"Voorgoed uit ons midden maar nooit uit ons hart."

Ik kan mij meneer (directeur) Thomassen nog goed herinneren toen ik als kleine jongen op de Angela school zat (jaren 2000). Ik weet nog dat hij soms tijdens een les binnen kwam en altijd een smile van oor tot oor had. Hij was altijd in voor een grapje! Ieder kind was blij als meneer Thomassen even langs kwam.
Ik was als kind vaker wat druk en een beetje onhandelbaar maar ook daar wist hij fantastisch mee om te gaan.
Ik heb zelden iemand gezien die met zoveel plezier en enthousiasme naar zijn werk ging. Wat was het een speciaal mens. Ik zal hem nooit vergeten.

Gecondoleerd met dit grote verlies en veel sterkte toegewenst,
Noël Cremers

we hebben Tom meegemaakt op school en prive.Een leuke man met veel humor en inzet voor zijn angela school.Heel veel sterkte voor jullie allemaal
Piet Jeanne ,Joost en Marieke Lemmens

Lieve Ans en kinderen,
Met ongeloof hebben we kennis genomen van het overlijden van Tom. We hebben Tom leren kennen als een vriendelijke, joviale levensgenieter en we waren zó blij dat jullie het huis van onze moeder hebben overgenomen. Jullie spontane liefde voor ons ouderlijk huis is ons tot een enorme steun geweest bij ónze verwerking van het verlies van moeder. We hadden jullie graag meer tijd gegund samen in jullie nieuwe stulpje.
We hopen dat jullie veel steun hebben aan elkaar om dit enorme verlies te verwerken. Laat alle goede herinneringen jullie daarbij helpen.
Roger en Danuta Raemaekers, Susteren.

Beste tante Ans, Feran, Fleur, Hugo en familie. Een groot verlies. Een voltooid leven. Ik zal altijd mooie herinneringen koesteren aan deze bijzondere man. Zijn lach. Zijn ondeugende opmerkingen. Zijn humor. Zijn nadenkendheid. Zijn leerzame en originele kadootjes. Zijn onafscheidelijk fototoestel. Zijn kietelen. Zijn plagen. Een betere peetoom had ik me niet kunnen wensen. Voor mij was hij een uitvinder.
Heel veel sterkte & lieve groet,
Vincent

Beste familie Thomassen,
Gecondoleerd met het overlijden van, zoals ik hem kende, Tom en veel sterkte toegewenst bij het verwerken van dit verlies. Ik heb tientallen jaren als logopedist gewerkt op de Angelaschool en hem in die tijd goed leren kennen en enorm waarderen. Wij waren vooral eensgezind in onze weerstand tegen het 'statussymbool' om kinderen zo vroeg mogelijk naar groep 3 te laten doorstromen.
Ik herinner me ook nog een gesprek, waarin hij zijn frustratie uitte over (alweer) een onbegrijpelijke beslissing van het (toen nog 1-pitter)-bestuur en besloot met de opmerking "....en dan zègge ze dat iech 'ne sjtieëfkop bèn", waarop wij elkaar een seconde ernstig aankeken en vervolgens tegelijkertijd in de lach schoten.
Vorige week heb ik nog aan hem gedacht toen ik toevallig (?) 2 CD's tegen kwam die hij een keer voor mij gebrand had van 'Il Re Pastore' van Mozart.
Ik hoop dat talloze mooie herinneringen die jullie ongetwijfeld aan hem hebben, troost bieden.
Nogmaals veel sterkte toegewenst en Fleur: hartelijke groet, Paul van Wersch