Om bij het begin te beginnen: ik heb haar oma nog gekend.Opoe Bresters woonde in Groningen aan de verlengde gracht straat samen met (haar dochter?) Anke.Onze families zijn op een wonderlijke manier met elkaar verweven. De zuster van mijn grootmoeder Hulzebos-de Vries was getrouwd met de halfbroer van Margreets vader ,Gerard. Ik kwam dus als kind wel met mijn vader en moeder bij beide families Bresters. Mijn ouders onderhielden schriftelijk contact met Jan en Mien in Den Haag en bezochten hen daar ook meerdere keren. Toen Margreet in Groningen studeerde heeft ze nog een tijd bij mijn andere grootouders gewoond op een kamer aan de kraneweg .Daar heb ik haar meermalen ontmoet; zij was 10 jaar ouder, dus erg nauw was het contact toen niet. Na haar huwelijk met Coen hebben zij en mijn ouders de betrekkingen weer aangehaald en zeker toen ze vlak bij elkaar woonden aan de Koninginnelaan en de oranje straat kwamen ze zeer regelmatig bij elkaar over de vloer. Vooral mijn vader genoot van die ontmoetingen. Hoewel ik niet meer in Groningen woonde, heb ik hen vaak bij verjaardagen gesproken en na Coen’s overlijden ook Margreet regelmatig bezocht, zoals zij mijn moeder trouw bleef, na de dood vaan mijn vader in 1978, voor wie ze nog een treffend gedicht heeft geschreven. De laatste jaren zagen we elkaar frequenter, beiden lid van de Lyceumclub,waarvoor ze heel veel heeft gedaan. Ze had vele gaven en ook de manier waarop ze het einde van haar leven heeft geregisseerd verdient grote bewondering. Aftakeling hoorde niet bij haar. Ik zal Margreet in dierbare herinnering houden

Woensdag, en dan met name de avond, was de avond van de Franse club. Hier heb ik Margreet leren kennen. De avond van de Franse club.
Margreet had iets met Frankrijk en dan met name met de Franse literatuur en dat gold voor alle mensen bij deze groep. We spraken over Frankrijk en lazen ieder jaar een paar Franse boeken. Volgens mij was dit echt iets voor Margreet.
Maar, de club beperkte zich niet alleen tot het klaslokaal. Nee, een keer per jaar ging een aantal mensen, onder wie Margreet, naar Frankrijk. Met deze groep hebben we veel mooie delen van Frankrijk bezocht.
De afgelopen jaren kwam ik Margreet nog wel eens tegen in de bibliotheek, tussen de boeken!
De laatste keer dat ik Margreet heb ontmoet kwam ze van een cursus. We hebben door de W.A.Scholtenstraat gewandeld en hebben heel gezellig met elkaar gepraat. Heel leuk.
Dag Margreet.

Eddy Oostergo

Lieve familie van Margreet,
Toen ik vrijdagavond de rouwkaart van Margreet vond schrok ik toch. Natuurlijk had ik gezien dat haar gezondheid steeds slechter werd en zelf was ze ook down dat ze maar zo weinig meer kon en na elke beweging moest zitten omdat ze zo moest hijgen. Ik weet bijna zeker dat het goed zo voor haar is. Toch zal ik haar missen.
Via de Lyceumclub (een vrouwenclub) leerde ik Margreet kennen. We zijn samen vrij vaak naar een concert geweest en gingen dan eerst ergens eten. Wij genoten daarvan. Ons laatste concert was Zo. 20 september in het kerkje van Oudeschans. Daarna even toeren door Oost-Groningen en tenslotte een hapje eten in Zuidbroek.
Ik merkte toen dat het eigenlijk te veel voor haar was.
Vrijdag 13 november heb ik bij haar thee gedronken. Ze had het gezellig en schonk zelf thee. En altijd was het fijn met haar te praten. Ze was zeer belezen en goed op de hoogte met wat er speelde in de maatschappij. Haar mening deed er toe. De teller stond op 95 maar haar geest absoluut niet! Ik ben dankbaar haar te hebben gekend en zal haar om wie ze was erg missen.
'k Wens u allen veel sterkte om te aanvaarden dat Margreet er niet meer is en hoop dat u met veel liefde terug zult denken aan een bijzondere vrouw.
Greet van der Goot

Lieve Mevrouw Graaff, ik zal u na 28 jaar bij u gewerkt te hebben verschrikkelijk gaan missen. Zal me u herinneren als een hele lieve, sterkte en energieke vrouw. Heb met heel veel plezier bij u en Herman Graaff gewerkt en zal nog vaak met veel liefde aan jullie terug denken. Veel liefs Yvonne

Wij denken met plezier terug aan Margreets vrolijke en bijzondere verhalen, warme interesse en het geluid van vele rinkelende kettingen en armbanden.
Liefs, Hiske en Amelie

Ik zal je erg gaan missen, Margreet.
Je was een warme en sympathieke persoonlijkheid, die voor iedereen altijd een goed woord over had
Ik wens iedereen veel sterkte met dit verlies!
Anne Sluijters.

Margreet heb ik leren kennen als een bijzonder aardige buurvrouw, altijd vriendelijk en belangstellend. Als ik ’s ochtends rond 7 uur naar mijn werk vertrok, brandde bij haar vaak al licht en zat ze achter haar laptop te werken aan een gedicht of een verhaal. Toen ik onlangs verhuisde naar het appartement op de bovenste verdieping vroeg ze me hoe de verhuizing was en of de nieuwe plek goed beviel. Ik nodige haar nog uit om een keer te komen kijken, helaas is het daar niet van gekomen. Margreet stond op hoge leeftijd nog midden in het leven, met warme belangstelling voor de mensen om haar heen. Nu is ze er plotseling niet meer. Ik hoop dat ze rustig is gestorven en wens haar dierbaren veel sterkte toe met het verlies van een bijzonder mens
Klaas Beukema, Prinsesseweg 2- 9 (nu: Prinsesseweg 2 - 13)