In 1998 maakte ik voor het eerst kennis met Ton. Ik was net begonnen bij de Stiho toen Ton binnenkwam. Grote kerel, luidruchtig maar ik had al snel in de gaten dat hij ook een hart van goud had. Altijd in voor een goed gesprek maar ook voor mooie verhalen. Later bij de Aarlese was dit niet anders. De verhalen en anekdotes bleven. Ton bleef zijn bestaande leveranciers altijd trouw want dan krijg je ook wat geregeld als het nodig is zei hij dan. Op mijn laatste dag bij de Aarlese afgelopen november had ik hem aan de telefoon. Toen hij hoorde dat dat mijn laatste werkdag was kwam hij nog even een bak koffie drinken. Kreeg daarna nog een appje "het was fijn met je gewerkt te hebben". Dit zal ik nooit vergeten.
Allemaal veel sterkte!
Marc Bekkers

We zagen elkaar niet meer zoveel als enkele jaren geleden, maar wat hebben we wat af gelachen op de woensdagavonden en verjaardagen bij onze Witte en Syl en natuurlijk in de tent in de Jan Olieslagersstraat. Ton, met jou was het nooit saai en die momenten zal ik nooit vergeten !!! Rust Zacht....
Nel, Chantal, Celine (en aanhang) en kleinkinderen heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.

Etienne van Loon

Ton,
Wat zijn we geschrokken toen we hoorde dat je was overleden.

Wat hebben we samen mooie herinneringen gemaakt. Als ik terug denk aan alle indrinkavonden voor het stappen. De gastvrijheid en gezelligheid bij jou en Nellie. Maar ook zeker de top vakanties in Turkije. Wat hebben we een lol gehad. Maar ook zeker daarna hebben we nog veel gelachen en samen de nodige bacos gepakt .
Ton rust zacht en ik vergeet je nooit!
We wensen Nellie, Chantal, Celine, Ruud, Ruud en de kleinkinderen veel sterkte toe in deze moeilijke tijd!
Hassan, Eefje, Nouri en Nady

Ton,

Wat zijn we erg geschrokken van je plotselinge overlijden.

Woorden schieten te kort om te beschrijven wat voor een GEWELDIG persoon je was.

Toen wij in de zeppelinstraat kwamen wonen betrok je ons bij de oranje tent in de jan olieslagerstaat. Zo waren wij dus gelijk ingeburgerd in de buurt. Wat hebben we daar samen veel gelachen en plezier gemaakt.

Ook hebben we vaak genoten van je zang en danstalent. Iets organiseren kon je wel aan jouw overlaten, dan kwam zowel jong als oud niks te kort.

Met ons pap was je altijd in de weer als die iets aan je liet zien, dan was het altijd van “Waar hedde deh nou wir weggehaald”.

We zullen deze mooie herrineringen nooit meer vergeten en je enorm gaan missen vriend.

Rust zacht, en heel veel sterkte aan Nel, kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen.

Pietje, Corrie ,Danny en Manon

Wij kennen Ton van onze eerste verbouwing in 1997. Wij hadden al meerdere aannemers laten komen, maar met geen één een klik. Toen lieten we Ton komen. Een grote auto parkeert voor de deur... .......
O, jee, weer één waar we geen klik mee krijgen. Maar dat liep meteen anders. De klik was er direct. Hij heeft in 1997 de verbouwing gedaan en daarna nog diverse verbouwingen. Afgelopen najaar heeft hij nog een kleine aanpassing aan de achterpui in orde gemaakt. En altijd naar de volle tevredenheid. Alles werd door Ton geregeld. Hij heeft hier vele avonden doorgebracht. Het begon met een kopje koffie, maar daarna kwamen daar al snel enkele biertjes aan te pas..... Hij vertelde ook altijd voluit hoe trots hij was op zijn vrouw, kinderen en nu ook de kleinkinderen.

Het was enorm schrikken toen wij het bericht lazen in de krant. Jeetje, heftig hoor!!
Wij wensen Nellie, kinderen en aanhang en de kleinkinderen heel veel sterkte en kracht toe.

Groeten,
Peter van Dijk en Diny Visser
Rowin + Amber
Jorn
Dierdonk

Lieve Ton,
Ons eerste contact was in 1999 toen je de zolder bij ons kwam verbouwen. Nadien ben je vaak bij ons geweest, voor verbouwingen of gewoon om even te kletsen. Jouw postuur en stem waren voor sommigen misschien in eerste instantie wat intimiderend, maar iedereen die je iets beter leerde kennen wist dat je een hart van goud had, een man van je woord was en altijd voor iedereen klaar stond. De verbouwingen bij ons werden door jouw humor altijd een feestje. Je hebt ons hart helemaal gestolen toen je aanbood om af en toe even te komen checken bij onze dochter van 17 die een paar dagen alleen thuis zou zijn omdat wij voor het werk op reis moesten. We gaan je vreselijk missen.
Wij wensen Nellie, Chantal, Céline, Ruud en Ruud en de kleinkinderen veel sterke toe.
Jan en Joke