Van kleins af aan kwam ik al op het voetbalveld bij RKSV Boerdonk. Daar speelde Rob voetbal en geregeld als ik hem tegen kwam noemde hij mij kooie rooie. Dat kwam door mijn manier van voetballen en mijn rode haren. Verder ken ik jullie pap en man als een aardige man die wel houdt van een geintje. Daarom trokken wij ook altijd gekke bekken naar elkaar en dat kon hij nog beter als ik.
Heel veel sterkte met dit verlies! Julian van de Vossenberg.

Rob (voske),
Ik ken je al heel wat jaartjes en altijd als ik je tegen kwam bij psv (jaren naast of voor jou gestaan op tribune)of op een feestje maakten we een praatje. Ik ken je als een goei gezellig manneke. Na een mooie dienst zojuist, met jou als middelpunt kwam ik meteen weer op een moment waar ik en een aantal anderen veel om gelachen hebben.
In eindhoven vroeg ik altijd aan jou en je maat bosman wat de plannen waren voor die avond.? Op 1 avond zei je iets: "vanavond is het whiskey-avond"!!!
Ik zei wat??? "Ja, whiskey-avond. Dan gaan we hele avond verschillende whiskey drinken en slap zeveren". Ik zei...oh en da vind jij leuk? Die grijns op je gezicht zei al genoeg.....
2 weken later vroeg ik hoe de whiskey-avond was geweest..."05.00uur thuis" was je antwoord.....
Ik kan er nog om lachen.
Maar nu is het triest en komt er een moeilijke tijd aan voor diegenen die je lief hebben. Ik wens familie en vrienden heel veel sterkte toe....

Lieve Ties en Loet en Anne.
Vroeger toen we nog op de middelbare school zaten, was jullie pap een skater en ik een gabber. Twee totaal verschillende groepen. Andere kleding, andere muziek en andere hobby’s. Maar toen we wat ouder werden en we wat minder bezig waren met gabber zijn en skater zijn, werden we toch vrienden. Jullie papa was iemand waarmee je altijd plezier kon hebben. We hebben wat afgelachen. Ik noemde jullie pap: Vos. Vos hield wel van een beetje klieren. Maar altijd met een grote glimlach. Één keer herinner ik me nog als de dag van gisteren. We waren naar een festival geweest en besloten nog een biertje te drinken en samen naar de samenvattingen van de eredivisie te kijken. Vos wilde natuurlijk PSV zien. Dat was zijn club. Maar eerst kwam AZ-NAC. Ik wreef in mijn handen en zei enthousiast: eens even kijken wat m’n clubje NAC gemaakt heeft. Vol verwachting keken we naar de samenvatting. Al snel werd duidelijk dat NAC compleet werd weg gevaagd. Het werd een vernederende 8-1. Vos kwam niet meer bij van het lachen. En sinds dat moment, elke seizoen opnieuw kreeg ik, in het weekend dat AZ-NAC op het programma stond, een berichtje van Vos. Ras, lekker NAC kijken vanavond? Geniet ervan he! Met een hele dikke knipoog. Vos, jullie papa, was een super fijne vent waar veel mensen, waaronder ik, veel mooie herinneringen aan hebben en ontzettend veel mee gelachen hebben. Ik hoop dat jullie net zo’n sterke fijne en vrolijke mannen worden als jullie pap. Zodat de vrolijkheid van Vos in jullie door leeft. Liefs Jeroen van Ras