Toen ik afgelopen zondag het nieuws kreeg over wat er met je was gebeurd Rob sloeg dat de volledige bodem onder mijn voeten weg. Hoe kon dit nu gebeuren? wat een onrecht. Jij met je mooie gezinnetjes, Anne , Ties en Loet, jij had alles perfect voor elkaar. Mooi Gezin, goede baan , mooi huisje, goede vrienden.wat heeft een mens nog meer te willen. Helmaal niks. Maar nu is er een barst in dit perfecte plaatje gekomen. En waarom vraag ik me steeds af. Wat ridicuul, wat een onrecht. Jij had altijd wat te vertellen. Of ik je destijds bij PSV sprak, of in Erp in de kroeg, altijd was het lachen met jou. En nu is dit alles niet meer en dat voelt verdomd oneerlijk. Het zal nooit meer hetzelfde zijn. Jij die aan mij vroeg of ik jou seizoenkaart wou overnemen omdat je ermee ging stoppen en je mij de kans wou geven om er vanaf dat moment altijd met onze Jesse naartoe te kunnen. Daar was ik maar al te blij mee. Iedere keer als ik nu de stadionpoort binnenwandel zal ik naar boven kijken. Als Dank. Dank dat ik je heb mogen leren kennen. Heb mogen lachen om je grappen.Je was een supergoede vent en je laat een grote leegte achter. Robbie bedankt maat.

Lieve Ties en Loet,
Wat een fijne vent was jullie vader! Ik heb een jaar lang intensief met hem samen gewerkt bij Sligro. We werkten samen aan hetzelfde project, hij voor Sligro en ik voor Thinkwise. In die periode sprak ik hem natuurlijk veel. De gesprekken gingen niet alleen over het werk maar ook over jullie. Hij was erg trots op zijn kinderen.
Als ik aan jullie vader denk, dan denk ik weer aan zijn vrolijke karakter en de pretoogjes als hij weer eens wat leuks vertelde. Ik hoop dat jullie deze eigenschap van jullie vader hebben.
Veel sterkte met dit grote gemis.