Dag jonge.
Vandaag is een jaar geleden dat we afscheid moesten nemen van jou.
Gaat geen dag voorbij dat ik een traantje laat wat mis ik jou dat is niet te beschrijven.
En nu staat de wereld in brand door de corona virus en doe mij niks.
Wat kan erger zijn om jou te missen kan je niet aanraken en praten over van alles.
Niet te bevatten dat je er niet meer ben zo jong gestorven met veel vraagtekens wat is er precies gebeurd.
Daar krijgen we geen antwoord erop..
De pijn zal ik héél mijn leven moeten dragen.
Ga je goed jonge.

Is al enkele weken geleden.
Gaat geen dag voorbij dat ik jou zo mis.
Je glimlach en jou vrolijke gezicht en humor.
Toekomst was zo mooi met jou Josien.
En de ritten naar de wedstrijden en genieten van jou inzet.
Ga je goed.
????????????

Zo lang ik Josien ken, ken ik jou. Ik ben dankbaar dat ik jullie samen heb mogen zien opgroeien, van verliefde klasgenoten tot aan jullie stabiele langdurige relatie. Ik zal altijd aan je terug denken als de behulpzame, aardige jongen met altijd flauwe grapjes. Toen we 16/17 waren en opstap gingen en jij en Josien mij naar huis fietste zodat ik niet alleen hoefde, ook al was dit een beetje om. Toen ik later zelf een vriend had en we met z’n vieren naar Foodstock gingen en je zat te smullen van de kokosballetjes van Madam Coco’s.
Hoe Josiens Pepper jullie pepper werd. Waar je haar eerst maar een beetje lomp en vies vond en waar je later stiekem toch wel heel gek op was.

Zo maar een paar herinneringen aan jou Robbert, herinneringen die ik nooit zal vergeten.

Josien en ik bereden en verzorgde samen met mijn zusje paarden. Eerst op de rul daarna samen bij Peter op de kreijl in heeze. Ik weet nog dat ik 11 jaar geleden samen met josien een ritje ging maken. Ik vroeg haar hoe het met de liefde stond. Josien begon te glimlachen en werd rood. Ik moest lachen want ze was verliefd en niet zo'n beetje ook. Ze begon te vertellen over ene Robbert, een fiets fanaat uit Geldrop. Heerlijk om te horen over een prille relatie. Ik adviseerde haar dat de beste mannen uit Geldrop komen, want daar kwam mijn vriend ook vandaan. Josien moest daar om lachen maar heeft mijn raad goed opgevolgd;).
De eerste kennismaking met Robbert was bij de paarden. Een leuke rustige knappe vent die hielt van sporten en van het buiten zijn. Vaak gingen die twee samen op pad, josien op het paard en Robbert op de fiets. Leuk stel en super verliefd op elkaar. Hierna kwamen we elkaar vaker tegen bij de paarden. Er volgende vele gesprekken voornamelijk over de sport. Ik als fanatieke hockeyster en Robbert als super fanatieke top wielrenner konden we lang praten over dat onderwerp. Je was niet vies van klusjes op stal. Vaak hielp je josien mee. Pepper, jullie paard, zelf uit de wei halen. Ik vond dat wel dapper dat je dat gewoon deed. Mijn vriend doet dat echt niet. Er stonden namelijk drie andere paarden bij pepper die ook je aandacht op eiste als je de wei in ging. Maar jij deed dat gewoon. Samen op wedstrijd. Jij josien aanmoedigen en josien jou aanmoedigen. Jullie eerste huisje samen in Geldrop. Ik hoor je er nog trots over vertellen.... Lieve robbert ik kan het niet geloven dat je er niet meer bent. Onwerkelijk. Ik koester de leuke gesprekken met jou over de sport. Elke keer als ik buiten aan het paard rijden ben en ik zie een wielrenner zal ik aan jou denken!