Herinneren is een vorm van ontmoeten…

2019 is voorbij, maar niet voor mij,
want jouw overlijden hoort daarbij,
Je blijft een deel van mijn denken en doen,
alleen moet ik verder, maar hoe...............
Ik verberg mijn tranen als ik je naam noem
De pijn in mijn hart is nog steeds hetzelfde
Ik lach, leef mijn leven, maar mis je nog steeds verschrikkelijk❤️❤️

Kerstmis en Oudjaar 2019 zullen moeilijke dagen worden omdat jij er niet bij bent.
Jij die zo genoot van die dagen, van het bij elkaar zijn, de gezelligheid samen.
Ondanks alle lieve mensen om mij heen voel ik mij heel alleen, ik mis je en het alleen zijn valt me zwaar, ik vraag me af of het ooit wel went.
Rationeel kan ik jouw gemis een plekje geven, maar emotioneel overheerst het verdriet en doet het intens zeer van binnen dat we niet meer samen zijn.❤️❤️

Lieve schat, al weer 4 weken geleden dat onze wereld stil stond door jouw onverwacht overlijden in ziekenhuis Rijnstate te Arnhem.
Zoveel tegenslagen overwonnen de laatste jaren en ondanks je afnemende gezondheid bleef je positief en vooruit kijken.
Jouw overlijden bracht een ongekende stroom van reacties op, vol ongeloof en niet te bevatten emoties, lovende woorden en warme herinneringen aan jouw rijke korfbal leven, maar vooral aan de mensen-mens die je was.
Deze reacties, de overweldigende kaarten, de telefoontjes, berichtjes op sociale media, de belangstelling bij de crematie zullen ons altijd bij blijven en helpen om zonder jou verder te moeten gaan.
Onze mooie herinneringen blijven we koesteren, opdat we je niet vergeten en je altijd in ons midden zult zijn.

Lieve Ronald,
Heel bijzonder,
heel gewoon,
gewoon een heel bijzonder persoon

Bedankt voor alles, rust zacht

Erna Ligt

De wereld staat even stil nadat we hoorden dat je de moeizame strijd had verloren.
We koesteren de momenten die we samen hebben meegemaakt. Je blijft in onze gedachten als een prachtig persoon.
Rust zacht lieve Ronald.
Erna, Frank, Naomi, Jadynn en Deon, enorm veel sterkte de komende tijd.
Liefs,
Haico, Suzanne, Isis & Ronan

Een onwerkelijk gevoel.......

Mijn herinneringen
- de Veerpolderstraat.......een stukje Oost-Arnhem
- 1978 jij en Erna mijn 1e trainers bij Oost-Arnhem
- samen de KT2 bij Rivalen in Doesburg
- samen in het bestuur van Oost- Arnhem
- wel of niet samen training geven in Duitsland
- we hadden dezelfde overtuigingen

Een gentlemen zowel binnen als buiten de wereld die korfbal heet......

Groet Wim Jansen

Van oefenmeester '84/'85
tot 'dagje Leusden' 2017
via zoveel korfbalcontacten
de gezamenlijke KT3 in Ermelo
oprechte reacties
gemoedelijk, direct, duidelijk
en bovenal eerlijk
vriendschappelijke band met inhoud !

"Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is, dicht doen en verpakken in de goede gedachten van de herinnering"

Ronald, je bent op veel te jonge leeftijd heen gegaan. Ik bewaar mooie herinneringen aan onze onderlinge duels tussen OA en SAMOS (1976-1982) en later jij als trainer bij OVVO-Maarssen (2004-2005) . Ook al vochten we robbertjes uit en hadden we meningsverschillen, jij bleef altijd een gentleman. Triest dat je niet meer quality-jaren hebt gekregen. Je laat een leegte achter voor je familie, maar ook op de korfbalvelden, want je was een echt korfbaldier.

Lieve Erna, Frank, Naomi, Jadynn, Dèon en familie.
Wij wensen jullie heel veel sterkte, liefde en kracht toe in deze moeilijke periode.
Mooie herinneringen blijven..........
Liefs Dennis, Jessica en Dyenna