Ton,

We zijn enorm geschrokken van jouw plotselinge overlijden. We denken terug aan de mooie tijden die we samen hebben mogen beleven.
Voor altijd in ons hart!
Wij wensen Nelleke, de kids en iedereen die je lief had veel sterkte toe.

Veel liefs,
Marco, Wendy, Ramon en Bianca Aarts

Vroeger samen met zijn alle indrinken bij Ton en Nellie , wat was dat gezellig. Iedereen was welkom bij jullie. Al snel volgde vele vakanties naar Turkije en Griekenland. Hier samen veel biertjes gedronken en kaartjes gelegd. Wat hebben we daar veel plezier gehad.
Met het EK en WK was de jan olieslagerstraat altijd Oranje versierd en was het altijd 1 groot feest.
Ook onze visvakanties naar Ierland en de Canarische eilanden ga ik nooit vergeten.
Ton, Bedankt voor al je fantastische Herinneringen..
Ik ga nog heel veel over je vertellen en je nooit vergeten.
Rust zacht Maat!
Heel veel sterkte en kracht voor Nellie , Chantal , Céline , Ruud , Ruud en de kleinkinderen.
Pieter van de Westerlo

In het najaar van 2011 waren mijn vrouw Karen en ik op zoek naar een aannemer die een verbouwing kon uitvoeren in ons huis in de Helmondse wijk Dierdonk. Eerder, toen we nog in Scheveningen woonden, hadden wij een slechte ervaring met een aannemer. Hij kwam te laat of helemaal niet en verdween regelmatig halverwege de dag. We vroegen dus bij buren naar hun ervaringen. Allemaal kwamen ze met dezelfde naam: Ton Roubos. Die moet je hebben, vond men. Dus belde ik Ton. Nog diezelfde avond zat hij aan de keukentafel. Hij deed metingen, bekeek het huis en beloofde de volgende dag een offerte. En die lag er ook de volgende dag. Dat gaf vertrouwen. We besloten hem de opdracht te gunnen. Op de afgesproken dag en uur stond hij aan de deur met twee mannen om het fundament te graven voor de uitbouw en de bewapening te plaatsen. De volgende dag was hij er weer, bijna gelijktijdig met de betonwagen. Zes weken later begon de verbouwing. Half acht precies stond het team voor de deur. Ton was als een dirigent, met zijn mobieltje als dirigeerstok. Precies op tijd kwamen de specialisten aan de deur: de metselaars, voegers, elektriciens, kozijnmakers, stucadoors, en zo voort. Precies na twee weken, zoals hij had aangegeven, was alles klaar, perfect in orde.
We leerden Ton ondertussen wat beter kennen. Hij vertelde over zijn dochters, zijn vis-tripjes naar Ierland en zijn liefde voor Helmond Sport, ook al was hij geboren in Tiel. Als de club weer eens had verloren, was zijn dag verpest. Met mijn Amerikaanse vrouw Karen had hij hele gesprekken. Hij in het Nederlands met hier een daar een Engels woord, zij in Engels, met hier en daar een Nederlands woord. Maar ze begrepen elkaar uitstekend.
Als iemand in onze familie- of kennissenkring een aannemer zocht, adviseerden wij Ton. Maar hij wilde niet buiten zijn eigen regio werken, dus dat ging vaak niet door. Maar Karen en ik zeiden dan vaak genoeg tegen elkaar: wie wil bouwen verdient een Ton. Het is een gevleugeld gezegde geworden in ons gezin.
Wij wensen zijn nabestaanden, vrouw, kinderen en kleinkinderen, veel wijsheid en sterkte om dit verlies aan plaats te kunnen geven.

Ton,
“Ne schonne mens”....... wat zal je gemist worden.
Doe ons pap en ome Joop de groetjes en drink doar mar een pilske samen ❤️

Nellie, Chantal, Celine, Ruud, Ruud en kleinkinderen
Gecondoleerd en heel veel sterkte met dit grote verlies.
Tamira

Ton, wat een triest nieuws . We kennen je pas sinds kort door de verbouwing bij ons. Vorige week stonden we samen trots het resultaat van de verbouwing bij ons te bekijken. In korte tijd hebben we je leren kennen als een mooi betrokken mens, met altijd een goed humeur en gezellige praat. Wij wensen jou vrouw Nellie en de (klein)kinderen dan ook heel veel sterkte toe na dit verlies voor nu en in de toekomst.

Ton,
we zijn enorm geschrokken van het bericht van je plotselinge overlijden.
Wij kennen je als een hele joviale en gezellige achterbuurman waar we altijd terecht konden voor allerlei klussen.
Vreselijk veel gelachen met je en de gezelligheid die het klussen altijd met zich meebracht door jouw aanwezigheid.
Eem man een man, een woord een woord, zo kennen wij je!
Wij wensen via deze weg Nellie, je kinderen, familie en iedereen die je lief is, heel veel sterkte met dit enorme verlies in deze moeilijke tijd.

Ralph, Marielle en Sam Wilbers

We kennen Ton alleen maar zakelijk. Hij heeft bij ons 3x verbouwd. Wat een mooie kerel was het, altijd leuke praat. Het was een man van zijn woord.
We zijn enorm geschrokken van het bericht.
Wij wensen de familie heel veel sterkte toe met dit groot verlies.

Marcel, Iris, Thijmen en Romijn van der Scheer - Callaars