Lieve Tjitske, Sander, Marlou, Paula, Thom.

Ongelooflijk dat jullie Toon er zo plotseling niet meer is. Wij wensen jullie heel veel sterkte.
Woorden heb ik niet, wel herinneringen.
Jeugdjaren in Ijmuiden, kerkelijke achtergronden, vriendschappen, sport, huwelijken….
“Van der Sluis”, “Bax” ,“Selier” ,“Feenstra”…zo werden we ouder met onze eigen man en gezin. Op de foto Toon als chauffeur bij huwelijk Jacob en Yvonne . De foto staat voor mij ook voor die IJmuidense jeugd tijd. Bij mijn ouders voor de deur genomen.
Je ziet elkaar op verjaardagen , ook dat dan weer niet in corona tijd.
Het bericht van het plotselinge overlijden van Toon kwam zo hard in ons hart.
Zal het zijn omdat we net 2 weken geleden de trouwkaart van Marlou hadden gezien bij Jac en Yvonne? Het bijna opa worden van Toon ?
Het is de levensfase waar “we” als IJmuidense jeugdgroep in zaten , en nu 40 jaar later in zitten. Wij voelen jullie verdriet in deze levensfase waarin er zoveel herkenbaar moois in verschiet ligt.
Ook al zien we elkaar niet dagelijks, zelfs niet jaarlijks, het verdriet is zoooo voelbaar.. Afgelopen dagen tijdens ons padellen maar paar keer omhoog gekeken✨
Heel veel sterkte, komen elkaar vast wel weer keer tegen.
Nu een digitale knuffel voor jullie xx
Theo en Diny

Bedankt lieve Toon,
Wat bizar dat we zo abrupt afscheid van je moeten nemen!
Het laatste moment was dat je aan de deur aanbelde om een postpakketje op te halen.
Nooit meer zal ik je hoofd boven de schutting uit zien steken als je in jullie tuin naar de afvalbak liep.
Geen gezellige wijn en bierproeverijtjes meer en zo af en toe een lekkere BBQ met elkaar of een spelletje keezen.
Gelukkig hebben we veel met elkaar beleefd en die herinneringen blijven bestaan en zullen we koesteren.
Zo hebben jullie ons een aantal keren geholpen bij het opzetten van de voortent op de camping in Baarn. Jullie bleven dan een nachtje slapen omdat we de dag afsloten met een wijn/ bierproeverijtje.
Wat hebben we gelachen toen we jullie bed in de caravan moesten ombouwen. Met iets wat teveel wijn geproefd te hebben en zonder handleiding moesten we de kussens op de juiste manier neerleggen. De naaste campinggasten keken ons daarna niet meer aan, vanwege onze lachsalvo’s en het late uur!
Jullie zijn ook met ons meegegaan op vakantie naar Oostenrijk, jullie genoten altijd van onze vakantieavonturen en wilden dit eens in het echt mee beleven. Tevens wilde je ons dan helpen met het opzetten van de voortent en eventueel met rijden van de caravan als dit voor Eric lichamelijk niet zou lukken.
Op verdrietige momenten hebben we elkaar gesteund en getroost want daar ben je ook buren voor!
Als we dit weleens vertelden aan buitenstaanders werd er vaak gezegd: “Wat jullie met elkaar als buurt hebben is heel uniek” En daar hebben ze gelijk in!
Nu moeten we helaas zonder jou verder. Het zal anders worden maar… we blijven Tjitske, Sander, Marlou, Tom en Paula steunen in leuke en verdrietige momenten.
Wij zullen de verhalen die we samen hebben beleefd met elkaar blijven delen zodat je in ons hart blijft voortleven en we je nooit zullen vergeten!

Dank lieve Toon dat jij onze vriend en buurman bent geweest,
Liefs Eric en Diana

"Soms schieten herinneringen door je hoofd en landen dan in je hart en rollen als tranen over je gezicht"

Lieve Toon
Wat hebben wij de afgelopen 32 jaar veel herinneringen gemaakt met elkaar. Heel veel gelachen maar ook gehuild.
Geboortes, bruiloften, buurtfeesten, vakanties, vele keez avonden en samen aan de wandel.
Jou vergeten zullen we nooit, je zit voor altijd in ons hart.

Monique, Marcel en de kinderen