Mamske,
We missen je verschrikkelijk. Toch blijf je door onze gedachten dwalen. Je hebt een stukje meegenomen van ons alle naar boven maar ik zie steeds weer dat je een stukje van jezelf hebt achtergelaten in mijn vrouwtje. Ze ziet af zonder jou mams, de enige waar ze zo met kon praten. Ik probeer ze steeds weer gelukkig te maken. Juist nu we je het meest nodig hebben kunnen we alleen maar hopen dat je ons hoort. Ik hoop gewoon dat er ooit in ons leven een dag komt dat mijn vrouwtje door mijn familie word aanvaard en begrepen maar hoop ook dat mijn vrouwtje altijd zal weten dat ik er ben voor haar voor altijd. Ik weet nog op de dag van onze trouw wat je tegen mij zei. Die woorden vergeet ik nooit en die zullen altijd tussen ons blijven. Ik hoop dat je nog steeds weet dat ik voor je dochter zal zorgen zoals je vroeg ik zal er alles aan doen om ze gelukkig te maken hoe moeilijk het ook is door andere mensen. Er blijft toch een grote spijt door ons hartje gaan dat je de geboorte van ons tweede kindje niet kan meemaken. Maar geloof me mams al onze kinderen zullen je kennen al is het van foto's, filmpjes of doodgewone verhalen van ons over hoe je was hoe je nog steeds in onze gedachten rond dwaalt. En als de dag ooit komt dat mijn familie normaal doet tegenover ons en zeker tegenover mijn vrouw weet ik dat je nog steeds over ons waakt. Toch blijf ik het gevoel hebben dat je hier nog steeds bent onder ons, je beschermt ons nog steeds zoals altijd voorheen. Hoop dat je nooit vergeet dat ik alles zal doen om mijn vrouwke gelukkig te maken en haar te geven wat ze verdient. Maar het blijft moeilijk met de andere mensen en vooral ook het feit dat ze zoveel verdient omdat ze de beste moeder, vrouw, vriendin, levensgezel, enz... is hier op aarde.
Mams hoop dat je nu eindelijk rust hebt gevonden waar je ook bent en dat je weet dat mijn vrouwke alles gedaan heeft om je laatste dagen zo dragelijk mogelijk te maken. Ik weet ding vast en zeker door je heengaan weten we nu ook ineens wat voor hypocriete mensen er op deze wereld wel niet leven en zoals ze zeggen onkruid vergaat niet. Ik ben het echt beu van de zever te moeten aanhoren van al die hopeloze jaloerse mensen. Mamske vergeet nooit dat we van je houden en dat ik de gevraagde dingen die je me in je laatste dagen hebt gevraagd zal laten uitkomen hoeveel het ook vraagt van ons. Ik weet 1 ding zeker niemand zal er ooit tussen ons komen laat ze maar proberen. xxx van je "schoon"zoon