Herinneren is een vorm van ontmoeten…

Lieve Mariëlle,
Onze herinneringen gaan terug naar de tijd dat Janne en Leonie samen hockeyden en wij betrokken waren bij de organisatie van het team. Het seizoen werd traditioneel afgesloten met een barbecue, waar een wedstrijd ouders tegen dochters aan vooraf ging. Dit ontaarde meestal in een chaos, met menige valpartij of blessure als resultaat.
Het mocht de pret niet drukken. Het was vooral ook jouw betrokkenheid bij de club en het team die onze dochters een onvergetelijke tijd hebben bezorgd. Jouw oprechte interesse in de meiden en hun ouders, je positieve instelling en je humor blijven ons altijd bij. Rust zacht Marielle.
Harrie, Janne & Tim en Bram, veel sterkte en kracht gewenst.
Pascal, Marielle en Leonie Schatorie

Dag Marielle,

Ik heb je al een tijd niet gesproken maar onze gesprekken voelen nog vers als waren ze van gister. We zagen elkaar met grote tussenpozen maar telkens wist jij direct ‘to the point’ ons gesprek weer te openen. Een ‘hoe gaat t met jou?’ was nooit zo maar een groet maar een blijk van interesse en al snel deelden we onze zielenroerselen, gekkigheden, en bespiegelingen over onze absurde verhoudingen met andere naasten. Ik ben je zo dankbaar. Mensen zoals jij geven me hoop.

Rust zacht … of op de manier waarop jij t het liefste zou willen ;-)

Met liefde Xander

Lieve Marielle,
Onze dochters hockeyen inmiddels al meer dan 10 jaar in hetzelfde team en zo heb ik jou ook leren kennen. Als 2 fanatieke supporters stonden wij zowel thuis maar ook bij veel uit wedstrijden langs de lijn. In een latere fase waren we allebei op het veld te vinden: jij als scheidsrechter, ik mocht het team managen. Ondertussen zijn onze dochters volwassen en zijn we al een tijdje niet meer zo vaak nodig op het veld waardoor we elkaar de laatste jaren wat minder hebben gezien. Ik ken je als een hele betrokken mooie warme vrouw. Jouw ziekte was schrikken maar wat ben jij er nog lang geweest en wat heb jij gevochten om zo lang mogelijk bij je gezin te zijn.
Lieve Harrie, Janne en Bram, heel veel sterkte de aankomende periode om dit een plek te geven.

Liefs, Fenneke & Kyra

Het is ergens rond 2014 geweest, denk ik, dat een wens van mij in vervulling ging. Zo één, die in je bucket list staat, maar waarvan je je afvraagt of het er ooit van zal komen.
De zoektocht begon met het vinden van muzikanten. Vooral moeilijk was het om iemand te vinden die wilde zingen. Het was een wonder dat dat gelukt is in de persoon van Kirsten van Os, die al even zangles had en nu een mooi testrepertoire vond. Daarbij voegden zich Ineke Schuit op klavecimbel en Mariëlle, die de belangrijke en prachtige tegenstem op viool zou spelen. Ik zou op cello samen met Ineke de basso continuo partij spelen.
Het zou cantate BWV 36, Oefenen deden we bij Kirsten in de Heeg op zolder. Daar stond de clavecimbel. De cantate (BWV 36, no 7. “Auch mit gedämpften schwachen Stimme”) vergde zeker ongeveer het uiterste van Kirsten, petje af voor haar. En wat een prachtige vioolpartij speelde Mariëlle! Tijdens het schrijven van dit stukje zet ik nog even deze muziek op en krijg weer de tranen in mijn ogen. Heel gelukkig was ik dat ik als enige niet professional hierbij mee mocht spelen. Het was fijn om dat met dit gezelschap te mogen voorbereiden en uitvoeren. Fijn om daarbij ook een prettige teamgeest te ervaren, die van allen uitging, met Mariëlle daarbij, opmerkzaam, kritisch, die met ons de kwaliteit wist te verhogen.
We hebben het tweemaal uitgevoerd in de Sint Jan. De opname ervan heb ik nog.
Mariëlle, dank je wel. Je hebt voor mij een droom in vervulling doen gaan!
Jelle Vegt

Lieve Mariëlle
Jij was de grote zus van Mischa. Zo kende ik je. Jullie kwamen bij ons in de straat wonen in Amersfoort, een paar huizen verderop. Je was altijd vriendelijk en ik kan me je lach goed herinneren. We groeiden op, gingen studeren, verhuizen, werken en trokken de wijde wereld in. Voor jou en Mischa was dit letterlijk zo. Ik weet nog hoe stoer ik het destijds vond toen ik hoorde dat je in Frankrijk ging wonen. Jaren later via Facebook hadden we af en toe contact. Altijd een lieve persoonlijke reactie van jou en zo kreeg ik een inkijkje in je leven. Wat een gemis moet het zijn voor jouw dierbaren om je te moeten missen en wat een geluk dat ze jou in hun leven hebben mogen ervaren. Rust zacht lieve Mariëlle
Carine

Lieve Mariëlle
Als je in de harten van zovelen een plaatsje hebt gekregen dan is je leven rijk geweest.
We hebben jullie leren kennen via het voetballen van onze jongens. Eigenlijk was iedere ontmoeting bijzonder en warm.
Jouw enthousiasme en oprechte aandacht tijdens de wedstrijden was niet enkel gericht op het voetbalspel maar ook op ons als mede-supporters.
Het was opvallend hoe je ook tijdens jouw ziekzijn nog steeds aandacht voor de ander had.
De hoogtepunten van Bram en Joep aan het einde van hun Sophianum-tijd hebben we nog samen gedeeld. Ook al kom je er fysiek maar voor een deel bij zijn…. In gedachten bij elkaar
We geloven dat jouw liefde en gedachtengoed zullen blijven voortleven bij jullie warm gezin en bij alle mensen met wie je verbonden bent, en dat zijn er velen!

Lieve Mariëlle, rust zacht
Lieve Harrie, Janne & Tim en Bram: héél véél kracht

Soms is t baeter get sjoens te verleeze
Baeter verleeze es dat se ‘ t noets höbs gehad

Marjon en Guy
Julie Sterre Joep en Guus

Dank je wel, dank je wel, lieve Mariëlle
Wat is het fijn je gekend te hebben.

Als persoon, met zo’n lieve brede glimlach, stralende ogen en zo veel rust uitstralend.

Je optimisme is bewonderenswaardig en daar hebben we veel van geleerd. Zachte woorden en ogenschijnlijk gelaten onderging je je lot.

Altijd toonde je interesse voor de ander, ondanks je eigen situatie.

De liefde voor je gezin was voelbaar en zichtbaar. Een trotse moeder op het hockeyveld. Daar waar wij elkaar van kennen, zowel in de samenwerking in diverse functies als ook naast het veld. Hockeer, de club waar je zo ontiegelijk veel voor hebt gedaan.
We zullen je missen.

Dank je wel, dank je wel, lieve Mariëlle.

We wensen Harrie, Janne & Tim en Bram, je vader en je familie heel veel sterkte en kracht.

Liefs,
Sascha, Tom en Rosalie