Lieve San,

Ik heb je op de middelbare school leren kennen en jarenlang waren we de beste vriendinnen. Vakanties in Griekenland, Portugal, een weekend Parijs. Met 5 VWO naar Berlijn. Mijn god wat een mooie jaren. Daarna beetje uit het oog verloren maar juist het laatste jaar de vriendschap weer opgepakt en dat klikte weer zo goed. Ik ben zo blij dat ik begin maart nog een ontzettend fijn gesprek met je heb gehad tijdens een etentje bij mij thuis. Wie had ooit kunnen denken dat dat de laatste keer zou zijn.

Mooiste herinnering met jou was in Griekenland, samen parasailen. Natuurlijk niet op de uitleg van de instructeur letten en dus met blote billen in de lucht gehangen. Nooit wat gezien van de omgeving, alleen maar heel hard gelachen. Heerlijk, dat houd ik voor altijd in mijn gedachten.

Lieve Bart, Lot, Tias, ouders en broers van San en overige familie en vrienden, jullie kunnen zo trots op haar zijn! Heel veel sterkte!

Afscheid nemen bestaat niet
Ik ga wel weg maar verlaat je niet
Mijn lief, je moet me geloven
Al doet het pijn

Lieve Sandra, ik wilde je nog zoveel zeggen en vragen, we waren nog lang niet klaar
Maar alles wat blijft zijn mooie herinneringen aan jou, heerlijke en gezellige etentjes, want daar hield jij van en altijd was jij vol enthousiasme, culinair rondje Zeedijk of Zandvoort, mooie skivakanties, luidkeels zingen op Oud&Nieuw om het nieuwe jaar in te luiden, mooie ontmoetingen in Italie… Afscheid nemen kan nu niet, maar bestaat ook niet, je blijft bij mij als een mooie en lieve herinnering