Het volgende wil ik jullie niet onthouden.
Als Marinus in bed lag om te gaan slapen, moest eerst de Nederlandse top 10 gezongen worden,
en wel met het hoofd van links naar rechts continu heen en weer bewegen ,elke avond opnieuw.
( ik word al duizelig als ik eraan denk).
Ook hadden wij thuis kuikentjes, net zolang er achter gejaagd , tot ze allemaal dood waren.
Marinus had op de mavo, ergens straf voor gekregen, als hij het lied het soldaatje van de zangeres zonder naam zou zingen, werd zijn straf kwijt gescholden. En dat gebeurde , alle coupletten.

Vaarwel Marinus.

Laatste groet,
Liesbeth.

Wij hebben aan Marinus fijne herinneringen, zowel zakelijk als privé, prettig in de omgang.
Hij was een sportieve bridger, altijd gezellig aan tafel maar ook scherp in het spel! Daarnaast was hij een goede penningmeester van de bridgeclub Valburg. Binnen de bridgeclub laat hij een grote leegte achter.
Harry en Inez Valen van Wetten

Wij herinneren ons Marinus als een heel fijn persoon. Altijd vriendelijk, belangstellend maar ook zakelijk.
Hij heeft ons erg fijn geholpen met de zaak. We konden met al onze vragen bij hem komen niet alleen zakelijk maar ook privé.
Daar zijn we hem erg dankbaar voor en zullen we niet vergeten.
Rust zacht Marinus we hadden je graag nog een tijd bij ons gehouden.
Henk en Ronny Helmink.

Op de rouwkaart staat “Hij leefde zo graag…. “. En zo was het, Marinus leefde graag en intens. Oneerlijk dat zo iemand, die nog zo veel te doen had en nog zo veel doen wilde uit ons midden moest verdwijnen.
We kennen elkaar al bijna ons hele leven. Beginnend bij voetbalclub Sportclub Valburg. Wat ouder wordend vonden we daar veel gezelligheid aan de bar.
Het zal in 1988 zijn geweest, dat ik je kon overhalen bij ons te komen werken en de verantwoording te nemen voor de administraties van klanten. Dat leidde al gauw tot een verzelfstandiging van jou en begon je carrière als zelfstandig ondernemer in ACM (Agnes, Carmen, Marinus).
We hebben al die tijd heel prettig samengewerkt. Zakelijk en persoonlijk konden we uitstekend door één deur.
Daarbij hoorde ook weer veel gezelligheid. De jaarlijkse uitjes met de medewerkers van wat we noemden “ons WTC” (foto) Altijd een dag met wat cultuur, veel lol, drank en goed eten.
Ook was er een keer in de maand op vrijdag de maand afsluiten met om half 5 met z’n tweeën een bezoekje aan de kroeg. Werd vaak wel wat laat, maar we hebben wat af gediscussieerd. Alles werd doorgenomen, natuurlijk veel voetbal, en ook het werk, de politiek, het dorp, het leven, de mensen wat ze doen en zouden moeten doen. We waren het lang niet altijd eens, maar ja, dat maakt juist de avond leuk en lang.
Na jouw verhuizing naar het bankgebouw, zijn we begonnen met de jaarlijkse fietsdagjes. Om en om te organiseren als verrassing voor de ander Agnes en Marinus, Trees en Jan. Altijd leuk, fietsen in een leuke omgeving, drankje en uitgebreid eten. Een dag om naar uit te kijken.
De laatste jaren samen bij de bridgeclub en hoorden we tot het kleine gezelschap doorzakkers van de club. Als wij naar huis gaan, kan de deur op slot.
Ja, het leven was vaak erg leuk.
Verdrietig dat een vriend van ons is heen gegaan.
Marinus, een man met een mening, een man met daadkracht. We moeten het zonder doen.

Trees en Jan.

Wat hebben we samen met onze toenmalige vriendengroep ontzettend veel lol gehad. Regelmatig kwamen we samen bij "de gar" oftewel café het wapen van Valburg. Ik zal deze fijne tijd nooit vergeten. Maar zoals het vaak gebeurt zijn we later ieder onze weg gegaan en elkaar uit het oog verloren, maar nooit uit het hart♥️. Ik wens Agnes, Carmen en de kleinkinderen heel veel sterkte. Bedankt Marinus.
Eef Berns.