Lieve lieve Mike,

Ik heb je leren kennen als klein, vrolijk mannetje met hele mooie krulletjes. Samen met Linda en Nick gingen we naar zo’n binnen speeltuin en daar lekker uitrazen. Vervolgens zag ik je op verjaardagsfeestjes ieder jaar groter worden. Spelletjes deden we en met de honden knuffelen. Toen waren je krulletjes weg en kreeg je een strakke haarcoupe. En altijd geïnteresseerd, gevoelig, grapjes en een lach. We gingen uiteten met elkaar voor je verjaardag en daar zagen we een jongeman die het goed voor elkaar had met werk en vriendin.

De laatste keer hebben Clara en ik je onverwachts even snel gezien toen we bij jullie thuis waren en was je op doorreis na je vakantie. Ik had niet verwacht dat het de laatste keer zou zijn. Hopelijk heb je nu rust gevonden want je hebt het de laatste tijd niet makkelijk gehad. We hopen je ooit nog eens te zien lieverd ❤️

Lieve Natas, Nick, familie, vrienden & vriendinnen heel veel liefde, kracht & sterkte ❤️

Liefs Iris & Clara

Zondagmiddag 16:18. We rijden in de auto. De telefoon gaat en op het display verschijnt:
Natasja moeder van Mike. Ik neem op en hoor vrijwel direct dat dit geen goed nieuws gesprek gaat worden.

Wat een verschrikkelijk bericht.

Mike, ruim 2 jaar geleden leerden we je kennen. Je gaf aan ons aan dat je spontaan was, technisch goed onderlegd en een open houding had. Je maakte snel en makkelijke contact met verschillende mensen. Je liet je niet snel uit het veld slaan, hield van aanpakken en had geen 9 tot 5 mentaliteit. Precies iets wat we zochten.
Na een vrij korte inwerk periode draaide je al snel volledig mee met Installatie en Service, met een tomeloze inzet.

Ik heb zondagmiddag nog verschillende mensen binnen TSG ingelicht en vanochtend het slechte nieuws persoonlijk overgebracht op de Service afdeling. Ongeloof, we zijn stil, geen woorden voor. Verdomme Mike waarom jij ?

Je zal ongelofelijk gemist worden, maar we zullen de herinneringen aan jouw elke dag op onze eigen manier met ons mee dragen.


Rust zacht Mike ...