vrijdag 21 juli 2023

Lieve, lieve Toon,

Sinds zondag spookt er van alles door mijn hoofd, en wil ik nog zoveel tegen je zeggen.
Ook hier….maar het is zo moeilijk om de woorden te vinden.
Zelfs als ik dit op papier wil en probeer te zetten hapert telkens mijn pen en zijn de woorden niet duidelijk te lezen.
In mijn hoofd is het een chaos. Er gaat van alles door elkaar.
Ik probeer niet te ver vooruit te denken, alleen maar even het nu.
Er gaan flarden van teksten door mijn hoofd: Nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken……Ik heb je lief, wat moet ik zonder jou……Wat zou je doen…zou je lachen, zou je janken, zou je zeggen dat ik een klootzak ben…….
Nou, dat hebben we de afgelopen dagen allemaal wel gedaan.
Want hoe moet het nu verder, moet ik nu verder, moeten wij nu verder, ….. zonder jou, mijn man en maatje, vader en schoonvader van het jaar, vriend?
We kennen elkaar van de groep jeugd uit de kerk en ik deed dat jaar MAVO examen. Jij zat op de laboratoriumschool. Je stond met regelmaat bij ons op de stoep om aan te bieden om te helpen met het maken van de uittreksels voor o.a. nederlands. Jij had je typediploma, ik een traag 2 vinger type systeem. Ik hoor oma nog zeggen: Jan Anthoon staat weer voor de deur.
Je was een serieuze jongen en wilde verkering, ik eigenlijk nog niet. Jij wilde netjes het rijtje volgen… verliefd, verloofd, getrouwd. Zoals dat vanuit de traditie en onze opvoeding verwacht werd. Ik niet, ik was niet zo bezig met die regels en traditie, wilde het doen op de manier die goed voelde en niet omdat het zo hoorde. Jij was volgzamer daarin, introvert, ik wat meer dwars en extrovert zou je kunnen zeggen. Maar we kregen verkering, zijn netjes verloofd in 1986 en in 1989 getrouwd. Kregen twee kinderen waar we trots op zijn, waar jij trots op was. Kregen twee schoonkinderen, waar we trots op zijn, jij trots op was.
Samen vervolgden we ons levenspad.
Jij kleurde netjes binnen de lijntjes, ik wilde nog wel eens uitschieten.
Ik wilde wel Dansen, Jij zat liever op de kruk. Jij wilde de route volgen en liep met de plattegrond voorop. Ik wilde nog wel eens van de route afwijken om te kijken waar we dan uitkwamen. Samen volgden we ons pad door de jaren heen, met ups en downs, lief en leed, maar het was ONS pad gaande de weg, onze route.
Nu splitst onze route zich…….Jouw pad houd op, loopt dood…….( En terwijl ik dit op papier zet weigert mijn pen ook weer.)
Mijn route loopt nog door, mijn pad gaat verder, maar hoe moet dat nu zonder de plattegrond? Dit was niet de route waar ik van af wilde wijken.
2023 is een bijzonder jaar, heb ik afgelopen maanden regelmatig geroepen .
Jij had je plekje op het werk bij Natuurfontein gevonden en kon daar weer genieten van je werk met de kinderen, we hebben kunnen genieten van een heerlijke vakantie, aantal etappes van het Pelgrimspad lopen. Er is een kleinkind op komst bij Sander en Paula, je keek er naar uit om opa te worden en had plannen om op te passen. De bruiloft van Marlou en Thom in september, vader van de bruid. Met Marlou aan je arm door het middenpad om haar weg te geven. 2023 is een bijzonder jaar, maar nu niet zoals we hadden gepland. Dit keer kleur jij buiten de lijntjes. Dit stond niet in de agenda of op een lijstje!
Hoe moet ik/moeten wij nu verder, het was nog niet klaar voor ons, voor jou.

De Proeverijtjes. Ik lust geen bier, Ik wil het wel proberen…
Vissen. Ik kan wel vissen, maar wat als ik WEL wat vang….
ik durf de vis niet van de haak te halen. Ik heb geen verstand van voetbal en ben iets minder fanatiek met spelletjes.
Ik ben niet zo van de agenda en de planning, dus daar moet ik misschien wat aan doen nu. Een Bax is altijd minstens 5 minuten te vroeg op de afspraak, maar ik ben geen Bax…… dus bij deze…… Ik ga mijn best proberen te doen.
Maar we kunnen je natuurlijk niet vervangen, er zal altijd een lege plek blijven.
Lieve, lieve Toon, ik hou van jou en zal dat altijd blijven doen.
Het zijn woorden die ik ondanks mijn geratel en gebabbel veel te weinig gebruik en uitspreek.
Maar ik hoop dat ik je toch heb laten voelen
Dat soms mijn blik voldoende was voor jou
Dat ondanks mijn gebreken
Je hebt geweten hoeveel ik van je hou
Je hebt geweten, niet vergeten, nooit vergeten
hoeveel ik van je hou.


Dikke kus en knuffel
Tjitske

TROTS OP JOU! 🤍🤍🤍🤍🍀🍀🍀🍀

Lieve Toon,

Je was niet alleen een vader, echtgenoot en een beste vriend. Je was veel meer dan dat!
Waaronder voor mij een top leraar.
Hier zijn mijn herinneringen met jou!

Je was gek op de natuur en je nam de klas maar al te graag mee naar het bos bij Duin en Kruid om plantjes en bloemetjes te verzamelen zodat we deze konden indrogen om vervolgens na te tekenen en de plantdelen erbij te zetten zodat we de opbouw van een plant/bloem leerden kennen.
Maar niet alleen de planten en bloemen, ook de dieren en het menselijk lichaam vertelde je met verhalen waardoor je lessen leuk en leerzaam waren.
Dit zal dat ook vast één van de redenen zijn waarom ik goed ben in Biologie en uiteindelijk er ook voor gekozen heb om de medische kant op te gaan.
Wat me tot de dag van vandaag gemaakt wie ik nu ben.

In de tussentijd leerde ik Lou kennen op het voetbalveld. Het voetballen was niet altijd geweldig.. en wat kon je je dan voor ons schamen, want zo fanatiek was je dan.
Maar je kwam elke zaterdag weer om ons opnieuw aan te moedigen!

In de klas noemde ik je meneer Bax en op het voetbalveld was je Toon voor mij.
Dit was af en toe wat verwarrend en dat ging ook wel fout.. of deed ik het voor de grap?!?😅

De tijd ging verder, ik ging de verpleegkundige opleiding doen en lou en ik stopte allebei met voetballen. Het contact verwaterde..Totdat lou en ik elkaar een aantal jaren later weer tegenkwamen en we weer veel leuke momenten samen beleefde.
Zo ook die avond dat Lou en ik bij Middenloo en drankje gingen doen. Later die avond kwam je ook langs na weer een teleurstellende wedstrijd van Telstar. Je nam een biertje en deed gezellig een drankje mee.
We hebben nog meerdere keren drankjes samen mogen drinken, maar het laatste afgesproken drankje hebben we niet meer samen mogen doen..

Lieve Toon, rust zacht ❤️