Peter leerden we kennen doordat we bevriend raakten met Christa, de juf van onze zoon Stefan.
Ergens rond 2004 besloten we elkaar regelmatiger te zien. We spraken wekelijks af in de Engelse pub, met als doel het caféleven in Huizen wat op te vijzelen. Dat was geen lang leven beschoren, want het café was te donker en er was geen terras. Dan maar op vrijdagavond een filmavond organiseren met borrel en hapjes. Helaas was ook dat geen succes, want Peter wilde liever repeteren met ‘zijn Irene’ en wij vielen na een week hard werken in slaap tijdens de film. Vervolgens besloten we een ‘Eetclub’ op te richten. Aanvankelijk vormden ‘landen’ het thema van de maaltijd. Tot we in Verweggistan en andere onduidelijke of saaie voedselgebieden belandden. Voortaan lieten wij de inspiratie over aan de gastgever die het hoofdgerecht bereidde. Van 2007 tot 2017 kwamen de meeste fantastische thema’s langs en de verrukkelijkste gerechten. Peter bracht hele eigen bedenksels in zoals Janus, Bolletjies an, Chaia of Chaos, Biomassa, Witte rook, Maximaal.

Naast deze gezellige avonden zijn we ook tot elkaar gekomen door de muziek. Er bestond in onze vriendenkring al heel lang een traditie van muzikale projecten rondom speciale verjaardagen. Peter op klarinet en Christa met haar mooie stem sloten hier naadloos bij aan. Een foto op de rouwkaart is gemaakt op één van de vele repetities die aan zo’n uitvoering vooraf gingen. Overigens waren die repetities op zichzelf al feesten. Er werden speciale arrangementen geschreven voor deze verjaardags-concerten, die overigens wel 1 à 2 uur duurden.
We hebben vele mooie herinneringen aan Peter en willen hem graag in de sfeer van bovenstaande ontmoetingen gedenken. We hebben gisteravond de tafel heel mooi gedekt met blauwe borden en lamsbout gegeten zoals Peter die 8 februari 2009 maakte n.a.v. het thema ‘Bolletjies an’, een term uit de Huizer zeilvaart. Met op de achtergrond muziek van een feest waar Peter klarinet speelde.
Na het eten hebben we geluisterd naar Mozarts klarinetconcert in A Major,KV 622 en naar het jazzy ‘Waltz to Heaven’ met David Murray op basklarinet.

Dag lieve vriend……………we zullen je nooit vergeten.
Thijs en Mariel

Lieve vrienden en familie van Peter,

Peter de Groot was ons leerlingen ook bekent als meneer de Groot, of kortweg PAM, zoals hij in het Binas tabellenboek bekend staat. Hij was een markante leraar van wie ik veel geleerd heb en aan wie ik veel goede herinneringen heb. Peter was een stoere brekebeen. In het eerste jaar vertelde hij dat hij vuurvaste handen had, terwijl hij zonder handschoenen het reageerbuisje in de bunsenbrander hielt ( de techisch onderwijs assisent gebruikte een tang van minstens 15cm). Hij had elk jaar wel wat, zo had hij een operatie aan zijn oog, waar hij in details vertelde dat hij keek alsof hij half onderwater was omdat zijn oogvocht nog niet geheel opgevuld was. Het jaar daarop was zijn arm onder de schrammen, iets met een valpartij bij kijken naar een fietswedstrijd.
Peter was altijd bereid extra dingen uit te leggen, wat niet iedere leerling beviel, maar mij gelukkig wel. Zo kwam het ook dat ik naar de nationale scheikunde Olympiade mocht eerst bij de shell en daarna bij de VU in Amsterdam. Peter was natuurlijk ook mee, want hij zat in het organiserend committee. 'S avonds zat hij glazen cola te drinken en hij vertelde daarbij dat hij elke dag koffie drinkt en dat als hij dat niet doet hij 's avonds hoofdpijn krijgt. Een feit waar ik later ook kennis mee heb mogen maken.
Jaren later had ik mijn eerste baan waar Mattijs CTO en voor een stukje mijn manager was. Ik wist van niets want er lopen wel meer de Grooten rond. Op de familie dag loop ik de zaal binnen en zie daar tot mijn verrassing Peter staan, naast hem staat Mattijs. Ik roep "meneer de Groot!" en vader en zoon draaien zich gemoeielijk om waarbij ieder even verrast was elkaar te zien.

Mijn gedachten gaan uit naar de familie en vrienden van Peter,
namens alle leerlingen,
Nicolaas

Geachte mevrouw de Groot,

Verdrietig verneem ik van het overlijden van Peter;

Ik heb hem leren kennen als een aimabele collega en als een bevlogen docent scheikunde van wie veel leerlingen, waaronder mijn zoon Olivier, hun liefde voor dit vak hebben gekregen.
Ik wens U alle kracht samen met Uw kinderen dit verlies te dragen.

Met oprecht medeleven,
Luc Kenter,oud rector van het gemeentelijk Gymnasium.

Beste Christa, kinderen en kleinkinderen,
Sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd. Ik heb Peter leren kennen vanuit het bestuur scheikunde olympiade als een bevlogen, kundig, talentvol en integer bestuurslid. Wat een kanjer.
We zullen Peter intens missen.
Hartelijke groet,
Frans Meindertsma

Beste familie, gecondoleerd met uw verlies. Als oud-leerling van het Gymnasium heb ik mooie herinneringen aan de scheikundelessen van meneer De Groot. Veel sterkte.