Beste Stijn,

Gecondoleerd met dit ongrijpbare verlies. Ik geloof niet dat je mij kunt herinneren maar ik heb een paar jaar met je vader mogen volleyballen in Pijnacker. Je was er als klein ventje wel eens bij met wedstrijden, je vader was dan super trots. Ik zie hem nog voor me, spelverdeler. Dat was hij, en niet allen op het volleybalveld maar ook daarbuiten en vast ook in het hele leven. Grappig en goedlachs als het kon en serieus als het moest. Hij had de gave zichtbaar van het leven te genieten en dat te delen met de mensen in zijn omgeving. Zoals hij trots op jou was kun jij dat zeker ook op hem zijn!
Heel veel sterkte toegewenst…
Jeroen

Beste Stijn,

Je kent mij hoogstwaarschijnlijk niet, maar ik ben John Verspeek. Ik ken jouw papa van vroeger van o.a. VV NWC. Tevens kwam hij vanuit zijn studenten tijd, mij met de auto ophalen om samen van/naar de HTS Venlo te gaan. De laatste jaren trof ik hem bij de Midas in Asten, waar hij boodschappen voor jouw oma ging doen. Soms trof ik hem ook tijdens de carnaval in Asten. We kletsten dan over van alles en nog wat bij. Jouw papa was gezellig en was altijd belangstellend. In hem verliezen we een fantastische man. Gecondoleerd, hou je sterk. Heel veel sterkte!!!

Met vriendelijke groet,
John Verspeek

Durch Rita und Ron lernten wir 1990 Theo kennen. Wir fuhren zusammen in den Skiurlaub und wann immer Theo und Petra zu Besuch in Lünen waren, durften wir Zeit mit ihnen verbringen. Unvergesslich war unser Wochenende bei Familie Berkers in Asten, wo wir durch ihn die schöne niederländische Pfadfindertradition "Droping" kennenlernen durften. Auch wenn wir uns nicht oft sahen, war er in den Momenten, da wir uns trafen auch ein Teil unseres Lebens. Wir werden ihn nie vergessen.
Theo war ein fröhlicher, humorvoller Mensch. Wo er auftauchte war Spaß und Stimmung. Er war einer, der das Herz am richtigen Platz hatte. Er wird in dieser Welt fehlen,.
Wir wünschen Stijn und seiner Familie viel Kraft für die Zukunft.
In den vielen Erinnerungen der Menschen, mit denen er sein Leben teilte, bleibt er für uns Alle lebendig.

Uschi u. Toni aus Lünen

Lieve ome Theo,
'Don't leave me now. All alone in this crazy world.' De eerste keer dat ik een nummer van Supertramp hoorde, was een flink aantal jaren terug, tijdens ons jaarlijks Pinksterenweekend. Op weg naar de bakkerij om broodjes te halen, stond Dreamer op in jouw auto. Ik weet nog wat voor een vrolijk en mooi liedje ik het vond en heb het altijd gelinkt aan dit moment. Ik heb het daarom de afgelopen weken veel geluisterd, hopende dat het jou kracht zou geven. Ik denk niemand gekend te hebben, die zo spontaan was als jij. Tijdens familiebijeenkomsten of verjaardagen, kreeg je het voor elkaar om de meest flauw grapjes te maken, die eigenlijk nog best grappig waren. Het leek wel alsof je een computer in je hoofd had zitten die, nog voordat iemand z'n zin had afgemaakt, al de perfecte opmerking had gecreëerd om vervolgens met de rest te delen. Je bracht ook altijd veel rust met je mee. De manier waarop je praatte, voelde altijd veilig en vertrouwd en het was daarom ook prettig om met jou over talloze zaken gesprekken te voeren. Deze rust was ook altijd hoorbaar wanneer je papa belde, ook wanneer er serieuze(re) zaken besproken moesten worden. Het gesprek begon altijd met 'Hey broertje!' en je eindigde dan steevast met een komische opmerking.
Ik ga je ontzettend missen. Doe tante Petra, opa en oma de groeten.
Tijs

Lieber Theo,

Mit dir geht ein immer positiver Mensch viel zu früh! Der einzige Gedanke, der mich tröstest ist, dass du jetzt wieder mit Petra zusammen bist.
Bei jedem Petrawetter und Bitburger Pils werde ich an dich denken!
Du bleibst für immer mein Lieblings-Patenonkel ❤️
Stijn, du bist jederzeit im Hause Evers willkommen - egal ob Lünen, München oder Rosenheim.

Soms zijn er geen woorden die goed kunnen uitdrukken wat wij denken/voelen……
Stijn moet alleen verder, gezin Berkers krijgt klap na klap. Wat een ramp!! De familiereünie zal ook niet meer zijn zoals voorheen want altijd ff bijbuurten met m’n neef (sommigen vonden dat we een beetje op elkaar leken) is verleden tijd. Sterkte allemaal!!
Patricia en Guus, Thomas en Joris

Lieve Theo,
dank je, dat ik heel lang geleden je vriendinnetje mocht zijn.
We mochten elkaar maar pasten niet bij elkaar. De genegenheid is altijd gebleven en van een afstand bleven we toch op de hoogte van elkaars leven. Theo, ik had nog zo graag samen met jouw bovenop een berg hier willen schreeuwen, dat het leven niet fair is omdat je jouw Petra verloren bent. Ik ga alleen op die berg staan en hoop dat jullie me allebei horen. Het ga je goed, lieve Theo
Astrid