjes geven, alles is nooit meer geworden. Daarom geef ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds maar op deze manier, in de hoop dat je meeleest wat ik hier allemaal schrijf. Geef beppe, oma en pake ook maar een dikke smakkerd en geef Aura maar een dikke knuffel. Blij te weten dat deze nu ook bij jou is in de wereld waar geen pijn is.

Doeg mijn lieve Fietepiet, doeg lieve Fiet, doeg lieve Aafjuh, doeg schat.

Heej lieve Fiet,

Maar beginnen met het treurigste nieuws. Aura is ook naar je toegekomen. Vanaf het moment dat jij bent overleden is het helemaal mis gegaan met haar. Haar haar viel uit en ze kreeg overal kale plekken. Ze had altijd veel jeuk en dan gingen we weer naar de dierenarts. Hij zei dat het een olifantenhuis was en dat kan ontstaan door stress. Ze kreeg dan een spuit en pilletjes en dan groeide de vacht weer aan. En dan zag ze er weer prachtig uit. Maar na de zomer verloor ze weer haar vacht en het werd steeds erger. Het ging zo snel, maar toch kreeg ze weer nieuw haar. Soms was ze zo ziek dat ze alles in huis deed, en dan keek ze zo zielig. Vanmorgen kon ik het niet langer aanzien en papa en Ariëlle zijn weer naar de dierenarts gegaan en die zag ook wel dat Aura erg ziek was. Ze was zo mager terwijl ze twee keer per dag eten kreeg. Volgens de dierenarts functioneerde haar lever niet goed meer en deden de nieren ook hun werk niet naar behoren. Aura kon wel onderzocht worden maar de dierenarts vond dit niet dierwaardig en toen hebben ze metelkaar besloten om Aura in te laten slapen. Ariëlle had Aura in haar armen toen ze de spuit kreeg en daarna sliep ze rustig in. Wel vreemd hoor dat papa en Ariëlle zonder Aura thuis kwamen. We moesten wel huilen. Het is zo raar dat ze er niet meer is. Nu zijn Frodo en Sem nog bij ons. En Aura moeten we nu ook al missen. Op een paar dagen na is Aura 10 jaar geworden.
Straks weer met Ariëlle te toeteren naar Twisk. Ze spelen daar wel mooie stukken. Zit metéén ook even tv te kijken. De DSB bank in Wognum is failliet, je weet wel die mooie gebouwen aan de A7 in Wognum.
Meisje ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Geef er ook maar aan beppe, oma en pake en pas jij goed op Aura. Ga jij maar lekker met haar te wandelen en vertroetel haar maar een beetje.

Doeg meisje, doeg lieverd, doeg schat, we missen je heel erg. Doe doei doei

hay Puk,

Het is herfstvakantie, vandaag thuis gebleven om het huis eens op te ruimen. Er was ietwat achterstallig werk in te halen. De zakken met Beppe's kleren staan hier ook nog en ik heb er wat moeite mee om ze nu al weg te brengen. Ik vind het nog wat te vroeg, weet ook nog niet waar ik ze naar toe zal brengen. Zo staat er ook nog steeds een zak met kleren op je slaapkamer, in de hoek, die heb jij daar nog neergezet en ik denk dat er kleren in zitten die jij niet meer droeg. Ik weet dat je op een gegeven moment de kast hebt opgeruimd. Heb nog niet in de zak gekeken wat er in zit. Maar ik denk dat ik die kleren niet meer weg doe. Ook hebben we de computerhoek maar eens opgeruimd, het bureau zullen we waarschijnlijk nooit weg doen want daar staan nog allemaal krabbels op van jou. Allemaal weer herinneringen.
Vanavond ben ik weer met Ariëlle naar het KLM orkest geweest. Ze vindt het leuk. We zijn gelukkig wel steeds op tijd thuis omdat ze repeteren tot kwart voor acht. Ik had je gezicht wel eens willen zien als je mee was gegaan om te luisteren. Een harmonie, niets voor jou. Dichtkitten wilde je de fluitjes en de klarinetten in de fik steken dan had je as klarinetten. We hebben het er nog vaak over. Ook afgelopen weekend is dit nog vaak genoemd. Iederéén wist het nog van je. Ook had je het wel over dichtpurren van de fluutjes. We moesten er al tijd wel om lachen.
lIEVERD, ik stuur je weer mijn kussen, smakkerds voor op je voorhoofd en neus en de knuffels weer. Denk je ook om de anderen. Ook zij houden heel veel van jou en jij hield van hen.

doei lieverd, tot ooit dan zien we elkaar weer terug, doei doei doei doei