Als kind had Robert al een sterke band met ome Johan. Ze hadden maar een half woord nodig om elkaar te begrijpen en ze hielden allebei van een geintje.
Naarmate Robert ouder werd, werd de band steeds sterker, ze hadden bijna dagelijks contact met elkaar en bespraken van alles. Over gekke dingen, serieuze dingen maar ook over geloofszaken. Robert kwam vaak bij ome Johan om advies vragen.
We gingen als gezinnen vaak op vakantie en dan trokken Robert en ome Johan ook veel met elkaar op.
Moeite
Als klein jochie had Robert al te maken met de moeite van het leven. Door zijn (wat later pas bekend werd) ADHD voelde Robert zich vaak onbegrepen, op school, door de omgeving waar hij woonde, Robert was niet altijd door iedereen geliefd en dat maakte hem somber en verdrietig.
Gelukkig ging het in de loop van de jaren steeds beter met Robert door de hulp die hij kreeg en door zijn ouders die ontzettend veel van Robert hielden.
Op oudere leeftijd heeft Robert veel verdriet gehad toen hij op het punt stond om zijn eerste liefde ten huwelijk te vragen maar de relatie verbroken werd.
Robert worstelde met zoveel vragen en met zijn geloof.
Hij vroeg bij ome Johan om raad, want hij wilde voor langere tijd naar canada.
Ome Johan gaf als raad dat het zeker goed voor hem zou zijn, als hij maar wel beloofde dat hij weer terug kwam.
Vakanties
We gingen vaak als gezinnen met elkaar op vakantie, Robert genoot hier altijd erg van, Robert was een echt gezelligheids en familie mens, gezellig met elkaar eten, barbecuen, jetskiën, zwemmen, bergbeklimmen, klieren en nog veel meer.
Robert was ook al vroeg slim. We waren op vakantie in Tsjechië, we waren in een dorpje en het was heel erg warm en we hadden erge dorst. We wilden een fles koude cola, maar ja...hoe leg je dat in het tsjechisch uit. We probeerden van alles maar de mevrouw achter de toonbank begreep ons niet, toen kwam Robert naar voren, hij legde als 7 jarig jongetje even haarfijn uit wat wij bedoelden, hij ging voor de dame staan, deed zijn armen om zijn lijf en zei "brrr cola", Ah, zei de vrouw en liep even naar achter en ja hoor, de dame kwam met een fles koude cola terug.
Wintersport
We zijn jaren met elkaar op wintersport geweest.
Onze eerste wintersport was in Tsjechië..
Het was een gezellige boel, we waren bijna met de hele familie. Robert genoot hier enorm van
Naast het skiën, gingen we elke avond met elkaar uit eten, vooral de kaasblokken waren erg in trek. Er hingen enorme ijspegels aan de daken dus na het eten op de terugweg moest Robert samen met zijn broertjes en neefjes altijd even ijspegels plukken, lekker gek doen, daar hield Robert van.
Na deze eerste keer wintersport kregen we de smaak van het skiën te pakken en volgden er later in Oostenrijk nog veel meer.
Robert was een echte gangmaker, had een groot gevoel voor humor met zijn altijd gulle lach.
Gek doen
Robert kon lekker gek doen,
voorbeelden hiervan:
We waren (ome Johan, Robert, Lieke en tante Brenda) een dag weg geweest om ons te laten informeren over het plaatsen van een Finse haard. Ome Johan en Robert wilden allebei zo'n haard bouwen in hun huis.
Op de terugweg gingen we ergens een hapje eten. Bij de ingang stonden bakken met water voor de honden.
Voor we het in de gaten hadden zaten Robert en ome Johan allebei op hun knieën met hun neus boven die waterbakken, ze hadden veel bekijks en de grootste lol.
Ook via de app kon Robert het niet laten om geintjes uit te halen.
Tante Brenda had last van nierstenen, Robert had een plaatje van een middel tegen kalksteen opgezocht en op de app gezet met daaronder de tekst:
Tip: middel tegen nierstenen ????
Strever
Ondanks zijn ADHD was Robert een echte strever en doorzetter. Op school en zijn studie was Robert op het perfectionistische af, het kon altijd beter, hij ging er voor de volle honderd procent voor.
Sociaal
Robert was een bijzonder sociaal persoon.
Als klein jochie leefde hij op zijn manier al erg mee met de zwangerschap en "stille" geboorte van ons dochtertje.
Maar ook met zoveel anderen leefde Robert erg mee, was hij, als er wat was, de eerste die op de stoep stond of aan de telefoon hing.
Liefde
Nadat Robert terug kwam uit Canada wilde hij toch graag een eigen plekkie creëren.
Hij ging op huizenjacht en vroeg ome Johan dan om advies.
Zo zijn er heel wat huizen bezocht voordat het huis aan de Oosterstraat in krimpen a/d Ijssel in het zicht kwam.
Voordat de knoop door gehakt werd gingen we eerst nog op wintersport.
Na de wintersport werd er een bod uitgebracht en kocht Robert voor een mooi prijsje het huis van zijn dromen.
Robert had van tevoren wel aan ome Johan gevraagd of hij mee wilde helpen met verbouwen want Robert kon dat niet alleen.
De totale verbouwing heeft bijna 3 jaar in beslag genomen. Iedere zaterdag waren zijn vader, ome Johan en regelmatig ook Martin in het huis te vinden
Terwijl er flink aan het huis geklust werd, had Robert al een tijdje een oogje op een mooie lieve vrouw, ze zagen elkaar in de kerk en stiekem had Robert al eens gevraagd of wij haar kenden maar daar bleef het bij.
Elke zondag uit de kerk stonden we met elkaar te kletsen, zo ook op een zondag
terwijl Lieke er ook bij stond, ome Johan vroeg of Robert een bakkie kwam doen, en tante Brenda zei spontaan, "ja Lieke, ga jij ook gezellig mee"? En toen zaten ze gezellig samen op de bank bij de open haard en is de vonk overgeslagen.
Zuinig
Robert had een echte zeeuw kunnen zijn.
Robert was heel erg zuinig, dat merkte je in alles. Bij het bod op zijn huis dat hij echt voor een prikkie heeft gekocht, maar ook de aanschaf van spullen voor zijn huis enzovoorts.
Samen
Robert en ome Johan deden heel veel samen.
Samen elkaar helpen, klussen in huis, openhaardhout zagen maar ook samen helpen bij de mannen kampvuuravonden en clubavonden.
Trouwen
Wat was Robert trots en tot over zijn oren verliefd op zijn lieve vrouw Lieke en wat was hun trouwdag toch een geweldig mooi feest.
Dochter
Robert mocht papa worden van zijn lieve dochter Isa, hij was zo ontzettend trots op zijn dochter en op Lieke, daar genoot hij elke dag van.
En toen het tweede kindje op komst was, was Robert ook zo trots dat hij voor de tweede keer papa zou worden.
Helaas heeft Robert zijn tweede dochter niet meer in zijn armen kunnen sluiten. Anderhalve maand voor de geboorte van Sanne kwam het ontstellende en intens verdrietige bericht van het overlijden van Robert.
Maar lieve Sanne, papa heeft jouw naam uitgezocht met zijn liefde voor jou.
Lieve Isa en Sanne, ook al zullen jullie, jullie papa nooit in levende lijve zien, voelen, ervaren;
Een ding is zeker; Robert, jullie papa, hield ontzettend veel van jullie en van mama.
En de Heere God wil altijd jullie Vader zijn, Hij zal altijd voor jullie blijven zorgen, Robert mag daar nu voor eeuwig zijn, voor eeuwig zingen voor Zijn troon.
Je hoeft niet bang te zijn,
Al gaat de storm tekeer.
Leg maar gewoon je hand,
In die van onze Heer
Je hoeft niet bang te zijn
Als oorlog komt of pijn
De Heer zal als een muur,
Rondom je leven zijn
Je hoeft niet bang te zijn
Al gaan de lichten uit
God is er! En Hij blijft!
Als jij je ogen sluit
