Mijn naaste collega Waldo is niet meer, wat had ik hem nog graag even vast willen pakken.
Sinds 2019 veel met hem samengewerkt, eerst vanuit zijn functie als inspecteur bij de IGJ en sinds 1 februari 2023 als collega adviseur bij de VNG. Ruwe bolster, blanke pit. Een man die zich altijd heeft ingezet voor de kwetsbaren in onze samenleving. En een man met de nodige humor, wat heb ik ook veel met hem gelachen.
Ik mis je.
Ik wens zijn dochters, vriendin en familie heel veel sterkte de komende tijd.

Samen...
Samen uit, samen thuis..
Onze toekomst/droom tegemoet...
Je ging waar je het liefst was, onze droom...
Voor altijd..
Je LD

Wal zo noemde ik jou mijn zwager maar voor mij ook broer. Als broekie jou leren kennen. We konden fijn met elkaar praten over van alles. Met een wijntje of biertje. Zo ineens voorbij. Later of spreek je zei je als je wegging. Daar hou ik je aan. Groet Sjaak.

Achter tranen van verdriet,
Schuilt de glimlach van herinnering.

Houd deze vast,

liefs Ed en Marjo

Wij gaan je heeel erg missen...
J e was een mooie persoonlijkheid met veel humor en wijsheden .Soms wat "eigen"wijs maar altijd recht door zee. Nooit zullen we vergeten hoe je aan het roer stond bij de handbal/trainings weekenden in Noordwijk.
Hard trainen in de juiste correcte kleding....merkjes van de achterkant van het shirt naar beneden. (na controle van Waldo zelf...met veel humor en plezier)
Beeldvorming..daar ging het ook om! Jezelf profileren en laten zien. Iedereen op kamp deed daar met liefde aan mee, want ja... Waldo stond daar als trainer, als een anker.
Veel hebben we van je geleerd...en zullen dit altijd meenemen in ons leven.
Zo ben je dan toch bij ons, dankzij de vele mooie herinneringen en verhalen .
Ik weet zeker dat we bij de "Blinkert" vele mooie verhalen kunnen ophalen bij een goed glas bier en wijn
En zo blijf je in ons Handbalhart en ziel....... xxxxx
Kaj Bjarne en Esther...maar ook namens de kampdeelnemers.

Kort geleden spraken we elkaar nog, na een wat langere tijd. Jouw verhaal over je huisje in Frankrijk, hoe je uit begon te kijken naar je pensioen. Het is zo onwerkelijk. Aan onze samenwerking binnen VNG koester ik mooie herinneringen. Goede reis grote reus!

Beste Familie en vrienden,
Wij zijn geschokt door het overlijden van Waldo, onze medestrijder, ‘Klaagmuur’, regelaar en wijze man. Hij heeft weet niet hoe vaak vragen beantwoord, adviezen gegeven, tips & tricks gedeeld. Hij zorgde dat een accountant van de IGJ aan ons uitgeleend werd onder de motivatie “jullie zijn volhouders, daar houd ik wel van”. Hij wist hoe de hazen liepen en toonde ons de paadjes. Waldo was van “grote stappen”, maar met oog voor details. Waldo was niet zomaar iemand, hij was voor ons als een instituut.

Wij wensen jullie veel sterkte en bovenal veel goede herinneringen aan deze geweldige man.
Hartelijke groet,

Marieke Tangelder, Andreas Noordam
Toezichthouders Achterhoekse gemeenten

Dag Waldo,

Wat verschrikkelijk verdrietig en onverwacht. Het lijkt niet lang geleden dat je naast het handbalveld onze dochter met veel geduld leerde gooien en vangen. Dat je met zoveel liefde voor handbal en de meiden hen onvergetelijke handbaljaren hebt gegeven. Hoe je je langs de lijn niet altijd kon inhouden en je luide stem over het veld knalde. Maar als ze je bedankten had je toch een klein hartje.
Dankjewel voor alles wat je hebt gebracht.
Jeroen

Parachuutjes, Wally's, kikkergeluiden, alles haalde jij uit de kast om de meiden sterkere en betere handbalsters te maken. Wat hebben we gelachen met en om die pubers die ons vaak met het handen in ons steeds grijzere haren tot wanhoop dreven. De begeleidingsapp stond vaak roodgloeiend aan. We hadden met zn drieën een mooi handbalshuwelijk zoals jij het wel eens noemde. Zoveel herrineringen... Zou je nu ook ff willen appen. Of je nog wijze raad hebt wat we nu moeten met ons verdriet, en dan kom ik nog niet eens bij het verdriet van je meiden, je zussen, Bianca en iedereen die je lief hebt. Het is te groot... Kan het nog steeds niet bevatten Waldo... Voor altijd in ons hart...