Zal je nooit vergeten , jij en Joke zitten diep in mijn hart voor altijd.
Heb nu je rust😘

Peter Luursema. Afscheid van een dierbare.

Missen doe ik jouw handdruk, jouw blik, bedachtzame woorden, vriendelijkheid.
Samen is er niet meer bij.
Maar herinnering is óók werkelijkheid

Onze schooltijd. Het St.-Maartenscollege. We waren nog maar 12. De eerste klas in Chateau Blanc. De barak.
Daarna de nieuwbouw in Haren.
's Middags voetballen op een veldje aan de Esserweg. Een select groepje met een belachelijke naam.
In de klas. Jij zat voor mij. Jouw kruin zie ik nog voor me.
Als je iets wilde weten, leunde je achterover en fluisterde: 'Jor, vraag 6'.
Derde klas. Op dansles bij Gretel van Bruggen. Anticiperend op de laatste dans.
Gymnasium. Leraren als Mijnheer Peeters voor Grieks, Juffrouw Witteveen voor Engels, Pater de Vreese voor Latijn. Pater baron Van Voorst tot Voorst natuurlijk Frans. En Pater Swüste uiteraard Duits.
Mijn vader gaf biologie. Zijn lessen waren voor jou aanleiding om medicijnen te gaan studeren.

Studeren in Groningen. Albertus. Met Cees en Martin.
We hadden een kaartclub. Chinees bridge deden we. Om geld. En we maakten ruzie.
Maar voordat we vertrokken was er al een nieuwe afspraak.
Vrienden voor later, nu nog.
Je ging trouwen met Joke. Ik mocht erbij zijn, getuige.
Kenia, kinderen. Contact per brief.
En daarna. Ieder zijns weegs. Jij werd longspecialist

Veel later. In Nijmegen. Daar kwam ik Ad tegen. Onze klasgenoot van het Maartenscollege.
Hij, inmiddels oogarts, was bij jou geweest vanwege zijn longproblemen.
Al gauw hebben we de draad weer opgepakt. Samen met Ad en Trees.
Ook met Cees en Martin van onze 'jaarclub'. Kaarten deden we niet, wel excursies ter plaatse.
Bij jullie in Zutphen bekeken we de kerk. De bibliotheek. Copernicus.
Door jullie gingen we naar Egypte. Twee keer zelfs.
We zagen Cairo, Alexandrië, de Nijl, de piramides, de tempels, de graven.
We gingen met jeeps door de woestijn, bezochten oases.
Siwa. Alexander de Grote. Tempel van het orakel. Bad van Cleopatra.
Het was soms te mooi om waar te zijn.

Het is jouw en mijn werkelijkheid.

Peter (Jor)

We bewaren hele goede herinneringen aan onze bridge avonden. Altijd begonnen we met een hapje eten en daaarna naar de bridge tafel. We keken altijd erg naar deze avonden uit.
Nooit zullen we zijn persoonlijke aandacht die hij voor ons had vergeten. Afscheid nemen is niet makkelijk, zeker niet van zo'n oprecht mens als Peter.
Veel sterkte voor de komende tijd.

Harry en Doortje Lubbers

Een uitspraak van Peter waar ik vaak aan moet denken:
"Je kunt geen nieuwe oude vrienden maken".
Dat is waar, denk ik, maar Peter is voor mij een uitzondering.
Vanaf het moment dat wij elkaar ontmoetten in de Loge klikte het, en daarna zijn we, al golfend, hele goede nieuwe oude vrienden geworden. Onvervangbaar en heel dierbaar.