Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Uri kennen we van sportschool Bouw. Hij was een gezellige medesporter. Uri nam altijd de zwaarste gewichten en stimuleerde ons ook wel pittig te sporten omdat anders het trainingseffect te klein was. In de herenkleedkamer had ik, Chiel, regelmatig ook persoonlijke gesprekken met Uri. Ik herinner me nog goed dat hij slokdarmkanker kreeg en daar met een bewonderingswaardige wijze mee omging. Soms kwamen we Uri wel eens tegen op de Groevenbeekse hei met zijn honden. Toen de Coronacrisis begon en de sportschool dichtging misten we de onderlinge contacten, ook met Uri. Margreet kwam ik nog wel een keer tegen in de supermarkt en hoorde van haar dat Uri wel tobde met de gezondheid. 17 juni lazen we in het Ermelo’s weekblad dat Uri overleden is. We zullen het missen dat we hem niet meer zullen zien. We hebben respect voor zijn enorme drive, zijn doorzettingskracht en zijn vriendelijkheid. Margreet en de kinderen wensen we veel sterkte in dit grote verlies.
Hartelijke groet
Chiel en Gera Sinte Maartensdijk

Margreeth, kinderen, kleinkinderen en familie.
Ik ken Uri vanuit de hardloopwedstrijd en heb voor hen zijn trainingsschema voor de marathon van Amsterdam gemaakt.
De gezellige trainingsrondjes die we samen en met de honden hebben gehad.
Vorig jaar kwam ik Uri tegen op de heide en vertelde Hij me dat hij ziek was.
Ik zal hem altijd herinneren als een kleurrijke en fijne sportieve man.
Voor iedereen veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.
Paula Benders

Lieve Margreet, David en Jona, schoondochters en kleinkinderen,


Gecondoleerd met het verlies van jullie Uri.

Graag wil ik hier iets zeggen over mijn bijzondere band met Uri. De hondenwereld maakte al meer dan 30 jaar een deel van zijn leven uit. Ik denk, dat ik daar de laatste 20 jaar deelgenoot van was.

Uri en ik vonden elkaar al vroeg, wij hadden veel raakvlakken. Er waren altijd wel interessante gespreksonderwerpen: over honden en niet over honden en over de hondengeleiders en hondentraining. Vaak mild kritisch en met een knipoog. Dit leverde ons als senioren een bijnaam op. Denk aan de Muppet show.

Ook onze beroepen leverden veel gespreksstof, evenals de kinderen en kleinkinderen. Hij was heel trots op zijn familie. Verder konden alle andere onderwerpen hierbuiten de revue passeren.

De hondenwereld was niet altijd makkelijk. Het wereldje kan heel competitief zijn en de ambities zijn soms te hoog. Uri kon dit heel goed relativeren, maar helaas was het niet altijd vol te houden. We zijn meerdere malen van vereniging veranderd, maar hebben 3 verenigingen samen gedeeld. Dit tot ons beider genoegen, meen ik.

De laatste periode zaten we in het warme bad van de Reddingshonden Hulpdienst Holland (de RHH). Hier zag ik helaas, dat de ziekte Uri steeds meer in zijn greep kreeg. Het trainen met zijn honden Matz en Flicka was hem echter zo dierbaar, dat hij toch zo veel mogelijk aan de training wilde deelnemen. De laatste keer nog vorige week zondag.

Om dan nog te kunnen komen, was op het laatst ook te zwaar. Ik vond het prachtig om te zien, dat Margreet en zijn zonen hem hier nog bij hielpen. Jullie hebben hem door deze intensieve hobby vaak thuis moeten missen, maar jullie hebben ook gezien hoe belangrijk dit voor hem was!

Door onze gezamenlijke hobby hebben ik heel veel mooie momenten met hem gedeeld en van Uri’s gezelschap genoten. Zo zal ik hem altijd herinneren. Uri, ik zal je missen!

Margreet, David en Jona, schoondochters en kleinkinderen, veel sterkte in de komende tijd.

Beste familie,
De echo van zijn naam “Uri Vecht” klinkt na al die jaren nog in mijn oren. Uri zat 1-2 jaar
boven mij op het Gymnasium. Iedereen kende hem, iedereen wist wie hij was. Wat een bijzondere vent,
wat een verlies. Het allerbeste aan jullie allemaal.

May his memory be a blessing!

Sjoerd Beck
Millersville, MD, USA

Beste Margreeth,
Wij waren ten einde raad. Onze teckel Nitus had zoveel pijn. Gebeld met Uri en we mochten meteen komen.
Jij was er ook om hem te assisteren. Jullie vonden Nitus zo'n leuke naam. Altijd als ik belde was Uri even vriendelijk. Wat een groot gemis Margreeth dat hij er niet meer is. Veel sterkte voor jou en jullie gezin.
Uri zit in ons hart.
Groet van Betty en Paul

Lieve Margreeth,
Toen we verleden jaar afscheid namen in Drenthe heb ik Uri omhelsd en kreeg ik het even moeilijk omdat ik me realiseerde dat het mogelijk voor het laatst zou zijn.
Uri merkte het natuurlijk en zei dat ze hem er niet zo snel onder zouden krijgen. Hij beloofde me dat we elkaar dit jaar weer weer zouden zien. Hij heeft geen woord kunnen houden...
We vinden het fijn dat we, na vele jaren, weer contact met jullie gehad hebben.
We hebben de manier waarop jullie omgingen met de tragische situatie bewonderd.
Margreeth, we wensen je heel veel sterkte en hopen je weer te zien!
Lonnie en Bert

Dear Uri
Although always far away
I loved you
Loved your great smile
And I always felt a deep Affection
A strong Connection
You'll stay in my heart!
I wish your family,
Margreeth, your Sons and your Grandchildren
Amnon and Judah
Strength to overcome the Sadness and the Loss!
Your Cousin Vardit