Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Ons woordgrapje horen ... Je vond mij wat afstandelijk in het begin, toen we elkaar ontmoetten op de tram. Totdat we elkaar beter leerde kennen door onze gesprekken. Intussen had je me al Mrs Thatcher 'gedoopt', en dat werd steevast jouw begroeting als we elkaar zagen of een dienst samen hadden. Mrs Thatcher, how are doing today? Am very fine and you Mr Jansen? Very very fine thank you. Zo positief en opgewekt was je, dat zie en hoor je niet veel. Vol plannen nog ... Het mocht niet zo zijn. Je wordt gemist Rob, tot ooit ... 😢

Heel veel sterkte voor de nabestaanden.
Man wat laat je mij schrikken. Je was n top bestuurder. Je belde mij in het verleden omdat je beveiligingspapieren wilde halen en of ik je kon begeleiden. Ik maakte dan de grap, phfff blijf zitten waar je zit op je wagen hoor. Daar hoor je thuis en dan zag je me lopen en begon je te roepen, hey kanjer hoe gaat het!! Volle wagen of niet. Je was n topper.
Rob, R.I.P.
Jenny

Gecondoleerd en heel veel sterkte voor de nabestaande. Zelfs als ex collega schrik ik van dit vreselijke nieuws en ben ik je na jaren niet vergeten. Hoor je nog zeggen: he “uk” ga je mee. En trambestuurster worden: dat moeten we even overleggen of dat mag met verhoging op de pendalen. :) . Rust zacht lange ellendeling.

Met een gevoel van verslagenheid zit ik te denken hoe ik mijn gevoel op "papier"moet zetten.
Is het met een gevoel van een enorme dreun die ik heb gehad ? ja is het antwoord!
De mededeling dat Rob er niet meer was kwam dan ook loeihard aan.
Ik weet niet wat te zeggen en zal Rob blijven herinneren als een toffe en altijd zeer positieve kerel met een zeer duidelijke mening.
Ik zal hem missen zoals iedereen die Rob goed gekend heeft.
Tim en familie en vrienden, heel veel sterkte de komende tijd.
Robbie.......rust zacht.

Het was winter, donker en met uitrukken moest ik meteen het wissel op de Groenix van Zoelen rotonde blokken. Daarmee bezig zijnde hoorde ik achter mij zeggen: "lukt het bestuurder?" Ik keek om en jij was uit je auto gestapt, die ik met de tram blokkeerde. Je wilde helpen maar zag dat de blokken inmiddels geplaatst waren. Jij zei: "dat doe je goed!" Ik bedankte je en jij zei nog zoiets als "rustig aan hè" en beiden vervolgden wij onze weg.
Zo was jij Rob, altijd behulpzaam.
Wij zijn een super mens en top collega kwijt geraakt.
Zal je missen!
Rust zacht in vrede, tot ooit!

heel veel sterkte toegewenst aan de nabestaanden en iedereen die geraakt is door dit plotselinge verlies van Rob.
Rob, rust zacht lieve collega. Je zult altijd blijven leven in onze harten.
Bedankt voor de eer om jou te mogen kennen.

Liefs fam Bharos / Faneite