Wat een enorm verlies. Heel veel sterkte en kracht de komende tijd!
Veel liefs,
Patricia en Merel(Montessorischool de Trinoom)

Wat een diep verdrietig nieuws. Ik wens jullie allemaal veel sterkte.

Je was ons buurmeisje vanaf het moment dat wij aan de Waalsdorperweg kwamen wonen. Geen doorsnee benoordenhouts hockeymeisje, maar iemand die haar eigen mening vormde op onafhankelijke wijze. Al vroeg en altijd geïnteresseerd in en begaan met de natuur, een leuk, lief en eigenwijs meisje. Toen je eenmaal het huis uit was zagen we je nog maar sporadisch. Ik heb begrepen dat je alles wat je door je ziekte overkwam zeer moedig gedragen hebt. Ik bewonder je zeer daarom. Je zal gemist worden.

Je (oude) buurvrouw Elsbeth

I hadn’t seen you for many years, but your passing has had such an affect on me. What a beautiful soul. I loved the impact you had on people, even when you were very small. You seemed to have the unique ability to see through everyone’s nonsense & simply “said it exactly as it is!”. Margriet, I’m sorry I haven’t had the opportunity to meet Larix & Iris whilst you were still living, but I’m sure your legacy will live on in them. Fly free and pain free special soul!

Margriet, I first met you when you were ten years old, a sweet little girl and it was a joy to be in your company. Your warm brown eyes and your beautiful smile. Twenty seven years later we met again, the experience of meeting you was exactly the same as many years before, your sweet voice, warm brown eyes and bright smile. It was a privilege to meet your children, Larix and Iris, and your husband, Meno, on this occasion. In your children I found this same joy, light and positivity that you radiate. I will never forget you and your radiant energy. To my dear friends Birgit and Jeroen, my heart aches for you. Especially dear Laryx, Iris, Meno, Coen,Patricia, Julia, Tristan, Hans, Saskia and the rest of the family and friends.
With love from Heather, Grant, Katie and Grace

Er zijn geen woorden nodig voor het voelen van verdriet; Dat gevoel komt voor mij van zelf na het gaan van mijn lieve nicht Margriet, helemaal als dat gevoel verergerd met iedere meter afstand die tussen ons gelegen heeft.
Tranen vloeien vrij en vluchtig, en zoals de mist zich vestigd over mijn gevoelens, zo gaat de zon op in de hemel als Margriet arriveert tussen alle vrienden en familie die daar met vreugde en spanning hebben zitten wacten op haar komst, een komst die voor ons die hier achter blijven veels te vroeg gebeurde.
Margriet de enige troost voor ons die achter blijven is dat de pijn en je lijden nu over zijn.
Ik had heel wat willen geven om die lijdens weg wat te kunnen verbeteren, met wat wij vroeger thuis noemde, “Een watte weg”, maar dat was helaas niet mogenlijk
Er zijn geen woorden die uitleggen hoe ik me voel, het verdriet ; voor je man Menno,je kinderen Lariks en Iris, je broer Coen je Ouders, mijn zus Birgit an Jeroen je vader, en verder alle vrienden die je in je korte 40 jaar gekent hebt; iedereen van ons, heb je ons leven een beetje verbeterd door je Liefde en warmte die je uitstraalde, dank je en het is met trots dat ik je oom heb mogen zijn!
Er is een nieuwe bloem opgekomen in de tuin van onze Lieve Heer, een Margriet!

van Matthijs en Willemien

Lieve Menno, Larix, Iris, Birgit en Jeroen,

Wij kennen Margriet al haar hele leven.
Ze was altijd zo lief, gezellig, vrolijk, intelligent en geestig.
Het was altijd fijn om haar weer te zien op de verjaardagen bij
Jeroen en Birgit. We hadden diepgaande gesprekken met haar.
Ze hield ook van onze muziek, net als Iris die ging dansen
als Matthijs viool speelde met Jeroen op de piano.

Wij zullen Margriet erg missen. Wij wensen jullie heel veel sterkte
met het verwerken van dit grote verlies.

Matthijs en Willemien Meltzer