Dag Pap,

Daar lig je dan, in je trouwpakkie.
Wat was jij ongelofelijk trots op dit pak, en ik op jou.
Het was nog lang niet jou tijd, maar toch lig je nu hier.
Man, wat laat jij een ongelooflijke leegte achter.
En die leegte is wat ik nu ook voel.
We hadden nog zoveel plannen, we moesten nog zoveel.
Mijn allerbeste vriend, er gaat zoveel door mijn hoofd en tegelijkertijd heb ik geen idee wat ik moet opschrijven.
Wat ben ik blij dat wij vorig jaar nog met z'n 2e naar Dublin zijn geweest, genoten hebben van alle biertjes, van de muziek en vooral van elkaar.
Wat was ik graag met jou samen, ook als ik met vrienden had afgesproken vroeg ik je mee, want jij hoorde bij mij. Iedereen vond het ook altijd prima als jij er bij was, en dronken gezellig een biertje mee.
Het asociaal boeren aan tafel om mam te irriteren, de stomme grapjes die alleen wij begrepen, midden in de nacht de kabouterplop dans doen en heel hard stampen op de grond.
Het leven was een feestje met jou.
Maar ook wij hebben onze serieuze kanten, samen zaten we ook midden in de nacht uren aan tafel te praten met z'n 2e over het leven.

De woensdagavond op de feestweek was onze avond. Het meebleren met de Nederlandse pareltjes en het rijkelijk drinken van biertjes was het vaste programma. Over 2 weken zouden we precies weer ons programma volgen, alleen nu zonder jou. Nu gaan we met z'n alle proosten op jou.

Tot op het laatste moment was ik bij je. Jij was zo enorm trots dat je gewonnen had van Eva, maar nu heeft iedereen verloren.

Bind m'n handen langs m'n lichaam,
en dan nog hou ik je vast.
Doe een blinddoek voor m'n ogen en ik vind je op de tast,
maak mijn beide oren doof en ik zal horen wat je zegt.

De verliezer, in een ongelijk gevecht.

In plaats van dat jij mij weggeeft in September, geef ik nu jou voorgoed weg. Maar in m'n hart zal je altijd overal bij zijn.

Ik hou van je pap,
X Marlou

Dag lieve Toon, schoonpa, keez maatje, drink vriend maar zeker ook rivaal met spelletjes zoals bowlen.
Waarmee ik tot de dag van vandaag nooit van je heb gewonnen…

Ik wil je vertellen over hoe ik jou heb leren kennen. Vanuit mijn perspectief.
De eerste keer dat ik over je hoorde was natuurlijk van Marlou. Je dochter en ik gingen elke keer zonder t met elkaar af te spreken naar de Wildeman in de hoop dat de ander daar dan ook was. Tot ik eindelijk t lef bij elkaar had gespaard om naar je dochter toe te lopen.
Later die avond wou ik dat ze veilig naar huis ging dus ik liep met der mee richting de Floraronde.
Toen we er bijna waren zei ze dat ik weer kon gaan want je mag van men vader toch niet mee naar binnen…
Goed opgevoed ging er toen door men hoofd.
Marlou en ik bleven afspreken en toen kwam t moment dat ik bij jullie mocht blijven eten.
Boerenkool en een bal met jus. Ik kwam net uit men werk en zoals gebruikelijk honger als een paard wachten ik tot t seintje eet smakelijk om op te scheppen.
Toen ik de eerste schep op men bord had gelegd was t stil met een gegrinnek naast me. Toon zei: wij bidden altijd voor t eten en Marlou zat me uit te lachen.

Daarna kreeg ik een relatie met Marlou en volgde er talloze keez avonden en moest ik t in een sneltreinvaart leren. Ik had men keez maatje gevonden en we waren altijd vol trots als we gewonnen hadden van de dames. En geloof mij dat was heel vaak!

Ik vond je echt een familie man. Die zijn geluk haalde uit de glimlach van het hele gezin.
We gingen naar concerten, uitjes, richting texel en noem het maar op.

Zaterdag zag ik je voor het laatst. We gingen met zen 4e keezen en hebben uiteindelijk een 2-0 voorsprong weggegeven en het afgesloten met een 2-2 zodat iedereen tevreden zen bed in kon. Jij baalde dat je geen speciaal bier had gehaald en ik baal nu dat t normale pilsje ook echt je laatste biertje was. Daarom zijn we nu ook een week lang al aan t speciaal bier voor je!


Nu je hier niet meer bent heb ik nog wel 1 belofte met je open staan. Toen ik de hand van je dochter vroeg zei je dat t op 1 voorwaarde mocht, dat ik goed voor der ging zorgen. Daar hou ik je aan vriend en die taak neem ik van je over.

Rust zag vriend ik ga je enorm missen.
Veel liefs Thom

Lieve pap,

Hier staan we dan, een dag waarvan we dachten dat deze nog lang op zich zou laten wachten. Met nog zoveel mooie dingen die wij met elkaar zouden doen en nog zoveel herinneringen die we zouden maken. Jij en ik pap, vader en zoon, mijn beste vriend en maatje. We genoten allebei van dezelfde hobby’s, met wie moet ik dit nu gaan doen pap? Ik genoot ervan om samen te vissen, spelletjes te spelen, voetbal te kijken, voetbalshirts te verzamelen, bierproeferijtjes te doen, te darten, rommelmarkten te bezoeken, Te veel om op te noemen.
Dat darten wilde jij toevallig dit jaar nieuw leven inblazen, nadat jullie dit jaren geleden ook met familie had gedaan. Ik, Thom en pap hadden allemaal een dartbord in huis gehaald en samen gingen we op pad om pijlen te kopen. Uiteraard bij het testen van pijlen komt bij mij de duurste als lekkerste gooien uit de bus, dus die koop ik dan ook. Pap, jij vond dat dan eigenlijk te gek, we staan dan iets meer tegenover elkaar. Jij zou eerder zeggen: ‘hoe vaak ga je het nou gebruiken?’, kies maar gewoon voor niet zo gek dan is het ook goed. En zo was dit wel vaker het geval, jij bent iemand die graag gebruik maakt van de dingen die je hebt, dat zal ik voor altijd onthouden want ook in dat soort situaties liet jij mij zijn wie ik was en oordeelde je verder niet. Je deelde alleen je ideeën en standpunten, dankjewel daarvoor pap.
Tijdens het bezoeken van onze geliefde rommelmarkten, was jij een soort duveltje op mijn arm om toch elke keer weer op zoek te gaan naar zwaarden of geweren omdat je wist wat voor geschiedenisliefhebber ik ben. Je bleef toch altijd een beetje stoken en aanspoorden om hiernaar opzoek te gaan, en anders deed jij dit wel. Zo nodig rijd je stad en land af om iets moois voor mij te regelen. Al bel ik je midden in de nacht, je had alles voor mij over, dat weet ik pap. Maar niet alleen voor mij, je dacht altijd ook aan anderen. Je was altijd alles voor iedereen aan het zoeken en regelen. Zoals bijvoorbeeld: Bommel spulletje voor je broer, of mooie natuurstenen voor Paula. In elke stad die jij bezocht, nam je souvenirtjes zoals voetbalshirt en biertjes/drankjes mee die passend waren voor de stad, om zo jezelf en anderen blij te maken.
Aan deze betrokkenheid moest Paula in het begin wel wennen. Nog voor ze ja of nee kon zeggen, had jij het al geregeld. Een idee is al snel een concreet plan en als familiemens ben jij ook altijd te porren om het liefst elke week met elkaar wat gezelligs te ondernemen. Paula vond dit overweldigend in het begin maar is er al snel aan gesteld geraakt. Ze vond het gezellig en leuk en voelde dat ze welkom was, vanaf het allereerste moment dat zij bij de familie binnenstapte. Want het is niet alleen de betrokkenheid van jou dat we zo waarderen, ook van de rest van de familie.

Ik heb grote schoenen te vullen, letterlijk en figuurlijk. Je bent het beste voorbeeld als vader dat ik mij maar kan wensen, je legt de lat hoog voor mij. Hoe ga ik dit nu doen met mijn eigen kind? Zo zonder eigen vader die mij af en toe wat dingen kan toefluisteren, waarbij ik even kan afkijken of mee kan sparren. Je keek er zo naar uit om opa te worden, je was zo trots. Het fietsje stond al klaar en de schommel hangt al, Je wilde zelfs minder gaan werken om een opadag met je kleinkind te hebben. Want toen we het aan mam vroegen of zij een keer in de week op wou passen vond je dat maar oneerlijk dat jij dat dan niet kon. En dat is van jou afgenomen. Oneerlijk dat wij het vaderschap niet met elkaar kunnen delen. Ik wil je zo graag trots maken. Hoe weet ik nou dat ik de juiste keuzes maak die jij ook goedkeurt?
Het is oneerlijk dat ik geen laatste woorden meer heb kunnen uitspreken naar je pap, dat ik niet nog één keer heb kunnen zeggen wat voor geweldige vader je bent, dat ik niet nog één keer alle vragen aan je kan stellen die ik wil en dat ik niet nog één keer een knuffel van je heb kunnen krijgen. Deze dagen krijg ik zoveel knuffels van lieve mensen om mij heen, maar als het kon zou ik deze knuffels direct inruilen voor tenminste één knuffel van jou pap, om je toch nog één keer te kunnen vasthouden.

Ik bent/was een grote en grootse man en ik ga je missen als vader en beste vriend.

Lieve Toon,
Jacob zit voetbal te kijken, doet mee in een poule die Sander opgezet heeft. Baxen fanatiek wordt de stand hier bijgehouden. De wereld gaat door en het lijkt wel dat alles steeds gekker wordt. Het is bijna een jaar geleden dat je er zomaar niet meer was en ik ga je steeds meer missen. Ik laat nu pas het verdriet toe. Wat doet Tjitske het goed ondanks haar verdriet die ik ook wel zie. Je prachtige kleindochter Jente, en je geweldige kinderen. Samen hebben ze de draad opgepakt en gaan door. Je broer is een stille, maar mist je net zo als ik dat doe. Zijn gezondheid laat te wensen over....... Wij proberen er te zijn waar moet maar jou vervangen kunnen we niet. Je wordt gemist! De stand van de voetbalwedstrijd nog steeds 0-0, en zonder jou staan we hier 1-0 achter.
Xx Yvonne