Maaf aku terlambat. This is how I feel about you. Incredibly humble, beautiful and kind. Kita bertemu di beberapa kesempatan. Aku sempat dengar mbak Meira membacakan puisi2 adik mbak Meira, dengan sepenuh hati dan bangga. Dan selalu ketawa, positif dan hangat. Meskipun kita hanya bertemu beberapa kali, mbak meninggalkan kesan bahwa kita akan selalu bisa ngobrol kalau ketemu.

Thank you Meira (and Rene) for all the times we spent together, your listening ear, laughter, patience and food ;-) you shared… love was what you shared with many and I will always carry that in my heart

Lieve Meira, we hebben elkaar leren kennen in 1987-88 toen ik met een beurs 1 jaar aan de Universitas Indonesia (Depok) colleges volgde. Ik denk dat we allebei wat stil waren en de kat uit de boom keken, maar je had toen al die aanstekelijke lach. Op de foto met de hondjes in de tuin van Budhiyanti (Depok Lama) was je wel even serieus blijkbaar :-). We hebben elkaar niet vaak gezien toen je al in Nederland woonde maar toch we zijn elkaar gelukkig nooit uit het oog verloren. Ik heb jouw harde werken, jouw onvermoeibare zorg voor je gezin en jouw gastvrijheid voor inderdaad lichting na lichting Indonesische studenten en onderzoekers altijd enorm bewonderd. En wat iedereen op jouw afscheid over je gezegd heeft kan ik alleen maar beamen. Je had altijd oprechte belangstelling voor de ander, hoe druk, moeilijk of uiteindelijk ziek je zelf ook was. Je was bijvoorbeeld de eerste die mij in 2020 meteen heeft opzocht, toen ik weer thuis was uit het ziekenhuis de dag nadat ik daar plotseling per ambulance naartoe was gebracht. Hoe je dat wist? Zo lief en tekenend voor jou en zo betekenisvol juist op dat moment voor mij.
De laatste keer dat ik je zag was bij jou thuis eind april, toen je al erg verzwakt was. Ongelooflijk hoe jij deze beproeving hebt doorstaan.. Lieve Meira, jouw leven was veel te kort maar in die korte tijd heb je zoveel harten geraakt, je zult nooit vergeten worden. Ik zal je nooit vergeten.. Rust zacht lieve Meira..

Ibu,
Selamat Jalan untuk kembali Pulang..
Ibu yang baik dan sederhana..
Ibu yang tulus
Ibu yang kuat
Aku sayang Ibu

Leaving your motherland behind may position you into a sorrow, into such a state that you long for a motherly figure that will comfort you. In Leiden, me and many other naive students did not find it necessary to search for such a figure. It was you tante..who reached us, who smiled at us, and ensure that we are well-fed, and living a good life. We owe every inch of smile and happiness that we cheerfully experienced in Leiden. Now, I believe that your smile, that everyone remember vividly, is still craved on your lips while you are solemnly returning to where you, i, and everyone really belong. Tot straks, Pileuleuyan, Sampai bertemu lagi tante ❤

Meskipun belum lama, mengenal sosok Tante Meira ibaratnya adalah menemukan sosok saudara di negeri rantau. Pergi ke rumahnya ibarat kata berkunjung ke rumah Tante dekat. Sudah tentu setiap kunjungan Tante menghidangkan makanan-makanan kesukaan dan tidak lupa mewajibkan kami untuk membawa bekal pulang.

Setiap kali berkunjung ke rumah Tante, selalu membekas di ingatan kami keramahan serta senyum Tante Meira yang sangat tulus, yang belum pernah kami temukan senyum yg setulus itu di diri orang lain.

Meskipun Tante harus berjuang dengan rasa sakit di akhir akhir waktu Tante, senyum tulus dan kebaikan tante kepada kami membuat kami hampir lupa bahwa Tante sedang sakit. Sungguh hebatnya Tante Meira dalam menghadapi takdir Tuhan, tante tetap bisa memancarkan aura positif luar biasa yang juga dirasakan oleh orang disekitar.

Tante Meira,
Kinilah saatnya Tante Meira beristirahat dengan tenang dan berhenti berperang dengan rasa sakit. Kinilah saatnya Tante Meira bertemu kembali dengan sang pencipta karena meskipun banyak sekali orang yang sayang sama Tante Meira, ternyata Tuhan lebih sayang dan rindu lagi dengan Tante sehingga atas kehendakNya kami harus ditinggalkan Tante lebih dulu. Kinilah saatnya kami melanjutkan keramahan dan senyum tulus Tante Meira, ke orang orang di sekitar kami.

Bagi siapapun, hidup dan mati adalah pasti, namun kesan yg ditinggalkan Tante Meira sepanjang hayatlah yg membuat Tante selalu hidup di hati banyak orang.

Rama dan Kyana