Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Rob,
De tijd stond afgelopen dagen effe stil.
Voor vele collega’s en zeker voor mij is er een vriend, goed persoon en top collega ontvallen.
Gelijk komen de anekdotes naar voren ,en ja hier kunnen we wel een boek mee schrijven .
Gelukkig hebben we deze herinneringen nog en ik zal ze zeker koesteren.
Rob rust zacht en het was een voorrecht jouw te hebben leren kennen.

Hallo lieve broer
Jij noemde mij altijd je kleine zusje, ook al dat wij dit niet waren. Maar voor ons voelde dit wel als broer en zus. We hebben samen veel doorstaan en iedere keer kwamen wij tot elkaar.
We hadden veel lol. Wat je voor mij betekende is in woorden niet te omschrijven en zeker niet om op papier te zetten. Als ik het op papier moet zetten kwam ik blaadjes/pagina's tekort. Toen ik naar België verhuisde werd ons contact nog sterker. je kwam geregeld en je had veel plezier met je petekind Damian. Damian belde jouw iedere vrijdag en het weekend, dat was jullie moment.
Als je in België was liet ik je afzien met onze diverse uitstapjes. Maar iedere keer ging je met volle moed naar huis, en dan zei je het heeft mij goed gedaan kleine zusje. Een dikke knuffel en kusje en je vertrok. Dit deden wij ook twee weken geleden. Maar nu kom je niet terug.
Met je zwager Patrick deed je veel en jullie konden goed met elkaar overweg. Patrick en jij hadden veel plannen. Ook wij hadden veel plannen. Helaas moeten wij onze plannen verder uitvoeren zonder jouw.
Dag mijn lieve grote broer. Ik zal stoppen met schrijven.
Je houd een speciale plek in mijn hart.

Je kleine zusje merelyne, je zwager Patrick en je petekind Damian
tot subiet zei je altijd