Lieve Miran,

Nooit vergeet ik de tijden bij oma in de flat, met z’n allen op het grote bed met een zak crocky chips, vooral die vieze paarse. Alle broers en neven erbij, en wij 2 als enige meiden. Altijd een gezellige chaos. Uren konden we spelen met de parfumflesjes van oma, heerlijk geurend liepen we naar buiten. Je konijn op de knop van de hoek van je bed, helemaal pluizig geknuffeld.
Samen spelen, en fietsen door de wijk. Later toen we verhuisden bleef het contact. Met vastelaovend ben je een keer hier geweest. Hup even snel een piratenpak kopen, en samen op stap. Je verstond niks van de muziek en wat ze zeiden, maar we hadden de grootste lol.
Ik ga je zo missen.
Rust nu maar uit, en je hebt me beloofd dat we ons daar ooit treffen.
Dag lieverd

Via ons buurmeisje Lydia in HvH hebben wij ondanks de corona een fantastisch middag en avond met elkaar gehad. Wij kende je uit de verhalen maar wat zijn wij blij je toch een keertje in het echt gezien te hebben. Wat hebben we gelachen en gepraat je bent en blijft een geweldige meid en zullen nog vaak aan dit moment terug denken.
Wij wensen iedereen heel veel sterkte en kracht toe.
Patrick en Brigitta