Lieve Paul & Gerdien,

Altijd op verjaardagen was ik aan t wachten tot Paul en Gerdien er waren, want dan werd t gezellig. Net zoals de feestjes bij jullie thuis. Zoveel vrienden die langskwamen. Ik dacht altijd: Later als ik ‘groot’ ben, wil ik ook degene zijn waar je altijd voor een feestje kan langskomen. Ook hoe t bij jullie altijd netjes was en de spelletjes intact, vond ik bewonderenswaardig. 😂
Ik heb wel het idee dat Paul een mooi leven heeft gehad en leuke dingen heeft gedaan, door al die verhalen die hij heeft verteld. En de verhalen die ik hier al heb kunnen lezen. Dat is wel het leukste, om herinneringen te maken, waar je later over kan vertellen met een glimlach.
Nu is het aan ons om verder te gaan, en om mooie herinneringen te blijven maken en feestjes te blijven geven. Ik ga sowieso mijn best doen 🌸
❤️ Daniëlle

Je was mijn zwager.
Door de afstand tussen onze woonplaatsen hebben we helaas weinig contact met elkaar gehad.
Maar ik herinner me jou als vrolijk en optimistisch.
Gerdien en de meiden missen je ontzettend.
Gelukkig heb je nu geen pijn meer daar boven op je wolkje.
Dikke knuffel van Mary.

Ik ken Paultje al mijn hele leven. Hij was onze buurjongen en een van de beste vrienden van mijn broer. Hij kwam zo vaak bij ons over de vloer. Mijn ouders waren gek op hem en hij moest verplicht altijd komen eten van mijn vader. Paultje was en is voor mij iemand met wie ik altijd kon lachen en die er ook altijd voor ons was. Hij heeft gezorgd dat het graf van mijn ouders er altijd mooi bij lag. Liet stiekem spullen voor ons achter om het graf goed schoon te houden. Hij was altijd vrolijk hield van dansen, 4 jaar geleden nog op de verjaardag van mijn zus. Iedereen keek bewonderd naar die witte man die zo goed op Surinaams muziek kon dansen. Ik dacht alleen maar ja dit is mijn witte broer, hij is er mee opgegroeid... Ik mis Paultje ontzettend en ik ben zooo blij dat ik hem nog heb kunnen spreken. De gedachte dat hij daarboven is zonder pijn doet mij goed. Till we meet again mi brada.