Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Hey lieverd,

Daar ben ik weer, even met je beppen. Een paar dagen niet geschreven maar wel heel veel aan je gedacht en ben je geweest. Deze week weer veel met de muziek bezig geweest. Vrijdagavond weer NHJFO gehad en daar gingen ze de kerstmuziek weer spelen en elke keer mis ik je weer. Gisteravond naar het jaarconcert van het KLM orkest geweest omdat Ariëlle mee moest spelen. Jij hield niet zo van harmonieorkesten maar als je dit gehoord had had je misschien anders gedacht. Het was erg mooi en zelf ik ben al een beetje omgeturnd. Verder is Ariëlle gevraagd om in Koudum bij de kindernachtdienst te spelen en 1ste Kerstdag bij de kerkdienst. Ze speelt dan op jouw trompet.
Net als jij een keer gedaan hebt met Thomas in de Noorderkerk van Hoorn. Ook hier kleeft weer een herinnering aan. Toen we halverwege waren om Thomas op te halen vroeg je ineens waar we heen gingen. Je moest immers spelen op je trompet in de kerk. En wat was het geval je was je trompet vergeten mee te nemen. Je hebt toen op een trompet van Thomas gespeeld. Hoe kreeg je het voor elkaar om je trompet toen te vergeten. Eén van je grootste blunders denk ik en we hebben er vreselijk om gelachen. Dat was drie jaar geleden. En nu moeten we het Kerstfeest weer vieren zonder jou, en dat is zo moeilijk. Het kerstgevoel is er niet en ik denk ook niet dat het bij mij komt. Een kerstboom hoeft voor mij ook niet, ik moet dan steeds aan jou denken. Dat doe ik normaal ook al heel veel. Vrijdagavond zijn Ariëlle en ik nog in het donker bij je geweest om kaarsjes bij je te brengen, omdat de grote uitgebrand was. Dit kon natuurlijk niet dus in het donker de begraafplaats op met de auto over het grote pad. Toen de kaarsjes aangestoken bij je en op weg naar het dorpshuis waar het NHJFO moest repeteren. Toen ik daar stond keek ik richting begraafplaats en ik zag de kaarsjes bij je branden en dat gaf me zo'n blij gevoel. Er kwamen meerdere kijken en die vonden het ook mooi, net of je er ook nog bij hoorde. Morgen of dinsdag gaan we naar Den Helder om een ster in de herdenkingsboom voor jou, beppe en oma te hangen. Want jullie mogen niet vergeten worden. Verleden jaar heeft tante Trees dit voor ons gedaan in Amsterdam. Nu willen wij het zelf doen omdat er dit jaar voor het eerst ook een boom in Den Helder staat. Deze week nog een paar dagen werken en Kerstfeest vieren op school en dan is het vakantie. Kerstfeest op school, weer zo'n herinnering. Jij stond de laatste jaren altijd met Ariëlle of voor de kerk of op het plein te spelen. Dit zal nu ook anders zijn. Wat zal ik je daar ook weer missen, maar de traditie wordt voortgezet omdat Joran nu met Ariëlle gaat spelen. Joran op de bariton en Ariëlle op jouw trompet zodat je er toch een beetje bij bent. Ik denk dat het op de begraafplaats wel te horen is. Hoop dat je er met beppe en oma ook bij bent. Maar nu eerst stuur ik je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer. Je bent ze meer dan waard. Lieverd we houden van je en missen je enorm, maar dat weet je hè.

Doei mijn lieve meid, we missen je met heel ons hart, rust zacht lieverd.

Heeeeey lieve schat,

Moest weer heel erg aan je denken en dan ga ik altijd kaarsjes voor te aansteken. Vandaag ook weer heel erg veel. Jij verdient ze, je wordt niet vergeten, niet door mij in ieder geval. Ik mis je, ik mis onze gezamelijke gesprekken. Doei lieve Afira, rust zacht.

Hoi lieverd,

Daar ben ik weer. Even samen de dag doornemen. Vanmorgen weer naar school geweest en vanmiddag met Ariëlle naar Hoorn om een jurk voor het Kerst Gala concert van het NHJFO. Het is een mooie geworden en hij staat haar erg mooi. Het was net wat voor jou geweest, mooie jurken passen. Niet dat jij zo'n jurken meisje was maar een gala jurk vond je wel mooi. Even pronken. Natuurlijk zijn we ook bij je geweest, even kijken hoe alles er weer bij staat en natuurlijk even kletsen. Eerst vond ik het maar raar dat ik daar stond te kletsen en nu doe ik niet anders. Het geeft mij het gevoel dat je dicht bij me bent. Maar dat heb ik je al eerder verteld. Vanavond een hele tijd met Marleen gesproken. Zij denk nog heel vaak aan je en mist je ook zo ontzettend. Ze leert nu voor pedicure. Dat was niks voor jou geweest. Ik zie je gezicht al. Marleen kijkt nog vaak naar je foto's en haalt dan herinneringen op en dat doet haar goed. Nou meisje ik stuur je mijn kussen, knuffels en smakkerds weer zoals altijd. Ik mis je.

doeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii lieverd.

Heej schatje,

weer héél véél kaarsje van mij,
ik vergeet je niet.
Kusjes voor jou.

Heey lieverd,

Heb je al een week niet geschreven. Maar ik weet bijna niet meer wat ik moet schrijven. Het is vaak hetzelfde. Vaak met Ariëlle te toeteren en naar school. Verleden week vrijdag het Sinterklaasfeest gevierd op school, was wel gezellig maar ik had het gevoel niet. Moest vaak aan jou denken en aan de taart die we twee jaar geleden nog gemaakt hadden voor Joris. Achteraf denk ik nog steeds dat het goed is geweest dat we de taart bij hen thuis in de vriezer hebben gezet. Wat een voorpret hadden we. En wat moesten we lachen dat Joris geprobeerd heeft dat vieze ding te eten. Dit jaar hebben we ook niets gedaan aan Sinterklaas, we hebben er ook geen zin meer in. Verder gaat het hier wel, Joran begint al aardig bariton te spelen, het begint goed te klinken. Het is hier steeds prut weer, het water komt soms met bakken uit de hemel, en het waait vaak een halve storm. Joran heeft al twee zaterdagen niet kunnen voetballen. En dan baalt hij als een stekker. Gisteren ben ik voor het eerst weer bij Ikea in Amsterdam geweest nadat we verleden jaar, een anderhalve week voor het ongeluk, voor het laatst geweest waren. Herinneringen vlogen weer door mijn hoofd. Hoe ik mijn Ikea pas op het serveerblad had laten liggen en jij het weer opgespoord had, de pas lag al in de keuken. De lijstjes die jij toen gekocht had voor je foto's liggen nog steeds op de stoel zoals jij ze er neergelegd hebt. De foto's die er in moeten liggen nog op je bureau. Als ik er aan toe ben lijst ik ze in en hang ze op je kamer zoals jij het had gewild. Maar ik kan het nog steeds niet, het is en blijft zo moeilijk zonder jou. Toch deed het me goed dat we weer naar Ikea toe konden, de herinnering zal er altijd wel blijven. Ik liep wel steeds te denken: dit of dat zou Afira vast wel mooi gevonden hebben. Ariëlle wilde van die snoepjes meenemen, maar dat kon ik nog niet goed hebben. De papiertjes van die snoepjes liggen nog op het tafeltje naast jou bed.
Vandaag, dinsdag 8 dec, zijn we naar van der Glas in Heerenveen geweest, Ariëlle heeft een nieuwe hoorntas gekocht. Ze kan hem nu op de rug meenemen. Omdat we toch in Heerenveen waren hebben we ook een nieuw trainingspak voor Joran gekocht. Hij was er maar wat blij mee. De laatste tijd heeft hij wat problemen gehad, maar hij heeft ze zelf prima opgelost. Wil jij a.u.b. wat op Joran letten en hem een beetje begeleiden. Help hem maar om er door heen te komen. Dan komt het met hem vast wel goed. Wat zouden jullie met z'n drieeën trio zijn geweest in de muziek. Jij op je trompet, Ariëlle op haar hoorn en Joran op de bariton. Wat zouden we trots geweest zijn. Maar dat zijn we nu ook hoor. Op jou en op de andere twee, die nu samen door moeten. Het is weer een lang verhaal geworden maar ik had ook wat in te halen. Lieverd, hier komen heel veel knuffels, kussen en smakkerds van ons. Geef oma en beppe en pake er ook maar van. En geef natuurlijk een dikke knuffel aan Aura.

Doeg lieve, lieve Afira, tot gauw lieverd, ik schrijf gauw weer. Doei doei

Heej lieve Fietjuh,

Weer heel veel kaarsjes voor je aangestoken omdat ik je al zo vaak heb gezegd dat ik je zo mis. Ik weet zeker dat ik je m'n hele leven zal missen en dat ik heel vaak aan je zal denken. Ik zal je nooit vergeten, lieve schat.
Kusjes en ik ga kijken of je aan de hemel staat te stralen net zoals je vroeger hier bij ons straalde.

Hoi Puk,

Vandaag weer veel emotionele momenten gehad. Dan begin ik zomaar te huilen. Toen ik vanmiddag laat bij je was om een nieuwe kaars aan te steken was er ook zomaar zo'n moment. Ik begon toch te huilen, kon bijna niet bij je weg gaan. Het moest wel want het was al behoorlijk donker. In de auto heb ik veel gehuild, bijna tot huis aan toe. Ook vanavond bij KNA stonden de tranen me weer in de ogen toen ze de Kerstmuziek gingen spelen. Dan begint alles binnen in me te trillen en de tranen verschijnen vanzelf. Ik moest me goed houden van mezelf want ik wil daar bij KNA niet gaan huilen, maar het was moeilijk. Dat zijn dan van die emotionele momenten dat ik heel erg aan jou moet denken. Ook een teken dat ik je zo vreselijk mis. Wat is het toch moeilijk om zonder jou te leven. Ons leven is zo veranderd, we weten soms niet eens hoe we hier allemaal mee om moeten gaan. En bij het verdriet om jou komt ook nog eens het verdriet om oma en om beppe, 3 dierbaren verliezen in 14 maanden doet heel erg zeer. Ik blijf maar aan jou denken en vraag me vaak af of je iets gemerkt of gevoeld hebt van de klap tegen de auto. Die gedachten maken me soms gek. Dan ga ik gauw aan leukere dingen denken die we met jou gedaan hebben. Lieverd hier zijn je kussen, knuffels en smakkerds van vandaag weer. Deel ze maar met oma en beppe en vergeet Aura niet. Trouwens met Sem zijn we weer bij de dierenarts geweest omdat hij nog steeds veel jeuk heeft. Hij moet nu om de twee dagen in bad met speciale shampoo en hij heeft een anti biotica kuur gekregen. We hopen dat de jeuk niet gaat afzakken. Het is zo zielig voor hem. We zullen goed op hem passen hoor. Ook Sem mist jou ontzettend.

Doei lieverd, doeg puk, doeg Fiet, doeg Fietepiet, doeg Fietjuh, doei doei

Hallo lieve meid van me.

Het is zondagavond en echt tijd om jou te schrijven. Vrijdag avond was er NHJFO vergadering, alles doorgesproken voor de Kerst. Ja alweer Kerst, moet er even niet aan denken dat we alweer zonder jou Kerst moeten vieren. Voor mij hoeft het eigenlijk niet want de glans van dit prachtige feest is voor mij is voorgoed verdwenen. Gelukkig hebben we nog een prachtige filmopname van het Kerstconcert in Winkel waar jij een prachtige solo ten gehore gaf. Krijg er gewoon kippevel van, zo mooi speelde jij je solo. Weer herinneringen die ik koester. Je had zo'n prachtige jurk aan en je haar zat zo mooi. De jurk hangt nog steeds aan de kast zoals jij die opgehangen hebt. Zo jammer dat je die jurk maar 1 Kerst mocht dragen. Maar voor mij blijft die jurk speciaal. Gelukkig hebben we er mooie foto's van. Gisteren hebben we weinig gedaan. Ariëlle was met Tavenu op concours naar Neede. Ze hadden iets meer dan 80 punten dus blijven ze gewoon in de 4de divisie. 's Avonds waren we bij kennissen in Blokker. Kennissen die ik via de hartrevalidatie heb leren kennen. Was gezellig. Vandaag waren we al vroeg uit de veren omdat Ariëlle naar Nunspeet moest om te spelen met het KLM orkest. De andere leden waren er gisteren al. Om kwart voor drie waren ze klaar en toen naar Wieringerwerf geraced omdat we om vier uur bij Ome Theo en Tante Margreth zouden zijn voor opa. Was gezellig en we hebben oma en jou herdacht omdat jullie er niet meer bij konden zijn. We hebben met z'n allen gezellig bij elkaar gezeten en gegeten. Opa had voor lekkeren schotels gezorgd. Nu zijn we weer thuis en komt er iets over me heen dat heimwee heet. Heimwee naar jou omdat je er niet bij was, heimwee naar jou omdat ik je niet meer kan knuffelen, heimwee naar jou omdat ik je niet meer kan vasthouden, heimwwee naar jou omdat we niet meer gek kunnen doen, heimwee naar jou omdat ik je niet meer op de rug kan kriebelen, heimwee naar jou omdat je niet meer met me kan praten, heimwee dat we niet meer samen kunnen lachen, heimwee dat we niet meer arm in arm over het strand kunnen lopen, IK HEB DUS HEIMWEE NAAR JOU. Het doet zo enorm zeer dat we alles zonder jou moeten doen. Eén troost je bent altijd bij me diep in mijn hart en diep in mijn ziel. Alles heb ik er voor over als ik jou ik levend en wel in mijn armen kon sluiten. Maar deze droom zal wel een sprookje blijven. Niet aan denken. Want anders word ik misschien wel gek en ga ik gillen, schreeuwen of flippen. Wat ik niet meer bij je leven kan doen doe ik nu op deze manier, je de kussen sturen die ik je hier niet meer kan geven, de knuffels en smakkerds. Ik doe dit weer met de woorden dat ik je zo verschrikkelijk erg mis.
Ook oma en beppe missen we allemaal erg en geef hen dan ook een paar van de dikke kussen en smakkerds en knuffels.

doeg meisje, doeg lieverd, doeg lieve schat, doeg pukkie, doeg tot ooit.

Lieve Afira,
Zoals je al weet heb ik samen met Tess een midweekje op Texel gezeten van 2 t/m 6 november met een missie.
We zijn maandag 2 november om 11 uur vertrokken richting je ouders en hebben daar koffie gedronken en eindelijk je zus Arielle en je broer Joran ontmoet, klikte meteen!!! Ook de hondjes eindelijk live gezien!
We vertrokken om 3 uur om de boot van half 4 te halen maar pech....ik reed eerst naar de marine en ja...toen was ik eindelijk op de bestemming om met de boot mee te gaan en die was net weg.Moesten uur wachten maar dat mocht de pret niet drukken.
Eenmaal aangekomen hebben we de boel verkend en rustig in ons huisje gezeten om bij te komen.
De volgende dag kwamen je moeder, vader, Arielle en Joran met honden naar ons huisje watn wilde zo graag op de plek zijn waar je toen bent verongelukt.
Had bij het plaatsen van het monument je moeder speciaal een mother&daugter hanger gestuurd en daar kon ze een briefje in doen. Heeft ze gedaan maar niemand weet wat er op staat. Lief he, had ik ook gedaan en niemand gezegd.
Toen we je bezochten was dat een dubbel gevoel....sta je daar opeens, je straalde zoveel liefde uit en aan de andere kant zo'n verdriet dat we je weer achter moesten laten deed me echt pijn. Ben nog even uit respect bij je monumentje gestopt.
Ook weet ik nu hoe ver 30 meter is. Ben er van geschrokken dat het zo'n eind is.
Al langer speelde ik met de gedachten om een boek te schrijven over je....herinneringen van vroeger..hoe was je? wat deed je?
Over het ongeluk is al veel bekend dus ben nu druk bezig met je vrienden en vriendinnen iets op papier te zetten want lieve Afira ik ken je niet maar het voelt zo vertrouwd dat ik er soms bang van wordt.
Je ouders en zus en broer horen wat mij betreft al bij de familie!!
Als ik ze zie voel ik heus wel het gemis....ben niet gek.
Ik denk ook dat jij ons samen hebt gebracht al had ik het natuurlijk liever anders gezien...Waarom pik ik nu precies jou eruit terwijl er zoveel mensen zijn die een kind hebben verloren...ik sanp het niet maar daarom denk ik dat je ons bij elkaar hebt gebracht.
Kijk vaak s'avonds naar de sterren en dan zie ik jou.....zeker weten dat jij het bent.
Ik hoop dat het boek(want die komt er zeker meis) een hele mooie herinnering aan je gaat worden, met veel foto's en gedichten en herinneringen geschreven door je vrienden en vriendinnen.
Ik weet niet waarom ik dit doe maar iets heeft me gedreven hiertoe anders kan ik het je niet uitleggen.
Maar jij begrijpt het zeker wel want denk dat jij daar ook een aandeel in hebt.
Tevens hebben we besloten om de opbrengst van het boek te schenken aan een stichting die tegen alcohol in het verkeer is en met het geld misschien een goed campagne kan gaan starten want dit mocht nooit gebeuren...en toch gebeurd het steeds weer.
Ik ben blij en vond het een eer om bij je te mogen zijn lieverd.
Dikk kus van Froukje

Heej lieve puk,

Daar ben ik weer. We moeten nog even twee dagen doornemen. Gisteren was het woensdag en moest ik weer werken. 's Middags natuurlijk weer even bij je geweest. Ze waren druk bezig op de begraafplaats. Ze waren de boomsingel aan het uitdunnen. 's Avonds moest Ariëlle naar Tavenu voor een extra repetitie omdat ze zaterdag op concours gaan in Neede. Verder eigenlijk niets gedaan. Vandaag weer naar school. Om 17.15 ben ik nog even bij je geweest om te kijken of alles nog een beetje stond en of de kaars nog brandde. Want het was echt slecht weer. Harde wind, regen en onweer. Maar alles stond nog met verve en de kaars brandde prachtig in de lamp. Vanavond weer naar Tavenu en eindelijk zie ik Joran dan weer om een uur of half elf. Want hij moest trainen vanavond en toen ik thuiskwam ging hij weg met papa. Je ziet het is hier weer net zo druk als voorheen. Ook jij deelde dan in de drukte mee met wegbrengen en ophalen. Voor jou deed ik het ook met liefde. Heb je vaak weggebracht of opgehaald uit Twisk als je weer naar Thijmen ging of weer naar huis. Het was ons nooit teveel, we deden en doen het graag voor jullie. Ik wilde dat ik het nog voor jou kon doen, maar dat gaat niet meer. O lieverd je wordt zo gemist, het wordt steeds erger, ik verlang zo erg naar jou, het doet zo zeer dit verlangen. Ik kan je mijn knuffels en kussen en smakkerds op deze manier naar jou sturen. Hier voel ik me dicht bij jou en dat geeft me rust. Hier heb ik het gevoel dat ik met je kan praten en dat doe ik dan ook. En ik weet dat iederéén mee kan lezen maar dat vind ik niet erg, kunnen ze zien wat die ellendeling heeft aangericht. Ons gezin verwoest en we proberen nu de scherven weer een beetje te lijmen. Maar veel scherven zijn niet te lijmen die zullen altijd beschadigd blijven. Net zoals ons leven.

Doeg lieve meid, ik mis je en verlang intens naar je. Kusjes van mij.