Lieve Mooie Lonneke,
Ik ken jou niet. Maar onze Vader in de hemel kent jou wel al vanaf de dag dat jij geboren werd. Je bent nu op een prachtige plek bij HEM.
Maar vergeten wordt je niet. Ik wens jou ouders en familie heel veel sterkte toe.
Anoeschca & Bart

Het was 12,5 jaar geleden. Ik wist en weet er eigenlijk vrij weinig meer van. We zaten in groep 1. Als we het erover hadden dan wist je altijd te vertellen dat jij de eerste stap had gezet. Jij was naast me komen zitten in de kring, speciaal om te vragen of ik nou een meisje of een jongen was. Ik moet altijd lachen als ik eraan terugdenk. Ik mocht mensen die dat vroegen meestal niet, maar voor jou heb ik een uitzondering gemaakt en daar heb ik nooit spijt van gehad. Jij was iemand die het niet uitmaakte of ik er uitzag als een jongen en leerde mij dat het mij ook niet uit hoefde te maken hoe anderen mij zagen. We waren zo verschillend en toch zo gelijk. We wilden samen oud worden en elkaar opzoeken terwijl we achter de rollator lopen. Dat gaat niet meer lukken, maar je zal voor altijd bij me zijn. Ik ga je zo missen mijn meisje...