Overlijdensbericht en herinneringsplaats van

Ruben Gunter

15-05-198406-12-2022
      Heel onverwachts is overleden onze lieve vader, vader van mijn kinderen, zoon, schoonzoon, broer, zwager, oom en kleinzoon

      Voeg uw reactie of herinnering toe met:

      Tips over condoleren of herinneringen delen?

      • Groot gemis!
        reactie 21   |   niet OK
        Lieve Ruben,

        Nog iedere dag missen wij jou intens! Je lach, je invloeden maar vooral dat Seth en Joël geen vader hebben.
        Was je nog maar hier om met ons avonturen te beleven!
        Wij houden voor altijd van jou! ❤️

        Judith - Kampala
        15 september 2024

        Deel deze pagina:

      • je maat
        reactie 20   |   niet OK
        De tijd vliegt ollem.
        We missen je enorm en je bent per dag tientallen keren in mijn gedachten.
        Wou dat ik je ouderwets kon sarren, konden lachen in de roes van de nacht of dat we onze krachten weer eens konden meten bij het draften.

        R.I.P homie

        Erwin schaddelee - Bennekom
        23 september 2023

        Deel deze pagina:

      • Herinneringen
        reactie 19   |   niet OK
        Hoi Ruben,

        We hebben elkaar lang niet meer gesproken en zullen dit helaas ook nooit meer kunnen doen.
        Na het verschrikkelijke nieuws kwamen wel mooie herinneringen naar boven van vroeger, we hebben veel gelachen samen met Ben en Erwin. Jammer dat we er niet meer kunnen maken.

        Heel veel sterkte toegewenst aan alle nabestaanden.

        Roald

        Roald - Numansdorp
        19 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Lieve neef
        reactie 18   |   niet OK
        Lieve Ruben,

        Het voelt onwerkelijk om te beseffen dat jij er niet meer bent. En het doet pijn dat ik jou niet meer kan zien en vertellen dat ik je zo enorm heb gewaardeerd als neef, maar zeker ook als vriend.

        Ik ken je al mijn hele leven, want jij was mijn grote neef. Aan onze gedeelde kindertijd heb ik goede herinneringen. De verjaardagen in de zomer op de Spiering, met onze familie naar het strand en op spekjes speurtocht in de duinen bij Stellendam. Wanneer ik bij jullie bleef logeren dan sliepen we met zn allen op één kamer met alle matrassen naast elkaar. Ook bleef jij mij maar herinneren tot ver na mijn tienerjaren dat jullie mij ooit slakken hebben laten eten. Maar van jou kon ik dat wel hebben Ruub, want er zat niks kwaads in jou. Heel veel oprechte betrokkenheid en nieuwsgierigheid. We konden als kinderen al eindeloos ouwehoeren over van alles. Zo ons in het moment verliezen dat we niet door hadden dat we erg gevaarlijk bezig waren door maar door te blijven lopen en te kletsen op die zandplaten bij Flipland En totaal niet door hadden dat het om ons heen hoogwater werd.

        De kunst van het open vragen stellen had jij al jong onder de knie. Een sociale verbinder dat was jij. Toen ik me zo rond mijn 18e een beetje eenzaam voelde, omdat het uit was gegaan met mijn 'highschool lover' stelde je voor om eens samen met jou en je vrienden naar de Vesting te gaan. Het weekend er na stond je al voor de deur. Je nam mij op in je vriendengroep en we beleefde zoveel leuke avonden. Ik ben je nog steeds zo dankbaar voor deze mooie tijd. Je barmhartigheid, je warmte maar ook je scherpe randjes maakte je een veelzijdige vriend. Een trouwe vriend ook.

        Nadat ik naar Rotterdam verhuisde veranderende onze levens een beetje. Ik dook nog meer het nachtleven in en jij kreeg behoefte aan meer stabiliteit. Je vond je ware liefde in Judith en was zo gelukkig. Je had zoveel liefde om te geven, het spatte ervan af.

        Al jouw kenmerkende eigenschappen zie ik terug in Seth en Joël. Wat een mooie kinderen hebben jullie gemaakt! Ik hoop later met je zonen herinneringen aan jou op te kunnen halen.

        Familie is zo belangrijk en dat heeft jou dood mij pijnlijk duidelijk gemaakt.

        Bedankt voor de fijne tijd Ruub

        Liefs Ghislaine, je nichtje


        Ghislaine - Rhoon
        18 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Jouw hart!
        reactie 17   |   niet OK

        Houden van jou

        Judith - Zuidland
        17 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Liefde voor altijd! Papa
        reactie 16   |   niet OK
        Lieve Ruben,

        Je bent en blijft voor ons kostbaar persoon, ook al kunnen wij niet begrijpen waarom wij je moeten missen.
        Je was een hele fijne en liefdevolle vader. Seth en Joël zullen dit altijd herinneren en ik zal het koesteren.
        Ben je dankbaar dat je ons deze kinderen gegeven hebt. Ik ben dankbaar voor wie je bent, ook als wij elkaar niet altijd begrepen.
        We konden elkaar vinden en verliezen…
        We konden elkaar lief hebben maar ook niet begrijpen….
        Je bent en blijft een groot deel van ons bestaan.
        Je lach
        Je dromen
        Je creativiteit
        Je aandacht
        En bovenal je liefde die voort kwam uit je hart.

        God beschermt ons onder Zijn vleugels en jij bent nu bij Hem om mee te kijken.

        We houden van jou.

        Seth, Joël en Judith

        Judith - Zuidland
        17 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 15   |   niet OK
        Lieve Ruben,

        Wat ontzettend verdrietig om te horen dat je niet meer onder ons bent.
        Ik had gedacht je gewoon nog eens tegen te komen en te kunnen lachen om de mooie herinneringen die we hadden van vroeger, want die waren er heel veel. Bedankt dat je altijd mijn vriend was op de basisschool!

        Heel veel sterkte voor je nabestaanden.

        Rust zacht!

        Rianne - Oud-Beijerland
        17 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 14   |   niet OK
        Lieve Ruben,



        We kennen elkaar een jaar of 30 waarin we van alles meemaakten, overal van proefden en veel deelden. De machteloosheid, het gemis en het verdriet zullen zich voorlopig nog niet naar de achtergrond laten verdringen. Het is ook lastig aan wie de woorden te richten. Je familie, je kinderen, Judith, je maten, je kerkbroeders. Zoals wij allemaal, zijn we in ieder gezelschap een ander mens, er zullen er dus genoeg zijn die zich niet zullen herkennen in het onderstaande stuk maar Ik wed dat ook velen dat wel doen. Je sprak zelf altijd erg open en gemakkelijk over je leven, sores, driften en lusten maar wilde eigenlijk niet dat anderen je demonen probeerden te analyseren.
        Ik zal dit respecteren en stoppen op dat punt in je leven waar de dalen dieper, langer en intenser werden.
        Er is echter heel veel meer dan kommer en kwel dus hier een uitermate beknopte samenvatting van pak hem beet de eerste 20 jaar van onze vriendschap. Natuurlijk beleefd vanuit mijn perspectief.


        Mijn jaren met jou waren geweldig enerverend en altijd en overal werd je vergezeld door Ben met door de jaren heen vele anderen, maar Ben was altijd een constante.
        We begonnen met Rianne, Milou, Dimitri, Glen, jack, Bokito en die ene die toen op kamp op een waterkippetje leek, William piemeljam, Dinusha, Luthania, en Ruben Williams. Vrienden van weleer waar we mee voetbalden, knikkerden, flirten en vochten. Ik hield van die tijd met jou, we hadden het goed en kenden geen zorgen.
        Je ouders hadden een pc staan beneden waar we de spellen op speelde die Ben ons aandroeg op advies van zijn pa, Ik herinner het mij als een warm huis en de deur stond altijd voor ons open, vele jaren hebben we onbezorgd gegamed, gekaart en gehangen op de Wijting. Op vakantie naar Frankrijk waar we dammen maakten in kleine rivierstromen, jij dan, ik hield meestal je zus in de gaten en deed maar een beetje alsof ik meehielp. We kregen er allen extreme buikgriep tot onze grote lol. Ik denk dat er geen gezinslid was dat niet in zijn of haar broek scheet die dagen.
        Eerste rij genieten was ons leven toen en het beste moest nog komen.

        Middelbare school

        4 jaar lang krom gelegen op school met te veel leuke mensen om op te noemen maar Fabian, van Baruh, Daniel en Sven, waren toen waardevolle vrienden van je. Ongrijpbaar waren we of zo voelt het misschien met de kennis van nu. We kwamen overal mee weg, het was vaak op het randje maar het liep nooit echt uit de hand. Je kon verschrikkelijk mooi tekenen, snel denken, goed onthouden je had school kunnen verlaten met ieder diploma, gelukkig koos je het pad van de vagebond en eindigden we al snel in de fantastische krochten van de mavo.
        Rond deze tijd volgde een goede baan bij Total Clean als assistent to the manager, Jouw favoriete werkgever aller tijden misschien wel al heb je het in de teelt ook wel verschrikkelijk naar je zin gehad. Hier was het waar je lange vriendschap met Doom begon, waar je chillde met je collega's Martin, Marc, Karin, Anja, Luuk en Sybren iedereen heeft met je gelachen, geen twijfel en eveneens zonder twijfel vergeten ze je nooit. Jaren nadat je weg was bleef je een graag geziene gast bij de vrijdagmiddagborrels met soep van Peg en ontelbare anekdotes van Rene.
        We hebben zo veel hoogtepunten aaneengeregen destijds, avonden hangen achter de boerderij, het schoolplein bij fabian, we sprongen vaak van de Noordhinder dat grote reddingsschip en zwommen eens naar een boei op het Haringvliet, hier sneed je jezelf aan een schroef op het moment dat ik eraf sprong, de boei terugveerde en jij het vertikte wat sneller te klimmen, wat het grote litteken op jouw borst verklaard. Weken heb je de wond open weten te houden voor een extra groot litteken, dat vond je cool, wij ook.

        School klaar, geld verdienen, hort op.

        Na school viel het kwartje de goede kant op voor Brendan waardoor ook hij een deel van zijn lot aan jou mocht verbinden. Ongeveer rond deze tijd kwam God voor het eerst kijken. Niet dat hij een schijn van kans tegen je maakte die eerste jaren maar hij kwam even kennis met je maken en schonk je vrienden om nooit te vergeten, Suzanne die superverliefd op je werd, Bernice, Dave, Daan, Bas, Jewst en Tineke met wie je altijd een sterke band onderhield. Maar het pad van de vagebond leidt niet gelijk de kerk in. Zeker niet als je onder de rook van de farmfrites getogen bent.

        Des te meer tijd was er voor het voetballeven met nieuwe vriendschappen die je sloot zoals met Aad, Frank en Haasdijk. Je genoot echt van de geur van modder en gras in kleedkamer, vol adrenaline het veld op stappen, je streed voor je leven op het veld. Je wilde ook echt de snelste en beste zijn, meer dan ieder ander, zo trots als een pauw dat je talent erkend werd en je in het onder de 21 elftal van Vlotbrug kwam te spelen. Gelukkig zat ik destijds in het leger dus had ik een logisch excuus dat ze mij nooit vroegen.

        erwin - bennekom
        16 december 2022

        Deel deze pagina:

      • deel 2
        reactie 13   |   niet OK
        Op vlotbrug was het dat de dood voor het eerst rauw op je dak viel met het verlies van Danny de goedzak die we ook nooit vergeten zullen met zijn broodjes knakworst en zijn mooie glimlach en geweldige timing. Op de zondagen naar feyenoord met Fabian en Daniel, erna kebab eten in de stad.
        Ik denk dat God zich rondom deze tijd aan je openbaarde in de vorm van een warm harmonisch samenzijn in het gezin Litooy. Een warm bad dat je toeschreef aan de aanwezigheid van God in dit gezin. De herinneringen aan deze periode zouden je altijd bijblijven.
        Voor je definitieve vlucht voorwaarts in het Evangelie was het nog te vroeg maar een plek in het mannenhuis van de kerk was je nieuwe bestemming. Ik moet lachen als ik denk aan de strapatsen die je de broeders daar voorschotelde, iemand als jij waren ze niet gewend denk ik.

        Je bent altijd een keiharde werker geweest, niet lullen maar poetsen. Steigerbouwer, software-tester- ingenieur, dakdekker als zzper, groenteteelt, plaagbestrijding, keuringsdienst van waren, je maakte het jezelf allemaal eigen.

        Je liep tussendoor stage op een basisschool en regelde dat we met Marcha 3 dagen los gingen op Pinkpop. Het gaafste festival dat we ooit beleefde. Geld zat, tijd zat, veel beleefd en nog veel in het verschiet, we gingen lekker.
        Een vrijgezel die gaat pas slapen, als hij alle sterren heeft gezien was je motto van weleer.

        Vanuit het mannenhuis naar de Kosmos 42, om de hoek bij Ben en m'n moeder woonde je daar met je maten. Iedereen kon blijven crashen, mee eten en hangen. De ontmoetingsplek van ons allen.
        Een rovershol, een huishouden van Jan steen maar altijd gezellig. Een splinternieuwe civic onder je reet, de mooiste van de parkeerplek voor een lange tijd en altijd keurig opgeruimd, een grootcontrast met de rijdende containers waar ik me mee vervoerde. Wel heb je jezelf nog leren autorijden in die oude bmw, lekker door hellevoet toeren zonder rijbewijs en zorgen om morgen.

        We leefden met zijn allen in het nu en dachten hooguit een uurtje vooruit als dat al gebeurde.
        Daar was je depressie er gelukkig nog niet. Worstelingen links of rechtsom tuurlijk, maar ernaast nog vol passie en zoals Youri het mooi verwoord in zijn stuk aan jou, als je de mooie dingen nog binnenkrijgt kun je de lelijkheid wel dragen. Maar daar zijn depressies niet voor om mooie dingen binnen te krijgen. Ook niet als je keihard je best doet. Ik heb je zien vechten, zien knokken zo hard je kon aan het eind, net als ieder ander dat zag, je hebt alles geprobeerd, gesmeekt of de grote God je helpen kon die zich in eerdere levensfases aan je toonde toen je er niet klaar voor was maar Hij liet zich niet meer aan je zien.

        Setherik, Joello, jullie stelletje, Ruben? Wat moet ik ze zeggen?
        Jullie zijn overal bij geweest, hij hield zielsveel van jullie, wees lief voor jullie moeder zou hij jullie willen meegeven als ik moet gokken, ze heeft het nodig en jullie hebben haar keihard nodig.
        Judith, hij hield met ziel en zaligheid van je, de vrouw van zijn dromen. Het werd helaas niet wat jullie er beiden zo hard van hoopten aan het begin en dat is verschrikkelijk verdrietig voor jullie.



        Nou maatje





        Rust zacht.

        erwin - bennekom
        16 december 2022

        Deel deze pagina:

      • Persoonlijke reactie...
        reactie 12   |   niet OK
        Gisterenavond las ik dat Ruben is overleden. Zijn overlijden raakte meer dan gedacht
        Tijdens lessen maakte ik Ruben mee als een leerling met warmte en begrip voor de medemens en omgeving.
        Een warme betrokkenheid die hem ook problemen opleverde.. Niet altijd werd Ruben gezien en begrepen. en dat kon moeilijkheden opleveren. Dat wilde hij niet, maar het overkwam hem wel..
        Een paar jaar geleden spraken we elkaar op straat Het voelde als toen. Er was betrokkenheid en nieuwsgierigheid en er was wat afstandelijkheid. Het was goed elkaar weer eens te spreken.
        Tijdens een les vertelde hij dat hij door het aquaduct van het dok had gezwommen, met Sabine,. heelhuids kwam hij er uit. Toen wel1
        Allen die bij Ruben betrokken zijn, vooral zijn familie, wens ik veel sterkte en ik wens dat in herinneringen over Ruben zijn warmte wordt gevoeld.

        W.T.J. - Hellevoetsluis
        16 december 2022

        Deel deze pagina:

      Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt

      Plaats een reactie

      Inspiratie nodig voor uw reactie?


      De mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.


      Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?


      Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
      Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.