Wat een intens verdriet!
Afscheid te moeten nemen van Tom!
Wat moeilijk voor jullie allen om zo'n bijzondere, energieke, bevlogen en liefdevolle persoonlijkheid te moeten verliezen. Heel veel kracht en sterkte om dit zware gemis samen te kunnen dragen. Tom zal in jullie harten blijven voort leven zoals bij velen.
Danke, een woord dat Tom zo vaak uitsprak in de jaren dat ik onder zijn bevlogen leiding aan de Angelaschool verbonden was. Danke Tom voor de inspirerende wijze waarop jij mijn voorbeeld was en mij leerde om het beste uit de kinderen te halen en daarbij kinderen, ouders en collega's liefdevol en met respect te benaderen. Dat voorbeeld was jij voor velen, in je gezin, op school, voor familie en vrienden... Tom, een hartelijk en mooi mens, wat zal hij verschrikkelijk gemist worden.

Toeval of niet, maar vorige week heb ik nog uitgebreid zitten denken aan de tijd dat ik bij Tom op de Angelaschool werkte en de jaren dat Ans in Maaseik op de cursus zat. En ik vroeg me af hoe het toch met ze zou zijn? Een dag later hoorde ik helaas het droevige nieuws ...
Persoonlijk heb ik Tom leren kennen als de kapitein die het schip altijd betrouwbaar op koers en vaardig door de golven van het leven wist te laveren. Maar die er diep van binnen ook voor open stond om als een soort ontdekkingsreiziger aan de horizon verschijnende onbekende eilandjes aan te doen en zich enthousiast te verheugen op de dingen die hij nog niet kende. Ik wens hem een goede vaart bij zijn vertrek vanuit de veilige haven van zijn familie naar onbekende bestemmingen.

Tom was bijzonder voor zo veel mensenkinderen. Voor groot en klein.
Hij probeerde er altijd te zijn.
Als ik aan hem terug denk verschijnt er een grijns.
Toen ik dit bericht hoorde rolde er een traan.
Ik kan maar één woord zeggen: DANKE!
Ans, familie en vrienden ik wens jullie veel sterkte.
Suus Vergooszen

Gecondoleerd met jullie verlies!
Tom , meester Tom , was voor mij vooral de meester van de (toen nog)-zesde klas en hoofd van de school. Altijd vrolijk en met oog en oor voor iedereen. Tuurlijk kon hij streng zijn, maar dat was altijd duidelijk en respectvol. De geur van Witte Os pijptabak herinnert me altijd aan die tijd, en aan Tom . We mochten heel af en toe tabak gaan halen bij de dames Omloo op de Grote Straat. Wat een gunst was dat!
Het kamp in Noorbeek was er ook eentje om nooit te vergeten.
Jaren later mocht ikc als kersverse pabo student, stage lopen in de klas van meester Tom en leerde ik de eerste beginselen van goed leraarschap.
Tom dank daarvoor!
Kwam je hem tegen (en dat gebeurde nog wel eens in een dorp als Echt) was er altijd een vriendelijke groet en een belangstellend woord. Een mooi mens. Een warm mens. Wat zullen jullie hem missen.....
Andrea Peters-van Wegberg