Tips over condoleren of herinneringen delen?
Ik ben niet zo goed met het schrijven van deze berichtjes maar ik wilde toch wel heel graag de leuke foto's laten zien van ons drieeën! Ik vind de foto's erg leuk en laten ook zien hoeveel lol we met elkaar hadden.
Er is een reactie aan de nabestaanden achtergelaten door:
Margreet - Almere
18 december 2016
André, Marleen, Niek,
Wat heb ik een fratsen uitgehaald met die dochter van jullie zeg! 20 t/m 24 april 2015 is een week die ik nooit meer zal vergeten. Het was fantastisch, altijd gezellig, van de busreis tot wandelen in de bergen (waar we vooraan begonnen en achteraan eindigden, Lonneke met haar astma en ik met mijn pijnlijke voeten) waar we wel de prachtigste dingen hebben gezien. Toen we ineens met 7 gillende Slowaken in een 5 persoonsauto midden in de nacht over de snelweg reden, denkende dat we naar huis gingen maar daar hadden zij andere ideeën over. Met heerlijk weer en een grote glimlach genoot jullie meisje volop.
Maar afgezien daarvan heeft ze veel voor me betekend. Toen ik gepest werd was zij degene die er voor me was. Niet met lange, emotionele gesprekken, maar gewoon, zoals ik het zeg. Ze was er altijd en ze was er voor mij. Daar ben ik haar dankbaar voor, en daar denk ik ook altijd even aan als ik naar het armbandje om mijn pols met Lonneke's naam erin kijk, wat ik heb laten maken en altijd draag. Ons contact werd wel minder, maar, niet minder leuk. We verschilden, we kregen andere vrienden, maar het gaf niet. We gingen minder met elkaar om, maar zagen elkaar nog even graag, en we hadden nog steeds veel plezier samen. Met af en toe een vriendinnenconflictje kwamen we er altijd samen wel weer uit.
Als ik nu 's avonds thuiskom, gebeurd er altijd iets bijzonders. Als ik mijn fiets in de schuur zet en ik kijk omhoog, staan de sterren daar, maar met eentje in het midden; de mooiste en de felste. Eerst vond ik het gek, maar ik besef me dat Lonneke het is, en dat geeft me zo veel rust. Ze is er dus écht, daar in de lucht, en ze kijkt naar ons en ziet hoe veel we van haar houden. Kon ze maar wat terug zeggen...
Lonneke, ik mis je, en ik zal je nooit vergeten, draag ik je misschien niet altijd om mijn pols, dan zeker wel in mijn hart. Dankjewel voor alles.
Laat nabestaanden weten dat u aan hen denkt
Plaats een reactieDe mooiste herinneringen zijn vaak eenvoudige momenten waar je het eerst aan denkt. Condoleances zijn vaak de woorden die als eerste in je opkomen om verdriet te delen.
Tips nodig voor het schrijven van condoleances of herinneringen?
Niet iedereen die reageert kent zowel de nabestaanden als de persoon die overleden is.
Het gaat om uw betrokkenheid, een reactie plaatsen is dan altijd gepast.
Zo worden meer mensen geïnformeerd en kunnen er tevens meer reacties en herinneringen worden verzameld.