Dat is hoe ik mij Silvia herinner. Wij ontmoetten elkaar toen Caj 5 en Finn 2 waren. Mijn kinderen zijn dezelfde leeftijd en eerst zaten Kjell en Caj bij elkaar in de klas en daarna Finn en Merlynn. Ze konden het allemaal goed met elkaar vinden, dus er waren meerdere speelafspraken en later kwamen daar ook logeerpartijtjes over en weer. Wij werden toen ook vriendinnen. We woonden toen nog met zn allen in Driehuis. Wat is er veel veranderd voor ons beiden. Nieuwe woonplekken, nieuwe partners, nieuwe richtingen die het leven ons inblies.
Ik heb altijd mega veel bewondering gehad voor je gedrevenheid, je doorzettingsvermogen en je positiviteit. Je ziekte was er altijd, maar was gewoon een onderdeel van je, waar je het liefst niet teveel woorden aan vuil wilde maken. De laaste jaren was er alleen nog contact via internet, vanwege de afstand. Maar ik volgde jouw pad vol nieuwsgierigheid en jij het mijne in Spanje.
Lieve Sil, je hebt heel bewust je leven heel maximaal geleid en niet afgewacht maar zelf de teugels en de regie in handen gehouden. Ik wens Caj, Finn, Willem en iedereen die je kende en lief had, om de herinneringen te koesteren en een beetje van jouw energie mee te nemen op hun verdere levenspad!
