Kort voor kerst kreeg ik het droevige bericht dat Peter Profittlich is overleden aan de gevolgen van Covid-19. Ik kende Peter al vanuit onze verkennerstijd, dus zeg maar ruim 60 jaar, maar nooit in dezelfde patrouille gezeten. Uit onze tijd in de Marco Polo Stam , toen we allemaal verkering hadden of kregen, herinner ik me de stamweekenden en de weekenden in de Biesbosch, waarin we heel veel plezier hadden en veel meemaakten. In mijn beleving was Peter altijd vrolijk en positief; met zijn gitaar en zijn liedjes wist hij een romantische sfeer te creëren. Zijn loyaliteit ben ik nooit vergeten: Ik was in militaire dienst en moest na afloop van een oefening de overgebleven losse flodders bij het peloton inzamelen. Dat waren er heel wat en ik vond het zonde om die in te leveren, dus belandden ze ongemerkt bij mij thuis. Peter had er wel belangstelling voor en ook een afnemer. Zo geschiedde. Enkele jaren later werd ik door Peter gebeld met de boodschap dat hij door de marechaussee was verhoord over zijn rol in de verkoop van deze losse flodders. Hij heeft volgehouden dat hij ze in een kroeg van een onbekende had gekocht en later doorverkocht en daarmee mij uit de wind gehouden. Ik kan me niet herinneren of hij ervoor gestraft is, maar ik heb altijd bewondering gehad voor zijn loyaliteit.
Mooi vond ik, dat John met het overlijdensbericht een filmpje meestuurde, waarop Peter met zijn gitaar aan het zingen is. Het deed me direct denken aan een foto die ik ruim 50 jaar geleden van hem heb gemaakt, met zijn gitaar zittend tegen mijn 2CV terwijl hij Donna Donna zong.
Mooie herinneringen blijven.
Roel