Tips over condoleren of herinneringen delen?
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Marjolein - Kwintsheul
28 oktober 2020
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Mary - Den Hoorn, momenteel Limburg
3 september 2020
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Monique - Dordrecht
31 augustus 2020
Door de regen loop ik naar strandpaviljoen Pier32. Bij iedere stap iets sneller. Zin krijgend om voor jou iets op papier te zetten. Ik besef dat ik Johan mis, die vanwege quarantainemaatregelen in Spanje thuis moet achterblijven. Maar, al is hij hier niet fysiek, ik voel toch zijn aanwezigheid en steun.
Lieve Meris, mijn bijzondere grote zus, Zusje, Meertje, Merel, Missje en met nog zoveel meer koosnamen. Als mijn naam Reijer tot Rijst of Rijsje wordt afgekort, dan ben jij Macaroni of Spaghetti: "Missje wil pasketti!" Eten speelt geen onbelangrijke rol in jouw leven. Op je vijfde verwelkom je mij. Dansend en zingend verkondig je op straat, dat je een broertje hebt. Ik volg jouw dan inmiddels gevestigde eetpatronen. Nee, wij eten geen kaas. Nou ja, als het gesmolten is weer wel. Maar niet die vieze aangekoekte bruine randjes. Boursin lusten we wel, maar verder niets van kaas. Je overschrijdt af en toe een kleine grens in mijn vroege jeugd aan de keukentafel in Rockanje. Jouw recept voor Brinta, dik en klonterig met té weinig melk, veel te veel bruine suiker en een grote klont roomboter, is te vies om naar te kijken. Maar jij geniet! En verder volg ik je gewoon.
Opa Cor & onze temperamentvolle Poolse oma Bollie wonen schuin tegenover. Oma heeft haar eigen kamer met een deur met glas naar de groentetuin. Er bevindt zich een ouderwetse kaptafel waarop een spiegel met scharnierende zijkanten staat. Er hangen kralen koorden met stoffen gelukspoppetjes in alle kleuren en rinkelbelletjes aan de muur. Ik hoor het geluid van je onderbind rolschaatsen over de grindtegels en ik ren op mijn rubberen kaplaarsjes achter je aan. Veel van mijn vroegste actieve herinneringsflitsen spelen zich af in dat hoekje bij die groentetuin. Oma Bollie komt aanlopen met aardbeien en zet ze neer voor onze neus. Ik pak je hand en kijk angstig omhoog: "Lusten wij dat wel?"
Een jongetje met een vijf jaar oudere zus. Jij verlaat bijna de lagere school als ik er aan begin. Samen schaatsen we in de winter van '79 over straat van huis naar de Hoeksteen. Ik ga naar de brugklas in Brielle in het jaar dat jij eindexamen doet. Aan de eettafel plaag ik je, omdat je op een jongen zou zijn. Je doet stoïcijns je mond wagenwijd open. Volgepropt met fijngekauwde macaroni met gehakt en noten. Echt zooo vies om naar te kijken! Wanneer je afstudeert in Amsterdam neem ik je studentenkamer over. Maar eerst beleven we een topzomer in Vlissingen met een overdosis aan zelfgemaakte vette kaasbroodjes, het liefst met van die lekkere aangekoekte bruine randjes. Keer op keer rollen de tranen over onze wangen bij het zien van de B-film 'Summerschool'. We zingen Guns-n-Roses op het strand, dansen op Manchester britpop in De Piek, ik wrijf slagroomtaart in je gezicht als je triomfantelijk verklaart tegen papa te hebben verteld dat ik rook én we nemen altijd afscheid met een hug en een natte ZRBTT uit de Cosby Show.
Along the way raken we een beetje beschadigd door de verbale agressie in ons gezin van herkomst. Het is voor ons allebei zoeken naar- en werken aan een veilige basis in onszelf.
Spritualiteit in de zomer van '99: jij luistert verwonderd en ik vertel beeldend over de reis van mijn 'kleine ik' vanuit de kern van de aarde richting het universum. Met geluksgeluidjes zweeft hij door de zeven geopende chakras en door de kleuren paars, blauw, goud en groen. De zwaartekracht neemt het over en met een duikvlucht plonst mijn 'kleine ik' in de zee van een warme welkome wereld met groene heuvels. Jij hebt werk gemaakt van je spirituele ontwikkeling. Diep geworteld in de aarde en met een lijntje naar het universum ben je als middelpunt letterlijk steeds een beetje meer licht gaan geven. Toen je ging ben je eerst even gaan kijken en je bent teruggekomen om ons rustig te verlaten. Je hebt een hartje op je gezicht achtergelaten. Ik ben zo dankbaar, dat jij mijn lieve grote bijzondere zus was in het leven. De tijd die we de afgelopen maanden hebben doorgebracht is zo betekenisvol en helend geweest. Je positiviteitsenergie straalt nu uit over de wereld. Geen echte hug, geen paper hug, maar een eeuwige gedachte hug van je broertje. Miss you!
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.