Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Foto's bij Langlaufen Noorwegen / Pictures cross-country skiing Norway

Wij leerden Philip in 1994 kennen toen we samen collega’s waren bij ING (toen nog NMB – divisie “Buitenland), Structured Finance. Een groep ‘jonge honden’ in hun eerste baan. Dat was dus ‘work hard, play hard’. En vooral door dat laatste ontstond onze vriendschap. Meerdere malen samen weekenden weg, op ski vakantie, met z’n allen squashen elke week en natuurlijk heel veel borrelen, op het terras van Wildschut het weekend inluiden.

In de groep waren meerdere “bankstellen” en dat schiep een band. Moest soms een beetje geheim blijven, Phil was de eerste die ons samen ontdekte. Op de gezamenlijke skivakanties kon Phil het natuurlijk niet laten om ook te gaan parapenten, iets wat andere collega’s toch echt te spannend vonden.

Na Philip’s vertrek bij ING zijn we goed bevriend gebleven. Natuurlijk in Moskou op bezoek geweest, in Frankrijk en regelmatig in Londen. Phil kwam ook regelmatig bij ons langs, ook met Siobhan en de meisjes. Onze dochters konden het goed met elkaar vinden. Toen die wat ouder waren kwamen Philip, Saskia en Maaike met ons skiën in Frankrijk en hebben we ook nog een leuk weekend Parijs gedaan met zijn allen. Philip had de gave, ondanks het feit dat we elkaar niet veel zagen, de draad weer heel makkelijk op te pakken zodra we weer bij elkaar waren. In vergelijking met hem hadden wij een minder avontuurlijk leven maar we genoten van zijn verhalen en vele foto’s die overal vandaan kwamen. Wij hadden het geluk dat hij in het weekend voordat hij zijn laatste trip naar Italië maakte op ons 25-jarig huwelijksfeest was en hebben we hem nog goed kunnen spreken. Hij vertelde dat hij gelukkig was en veel zin hij had in alle avonturen die voor hem in het verschiet lagen.
Rust zacht lieve Phil, we zullen je nooit vergeten!

Mark en Margreth

Tussen 6 en 19 juni 1995 hebben we samen met Philip een geweldige kanotocht gemaakt op de Nahanni in uiterst Noord Canada. Een geweldige uitdaging. Echt zo’n avontuur voor Philip. In voorbereiding hebben we een weekend in België op de Ourthe geoefend. Philip en ik sloegen na 20 m al om, en de hele dag was het koud in onze kano. In Calgary nog een keer geoefend. Ook daar sloegen we meteen weer om. We waren duidelijk geen ervaren kanoërs. De eerste week was het kalm met de stroom mee peddelen en toen vroeg Philip aan Marcel, de organisator van deze tocht, waarom hij eigenlijk ons had uitgekozen. Marcel had op kantoor collega’s gevraagd. Niemand wilde mee, want volgens zijn collega’s was deze tocht veel te gevaarlijk. En daarom belde Marcel ons maar. Dat hebben we geweten! Halverwege moesten door een canyon met “standing waves”. Golven van 1,5 m hoog. Philip met zijn gewicht achter in de kano en zijn stuurmans kunsten heeft ons droog gehouden.

Het begin van een diepe vriendschap, met veel avonturen.

We reden samen de Elfstedentocht in 1997. We hadden geen start bewijs voor de echte tocht. Ik bel Philip op. Heb je zin om te schaatsen? Ik ga morgen naar Friesland. Ga je mee? Philip zei meteen ja. Hij had net 50 km geschaatst en dat ging prima. Om 4:00 uur zate we aan pasta ontbijt in Amsterdam en rijden naar Friesland. In de auto vroeg Philip wat het plan was. Ik vertelde hem dat we de Elfstedentocht gingen schaatsen. Hij ontplofte bijna. "Man Ik heb ooit 50 km geschaatst en dat was gisteren. Ik kan toch nooit 200 km schaatsen!" We konden niet meer terug. Om 7:00 uur zijn we op het ijs gestapt in Leeuwarden. Het werd een lange en zware dag voor Philip. Sterk zoals hij is, komt hij ‘s avonds laat kapot over de finish en heeft de tocht uitgereden.

Vorig jaar zaten we samen in 4x4 om met vrienden vanuit Dubai, dwars door Saoedi-Arabië naar Tabuk aan de Jordaanse grens te rijden. Met zes auto’s over asfalt, offroad en door het zand in de woestijn. Een prachtige trip. Duidelijk is motoren zijn terrein. We hebben zo enorm veel gelachen met Philip. ‘s Nachts zou het koud worden. En Philip had zijn berenjas meegenomen. Die vond gretig aftrek onder de dames. Gouden zet.

Ik ga je missen grote vriend. Ik had nog graag zoveel avonturen met je ondernomen. Veel dank voor je vriendschap Trapper.

Gilbert